maandag 25 september 2006

Leren mediteren

Als het een beetje meezit kan ik vanaf 2 oktober deelnemen aan deze Mindfulness training. Als er genoeg inschrijvingen zijn, wel te verstaan.
Dezelfde 8 weken training wordt ook gegeven bij het Centrum voor Mindfulness & Mind/Body Medicine en bij het Instituut voor Training van Aandacht en Meditatie. Maar daar zijn ze (veel) duurder.

Ja, er wordt hier in de streek als veel aan Mindfulness gedaan sinds het UZ op de kar sprong.

Als u ooit dacht aan mediteren: het is het moment om bij te leren!

zondag 24 september 2006

BBQ

Naar Antwerpen, voor de BBQ van Gewenst Kind. Het viel mee. Best leuk om de geadopteerden van "onze" lijst es te zien. Maar echt ontspannend was het niet, wegens kids rakelings langs de kade en wild op een aangemeerde zeilboot.

Voor iemand met chronisch verhoogde stressgevoelens én een grote angst voor verdrinking is het niet leuk om de hele middag aan een dok te zitten. Voila. En ik ben zelf naar huis gereden.

zaterdag 23 september 2006

FC De *****

Dochter is nu oud genoeg om in het weekend een beetje langer op de blijven. En dus kijkt ze naar FC De Kampioenen. Alleen het geluid van de serie maakt me al ongemakkelijk. Yuk.

Subscriptions

Voila, eindelijk mijn google reader subscriptions eens afgelopen. Want ik had de laatste dagen geen feeds gevolgd. En zo mis ik natuurlijk heel wat van het leven hier in Gent ;-)

Heb daarnet Wim Helsen op TV gezien en ik moet bekennen dat dit de eerste Nederlandstalige komiek is waar ik niet van wegzapte. Ik ben niet zo humoristisch aangelegd. Jaja, ik lach te weinig. Of, euh, der is zeer weinig wat ik leuk vind. Meestal verkramp ik van de plaatsvervangende schaamte. Maar absurdisme, dat kan ik smaken. Heden Soup beviel.

vrijdag 22 september 2006

Loopverlangen

Twee jaar geleden heb ik een schooljaar met de joggers van de Racing meegelopen. Meestal op vrijdagavond. En kijk, nu het schooljaar weer begonnen is, verlang ik naar lopen. Het is verdomd lang geleden.

Happy kid

Joepie! Binnen 3 jaar zit ik in het eerste middelbaar!!!!

Leuk hé, verlangen naar groter worden.

Doug en Carol vs Derek and Meredith

Dat is nu iets da me bezighoudt zie. Doug is niet zo romantisch als Derek. Maar Clooney is wel onnavolgbaar. Zeg nu zelf: kijkt gij nog naar ER?

Gevonden

Hey Tony, ik heb u gevonden! En nu volhouden hé!

A (wo)man needs a maid

Kuisen, het is niet mijn ding. Allé, afstoffen en stofzuigen en sanitair boenen, dat lukt nog wel, maar als er water en dweilen bij komen ben ik liefst niet in den omtrek. Ok, in mijn studententijd heb ik nog in resto Overpoort gedweild (met van die stinkende rubberlaarzen aan) en als pas afgestudeerde kuiste ik - kort - kantoren en toiletten bij Citrus Coolstore, maar dat waren voor mij lessen in nederigheid.
Het is namelijk zo dat ik uit een gezin kom, waar kuisen niet echt hoog in het vaandel werd gedragen. Ondanks het feit dat mijn grootmoeder de stad Gent betrad als "bovenmeisen" van een pastoor, gaf ze geen enkele van haar talloze huishoudelijke kwaliteiten door aan mijn moeder. Laat staan dat mijn moeder me ooit iets nuttigs leerde.
Maar kom, ik heb daarnet de keuken gekuist. Met water en een dweil. En ben tot de conclusie gekomen dat mijn kuismateriaal sucks. Wel logisch dat ik nooit in die spullen geïnvesteerd heb. Maar als er binnenkort weer een kuisvrouw komt, kan ik beter borstels en trekkers voorzien die op hun steel blijven zitten. Bijvoorbeeld.

Voor de rest startte deze dag niet zo best. Na "some days are diamonds" komt niet voor niks "some days are stones". En de steen waar ik over viel was oploskoffie. Te veel schepjes van een regular brand in plaats van de natuurwinkelprut hebben het gelapt. Wist ik veel dat er in oploskoffie zoveel cafeïne kan zitten. In combinatie met mijn verhoogde dosis amfetamine (rilatine, that is), leidde het tot een paar uur nerveus "fladderen". Maar kom, met veel glazen water heb ik de opstoot bedwongen.
Ik heb mijn lesje geleerd. Aan de koffietafel op school moet ik naar het potteke kijken. Zodat ik zie WAT ik drink. En een lepel gebruiken in plaats van een bodemke in mijn kopje te schudden.

donderdag 21 september 2006

Mc Dreamy

Kijk, daar zit ik nu bij te bleiten zie. Mc Dreamy tegen Meredith Grey:
"It was a Thursday morning. You were wearing that ratty little Dartmouth t-shirt you look so good in. The one with the hole in the back of the neck. (he chuckles a little) You'd just washed your hair and you smelled like some kind of flower. I was running late for surgery. You said you were gonna see me later and you leaned to me, you put your hand on my chest and you kissed me. Soft. Was quick, kinda like a habit. You know, like we'd do it every day for the rest of our lives. You went back to reading the newspaper and I went to work. That was the last time we kissed."
uh-uh: het vervolg van It's the End of the World, toepasselijk As We Know It genaamd.

Some days are diamonds

Met dit weer gaat alles vanzelf beter.

Coyendans en de Beloften achter de rug. Veel volk ontmoet. Lien en i. en Tobias, super in de wolken over Burning Man, en vele anderen.

Goeie yogales deze middag, van een vervangster. Minder snel dan bij Katia, waardoor ik beter op de uitvoering kon letten. Want dat vind ik belangrijk. Wel jammer van de muggen in de zaal. Vijf keigrote muggebeten is niet mis.

Na 17u30 in ons park in de zon gezeten. Zoon speelde minigolf op het voetbalveld. De geur van versgemaaid gras in mijn neus. Plus: het is herfst. Mijn seizoen.

Nog één week thuis. Een week VOL afspraken. To do's die de voorbije 6 maand niet werden aangepakt. (yep, procrastination is my middle name) En dan 1 oktober. Wij gaan naar 0110, dat staat vast. Maar de reeks van evenementen op die dag is schier eindeloos. Geen friet-met-vol-au-vent in de Brandstraat en de opendeur van den Escape zal ik moeten skippen. Sorry mensen. Maar we doen het kalmkes aan.

Batlock

Waar haalt ie die nonsens toch? Batlock666's Blog: Funny URLs

dinsdag 19 september 2006

Double dose

Héhé, het gaat de laatste dagen wat beter! Met een dubbele dosis Rilatine ben ik veel minder geagiteerd en barst ik minder uit bij stresstoestanden. Geloof me: die komen best geregeld voor, met twee schoolkinderen. En je kalmte verliezen, helpt niet. Dat weet ik. Maar de kloof tussen weten en doen is voor mij meestal erg groot. Op ongeveer alle vlakken. Als het op theorie aankomt, ben ik een perfecte moeder, werkneemster en wederhelft. Want ik WEET, hoe het moet. Maar de praktijk, ahum, die wil niet altijd mee.
Tja, het is grappig, dat ik goed ben in advies. Tips en tricks allerhande. Mijn intenties zijn héél goed. Helpen en motiveren: ik doe het graag. Plannen en structureren: my things. Maar zelf bak ik er niet veel van, in het dagelijkse leven. Omdat ik de draad kwijtraak. Te veel tegelijk doe en niks afwerk. Zap. Zap. Zap.

ADHD heeft ook zijn charmes, reken maar. In mijn uppie geniet ik van de hyperfocus die mijn deel is. Maar de rest, och de rest ...

donderdag 14 september 2006

Een lichaam zonder gif

Echt alternatief zal ik wel nooit worden. Macrobiotisch, veganistisch en soortgelijk gedoe: niks voor mij. Maar sinds ik op deze Greenpeace site botste, ben ik in de badkamer geheel organisch bezig. En ik moet toegeven dat mijn vooroordelen niet geheel waarheid bleken. OK, er zijn dure spullen op de markt (Dermalogica en Aveda). Maar Dr Hauschka en Lavera en Kneipp zijn niet noemenswaardig duurder dan de doorsnee - fel gepromote - supermarktmerken. Allé, weer iets dat ik bij weet.

Omdat de vorige week niet echt vlekkeloos verliep, ben ik de laatste dagen weer flink aan het sporten. Dinsdag spinning, woensdag spinning in de Passage aan de Watersportbaan (op uitnodiging!) en vandaag voor de tweede keer de Power Yoga van Katia. Met trilplaat en sauna als toetje. En dan twee keer 15 kilometer (hard) gefietst. Ja, ik heb eindelijk een nieuwe fiets. Van het kinderzitje ben ik af. Het werd geen koersfiets, maar een zwarte Oxford Campus, met 21 versnellingen en een vlinderstuur. Een bagagegericht model is op dit moment nuttigst: ik sleur vaak van alles mee. Want autorijden, dat vermijd ik met plezier.


Met een beetje chance is het zondag mooi weer voor Gent Fietst. Als ik Coyendans en De Beloften gifvrij overleef, tenminste. :-)

woensdag 13 september 2006

The horror! The horror!

Mensen. Wanneer ik ze het meest nodig heb - verzuip in mijn behoeftigheid - gaan ze me achteloos voorbij. Wanneer ik ze op zo'n moment aanspreek en me onhandig blootgeef - spreek tegen mij, ik heb NU jouw aandacht nodig - sturen ze me met wat platitudes de straat op.

Mijn put is bodemloos. Ik leef permanent in onrust. Het is niks nieuws. Been there, done that. Alleen: soms doet de gapende emotionele leegte fysiek pijn. En hoe oud ik ook word: het went niet.

Toe, slik je avondpil en ga naar bed. Het zal morgen beter gaan.

dinsdag 12 september 2006

Rugby moms

Het schooljaar is in gang: bij- en muzieklessen, dans en paardrijden vullen de vrije gaatjes. En op woensdag is er weer rugby. Met veel nieuwe probeerders. Hopelijk blijven ze voor de rest van het jaar. Het is gezelliger en handiger als we met meerdere "rugby moms" zijn.
Ik vul mijn dagen met administratieve klussen en lezen. Niet dat ik er ooit uit zal raken, uit de stapels, maar elk afgewerkt taakje is er toch één minder op de ellenlange lijst van dingen-waar-ik-niet-door-raak. Het lezen gaat meestal over ADHD. En ik maak me nogal boos, want uit alle serieuze lectuur blijkt dat ik echt meer "ondersteuning" kan gebruiken dan de occasionele doktersvisite. Punt is, dat ik nu net niet zo'n kei ben in het organiseren van hulp. DAAROM ging ik precies op zoek naar hulp. Zes maand geleden. Pfft.

dinsdag 5 september 2006

Press play ...

Ochtendlijke scène: mama stopt de was in de wasmachine, doet het deurtje dicht en vult het zeepbakje met waspoeder. Zoon staat erop te kijken en vraagt: "Mag ik op play drukken?"