dinsdag 31 oktober 2006

For granted

Waar ik niet tegen kan: mensen die het vanzelfsprekend vinden dat ze afspraken om de haverklap kunnen aanpassen aan hun whim of the moment. Vroeger slikte ik. En kreeg ik er nog kritiek bij, genre: "jij bent toch wel erg inflexibel".
Ja, ik ben tegen "flexibiliteit". Altijd al geweest. Daarom dat ik ook lang geen gsm wou. De doorsnee "arrangementen" kosten me zo al genoeg moeite. Ik moet elke klus - en het traject tussenin - memoriseren. Dat kost aandacht. Als jan, pier en pol nu ook nog op de laatste stek iets anders van me wensen, awel, dan mogen ze het op hun buik schrijven.

Ik heb me kwaadgemaakt, op W., die geheel geen schuld droeg. En ik ben fier om te merken dat hij het nu WEL snapt - hoe het zit met mij - en dat hij aan hetzelfde zeel trekt.

You can't take me for granted.

maandag 30 oktober 2006

Bar in de weg



In den Escape hebben ze een "fout" model looptrainer. Anders zou ik dit wel eens willen proberen. Sommige moves zijn echt te gek!

Het is zoals het is ...

Oef, vakantie, wou ik dit weekend schrijven. Maar daar was ik te moe voor. Ik lag zelfs eerder dan de kids in bed.

Commitment. Met wekelijks 6 uur training en bijhorend huiswerk, wist ik dat er minder tijd zou zijn voor zappen, surfen en prullen. Het valt niet mee, al dat mediteren inplannen. En ik heb nog altijd de neiging om de "leukere" dingen eerst te doen. Maar al bij al doe ik het niet slecht. Ik ben soms al rustiger. De wereld vergaat niet als ik geen krant lees of mijn feeds en newsletters laat voor wat ze zijn.

De laatste twee weken waren meer dan vol. Het is balanceren. Evenwicht vinden tussen wat ik wil en wat ik kan.

Als ik niet oplet, ben ik zo weer weg met ...
Druk bezig zijn. Druk zijn. Afgeleid zijn. Prutsen. Dagelijks minutenlang scharrelen in tassen op zoek naar sleutels of mijn bril. Rondhangen. Veel koffie drinken. Candybars eten. Klungelen. Tegen meubels en mensen aanbotsen. Vallen. Moe zijn maar niet willen slapen want er is CSI op tv. Of Big Love. Of ...

Wat sneuvelt er eerst?
- warme maaltijden
- meditatie
- slaap
- sport

Yip, ik moet oppassen. En de vakantie gebruiken om te recupereren. Niet om mezelf te overtreffen, zoals ik vandaag weer deed. :-(

zondag 22 oktober 2006

Stemmi(n)g

Een hele week gaat alles goed, vol energie en dipvrij en dan op zaterdag voel ik hoe mijn stemming afglijdt. 20 uur werk, 6 uur training, 3 uur doktersvisites, 1 uur coaching en 1 uur spinning, plus het hele gezinsleven erbovenop, zonder een vuiltje aan de lucht. En dan keert het. Herfsttij.

Waarom?

Mocht ik mijn "moodtracker" vaker invullen, dan zou ik weten of er een patroon is. Of het "de hormonen" zijn. Of iets anders. Nu heb ik er het raden naar waarom de ellende me weer overvalt. Laat me allemaal met rust. Het gaat niet.

Maar het gaat over hoor. Dat weet ik. It always does.


zaterdag 21 oktober 2006

Dank u Marijke!

Voor de mooie nagels! Voila, dat verdient wat reclame, vind ik.

woensdag 18 oktober 2006

Zoefffff

Met het werk en alles wat erbij komt, vlieg ik als het ware van hot naar her. Altijd met de fiets. Halverwege de week heb ik er al wat kilometers op zitten. In die mate, dat ik het begin te merken tijdens de spinning. Gisteren ging het goed. De studentjes hadden het lastiger dan ik. Ja, de gemiddelde leeftijd van de dinsdagavondspinners is met 15 jaar gedaald. En het is bijna vechten voor een plek in de les. Maar er komen nieuwe fietsen bij. Binnenkort ...

My wookie friend


Need I say more?

For years I spoke to my son only in Klingon

Omdat em nu al een paar keer ter sprake kwam deze week:
de Earthlings trailer op YouTube.

Hand in glove

Brrrr. Sinds maandagochtend is het 's morgens handschoenenweer. Maar het paar - gele tuinhandschoentjes van Compo, met antislip aan de binnenkant - dat ik vorige week ergens in een tas stopte, is alweer zoek. Face it: meestal draag ik geen handschoenen. Met de fiets vertrekken is zo al ingewikkeld genoeg: ik draag geen rugzak meer, want dan kan je me na 4 km uitwringen, dus moet ik mijn tas met rekkers vastleggen (wegens geen kinderzitje meer). Ziet dat van hier dat ik daarmee knoei! Naast de tas en de handschoenen, zijn er ook mijn sleutels (die ik zo moet opbergen dat ik ze terugvind als ik dat vreselijke fietshok aan de S9 wil gebruiken) en de iPod, met alle koptelefoonkabelgeknoei vandien. Een reflecterende slapwrap voor als het donker is. En een grote oranje plastic cape voor als het giet. De fietshelm blijft thuis. Niet dat ik er het nut niet van inzie - ik heb aan het werk es een fietsster zonder helm zien opscheppen en door een voorruit gaan - maar het is te complex, al dat gedoe. Ik verlies er tijd mee. Tijd waarin ik me opjaag en alles laat vallen. Ik vecht al jaren tegen de zwaartekracht, to no avail. Ondertussen ben ik zo al 2 sloten kwijt. Neem het van mij aan: een spiraalkabel aan het frame is niks waard.
Deze ochtend heb ik mijn fietshandschoentjes aangedaan. Vingerloze sportgevallen. De kans dat ik ook die kwijtraak is reël. Maar voor elke handschoen die ik verlies, vind ik er wel één onderweg. En neen, ik gooi ze niet weg, de enkelingen. Op het einde van de winter zie je me dan met 2 verschillende handschoenen rijden. En het grappige is: die die ik gevonden heb, raak ik eigenlijk nooit kwijt. Zouden handschoenen maar één keer verloren gaan???

dinsdag 17 oktober 2006

A galactic alignment is occurring TODAY!

Vertoef ik niet te vaak in parallele werelden? Vind ik mensen die Elfs spreken of er als een Klingon bijlopen best OK? (FACTS was fun! later meer ...) Euhhh...
Soms moet ik mezelf toch eens in de arm knijpen. Maar neen, het was geen zinsbegoocheling gisteren: de volgende zeer dringende spirituele boodschap werd me wel degelijk gecommuniceerd. Live. Met publiek. En ik kreeg geen lachtstuip (maar het scheelde toch niet veel). OK, hier komt ie:
"Op dinsdag 17 oktober 2006 wordt er een verbinding gemaakt tussen twee dimensies in de kosmos, waarbij een Ultraviolette straal naar de aarde gestuurd zal worden met een intense energie. Let op, deze energie versterkt tot 1 miljoen maal zijn intentie. Dat wil zeggen dat op het moment dat deze UV-straal de aarde raakt, de intentie van elke persoon met 1 miljoen versterkt wordt. Stel je op die dag open met de meest positieve verlangens die je maar kan denken en hou in gedachten alle positieve doelen die je nog wil bereiken in dit leven. (Zij die negatief denken in die tijdsspanne worden in hun gedachten uiteraard ook 1 miljoen maal versterkt.)

Dit is een boodschap als voorbode voor 2012. In onze aardse tijd in ons land zal de UV-straal stipt binnenkomen om 10u17 in de ochtend en zal op zijn sterkst fungeren om 17u10 . Wanneer je je op het sterkste punt (namelijk 17u10) verplaatst in de natuur en kontakt maakt met de natuur, zal je zeer intens deze energie voelen. Hou je gedachten en gevoelens en de woorden die je die dag spreekt dus zeer zuiver en positief.
"


Mocht het u boeien: het initiatief heet Mission1017.

Shit. Ik zou dus beter buiten gaan mediteren in plaats van een BattleStar Galactica DVD te checken.

donderdag 12 oktober 2006

Happy moments

Huistaak Mindfulness: dagelijks de dingen die me gelukkig maken noteren.

Awel, maandag ben ik op de fiets Filip gekruist. En hij zwaaide. En ik was content. En kijk, vandaag wees Batlock me op het bestaan van deze schone site. Met knappe covers. Nog een happy moment ;-)

woensdag 11 oktober 2006

In behandeling

Hoe het met me gaat? Druk druk druk. Want ik werk elke voormiddag. En heb wekelijks een heel aantal uren "ondersteunende" activiteiten op het programma. Maar al bijeen ben ik eindelijk tevreden met de hulp die ik krijg, ook al heb ik het allemaal weer zelf moeten organiseren.

Ik beschik dus over:
- een mindfulness trainer
- twee DGT trainers
- een Pesso therapeute
- een huisdokter
- een psychiater
- een sociaal assistent in de rol van ADHD coach

Voila, er is een bende (voornamelijk schoon en jong) volk met mij bezig. En dan had ik het nog niet over "mijn" osteopate, yoga juf en spinning leraar ...

dinsdag 10 oktober 2006

Unrequited

The Saturday Boy op m'n iPod. Heerlijk. Waarom luister ik niet vaker naar Billy Bragg? Ik vind zijn lyrics schitterend. Maar ze stemmen me niet echt vrolijk. Billy is grappig. Maar ook knal erop als hij het over mensen en hun gedragingen heeft. Pijn, afzien, en er humoristisch over zingen.

The temptation
To take the precious things we have apart
To see how they work
Must be resisted for they never fit together again
(Must I paint you a picture)


That love between two people must be based on understanding
Until thats true youll find your things
All stacked out on the landing, surprise, surprise
(Valentine’s Day Is Over)


In the end, it took me a dictionary
To find out the meaning of unrequited
(The Saturday Boy)

Soms is mijn brein een grote hond die me hard vooruit sleurt, van associatie naar associatie, door het lexicon, de thesaurus, de taxonomie
unrequited: it says a lot about how I usually feel when it comes to people - I covet - I long for salvation - I am needy - I crave for attention - hé denk es in het Nederlands - juist omdat ik zo verdomde "awkward" ben met mensen hebben ze geheel niet door hoe hard ik wel probeer...

Streef niks na, klonk het gisteren bij de Mindfulness, en ik pende het woord "behoefteloos" neer. Een woord dat me achtervolgt en ergert. Nu ja, niemand zegt dat ik behoefteloos moet worden. Ik leer alleen dat ik beter af ben als ik geen energie stop in zaken "willen". Wat voor mij bepaald een opdracht is.

maandag 9 oktober 2006

Hoera

Hoera voor Bruno en Lien en Diede! Gent koos progressief. En daar ben ik meer dan blij mee.

Vandaag was een mooie dag. Iedereen zag er vrolijk uit.

Eigenlijk begon het al gisteren, maar toen ging ik vroeg naar bed. Om één uur was ik effe wakker en checkte ik de laatste uitslagen. Hubby was toen nog aan het vieren in de Zebrastraat. Hij zal wel niet de enige geweest zijn met koppijn vandaag. ;-)

vrijdag 6 oktober 2006

Do not fidget!

Mediteren is geen sinecure. De cd's zijn goed, dat niet. Maar de aandacht...da's wat anders!

Pim had gelijk: Björn Prins heeft een fantastische stem. In die mate dat ik gelijk op zoek ben gegaan naar een foto van de man. Want het was niet draaglijk om hem enkel te horen. Ik moest er mij iemand bij kunnen voorstellen. Bij nader inzicht, maakt het niks uit, maar kom.

Wat me ongelooflijk moeilijk valt is het stilzitten. Want ik ben een scharrelkieken. Ik pruts, ik krab, ik bijt (terug) op mijn nagels (dat haat ik!). Kortom, Scrat in het kwadraat. Nu ja, Idle Hands Are The Devil's Tools, aint' it?

Raindrops

Raindrops keep fallin' on my head
And just like the guy whose feet are too big for his bed
Nothin' seems to fit
Those raindrops are fallin' on my head, they keep fallin'

Toen ik kind was brachten mijn ouders een Fisher Price muziekdoos mee met dit liedje (en de tekst stond erop). En vandaag zit het weer in mijn kop. Onafgebroken.

Op de fiets ben ik de laatste dagen meer natgeregend dan droog geweest. Tijd om te investeren in een waterdichte jas. Ik griezel wel van Goretex (en Teva sandalen for that matter), maar het MOET. Ik wil wel met een stijlvolle wollen cape op de fiets, maar het is niet slim. En ik ben lekke anorakken en zweterige kways beu.

donderdag 5 oktober 2006

Handmade!

Van Crafster ben ik al lang fan. En nu ontdekte ik ook Etsy, een plek waar je handmade spullen kunt (ver)kopen. Zoals een T-shirt met doodshoofd en "I'm A Love Pirate And I'm Here For Your Booty" opschrift. En onderstaande postkaart. Hihi.


Arbeit macht frei

De laatste weken waren vrij hectisch. "Alles" moest natuurlijk nog op de laatste stek geregeld worden, met enige drukke, volle dagen tot gevolg. Maar er zaten ook aangename zaken bij als een sessie holistic pulsing, een avondje uit voor onze veertiende huwelijksverjaardag, een afspraak met Charles en een knipbeurt. Gedaan met de paardestaarten. Kort haar, by Gino!

En ja, ik ben sinds vorige maandag terug aan het werk. Elke voormiddag. Het valt mee. 's Avonds heb ik Mindfulness en DGT en spinning. En elke dag een klein uur meditatie oefening. Ik doe mijn best om genoeg te rusten en niet te stressen. Mijn Google calendar, die kan ik niet meer missen.