maandag 23 juli 2007

Go with the flow

Gentse Feesten! Van de vooravond af ben ik al op stap. Eén ladies night, voor de rest met gezin, familie en logeetjes. We hebben ons geamuseerd, en gaan dat straks vast ook nog doen. Niks om over te klagen, integendeel. Maar het zou beter kunnen met mij. Véél beter.

vrijdag 13 juli 2007

Combo

Tijdens mijn dips ben ik de eenzaamste mens ter wereld - ik ga eraan dood - maar tegelijk verdraag ik op die momenten nauwelijks iemand rond mij, laat staan iemand die vraagt hoe het met me is ...

Maar kom, gisterenavond heb ik mezelf bijeengeraapt en na één week (!) afwezigheid, ben ik Escapewaarts getrokken. De spinning combo ging goed, vlotjes zelfs. En ik was blij de spinners weer te zien. De kletspraat, de grapjes: het doet deugd. Omdat het bijna Gentse feesten is, besloot ik op de terugweg een pre-feesten wandelingetje te maken en toen liep ik S. op het lijf. Met als gevolg dat ik meer dan een halfuur bij de Plopsa-like fontein op de Vlaanderenstraat stond. Héhé. Altijd fijn om het eens met een fellow liefhebber over Battlestar Galactica te hebben.

Het gaat beter. Ik doe mijn best.

woensdag 11 juli 2007

Dip

Leer ik het nooit? Een dikke tien dagen in topvorm, steeds meer en steeds sneller, en lap, daar volgt de dip. Ontnuchterend, want ik zie geen concrete aanleiding. Doodop, futloos, angstig en down: ik laat me er niet door meesleuren, maar ik raak er ook niet uit. Het frustreert me: ik wil sporten - poog een trainingschema te hanteren - maar ik heb kracht noch uithoudingsvermogen. Alsof de batterij geheel plat staat. 's Nachts nachtmerries - Nessie surfaces. Overdag sugar cravings. Yoghurt en koekjes met melk, meer is er niet in huis. Pfft.

dinsdag 10 juli 2007

Tour de France

Zondagavond na onze tocht zijn we gezinsgewijs op Sint Pietersplein gaan rondhangen, wat best leuk was, want er waren veel fietsen en spelletjes om uit te proberen. En er werden promoprullen -Wii sweatbands!- en massa's chocoladerepen gedeeld. Met de regen druppelden ook wij huiswaarts. Maar gisteren waren we er weer. Effe aan de Blaarmeersen waar er zowel buiten als in de wielerpiste en de topsporthal op wat kindertroepen na bijzonder weinig volk was. Verder langs het traject zat de sfeer er al goed in, maar echt festival drummen was het niet, we raakten overal met de fiets door. Toen we om vier uur de kids ophaalden aan Driebeek, stapten W. en zoonlief op de tram. Dochter nam de damesfiets over en we reden richting Charles de Kerckhovelaan. Aan het einde van de Muinkkaai werden we tegengehouden: er passeerden 2 begeleide wagens. Dochter sprong een gat in de lucht toen ze prins Filip ontwaarde en besloot gelijk om het tot prinses te schoppen. We vonden vrij makkelijk een plekje bij het grote scherm vlak aan de arrivée en voelden de renners passeren aan de overkant van de weg. Later, op Sint Pietersplein, troffen we W. en zoon, die tijdens de prijsuitreiking een plek op de OCMW tribune bemachtigd hadden. Tja, veel dichter kon je niet zitten hé. Na nog wat Wii bowling wandelden we huiswaarts en na het eten lagen de twee mannen uitgeteld in de zetel. W. viel tijdens het nieuws van acht uur in slaap; hij was zondag laat nog naar Cactus getrokken. Festivals en tourritten: het kruipt in de kleren.

Allé, nog een beetje en de Genste feesten starten. De kids wijzen ons op de snelheid waarmee wegenwerken afgerond worden. Alles moet toe voor de feesten, hé?

Grote vakantie

Op een of andere manier vreet de grote vakantie energie, want ik fiets van hot naar her, meestal met een kid in het kielzog. En tussendoor probeer ik correct te eten en geregeld te trainen. Zo komt het dat ik de laatste dagen voor tv in slaap val. En dat gebeurt extreem zelden.

Vorige week was voor beiden voltijds Jojo voorzien. En daar horen wekelijks 2 uitstappen met lunchpakket bij. En op woensdag was er BBQ. Voor zoon stonden ook 3 zwemlessen, 1 bijles en een verjaardagsfeestje op het programma. En dochter ging een dag bij een vriendin hangen. Maar ik ben rond geraakt. Met boodschappen en rondrijden en 's avonds koken en alles.

Het weekend was zo mogelijk nog voller. Dochter trok met papa naar TW Classic, zoon en ik werkten het volgende af: hij een kinderfeestje, ik (een poging tot) lopen op Rozebroeken, samen naar de graffiti jam, effe terug naar huis om zijn andere fiets, terug naar de graffiti jam waar hij voetbal speelde, dan naar de speelstraat en dan naar de Soccer Cup. En zondag deden we er een schep bovenop met een zonnige fietstour langs Drongen en Afsnee waar ik natuurlijk lelijk verbrandde wegens geen smeersel mee ...

Maar kom zoon heeft een brevet van 25 en van 50 meter schoolslag gehaald! En we reden samen over den arrivée!

maandag 2 juli 2007

We hielden ons bezig

En hoe! Terwijl hubby in Werchter in een hok zat, vulden we de tijd met leuke dingen. Donderdag met zoon na school een terrasje gedaan. Vrijdagochtend samen te laat naar school voor de beruchte, want zeer langdurige, jaarlijkse "het beste van jezelf" show. Zowel zoon als dochter deden hun ding. Zoon alleen, dochter in klasgroep. Omdat het te hard regende voor een picknick in het park, trokken we naar de Foodmaker voor een uitgebreide lunch, die we lieten volgen door braderie shopping. En ja, dochter ging voor sjieke E(x)it sandalen. En een designer pet. In de outletstore. En we scharrelden in bakken in de H&M en kochten elk een ring in de Six. En toen gingen we naar huis, voor effe. Om 18u en een beetje stonden we al in de Jojo, waar de voorbereiding voor de spaghetti-avond bezig was. Dochter stond als een volleerde barmeid aan de dranktoog. En we smulden en kletsten dat het een lieve lust was. En toen het goed 21u was, vertrokken we naar de housewarming bij Ine. Het was na half twaalf eer we in bed doken. Zaterdagochtend: paardrijden en spinning, en een rustige middag met een uitstap naar de supermarkt. 's Avonds wandelden we met onze koelbox naar de Munich BBQ aan het Trappenhuis, waar we Sam en andere ouwe bekenden tegenkwamen. Toen het rond half tien begon te regenen, keerden we naar huis. Slapen! Op zondag om 7u30 was er weer volop leven. Goedgezind leven, want na een licht ontbijt gingen we zwemmen. In de Van Eyck bleken zowaar een vijftal vriendjes aanwezig te zijn, met hun mama's. Zoon besloot dat hij nu eindelijk zou zwemmen. Na een half jaar les bleef hij - grrr - tot nog toe op z'n hondjes ploeteren, maar blijkbaar wou hij geen gezichtsverlies meer lijden. Dus zwom hij 3 lengtes en oefende stijlduiken in het diepe. Wij fier. Na de maaltijd en middagrust trokken we erop uit met de fiets. Naar het Leiestreek Fietsfeest. De heenweg was vrij zwaar - dochter fiets niet graag "snel" - maar uiteindelijk raakten we bij Kasteel Borluut. Het oorspronkelijke idee om van daaruit een tocht van 25 km te doen, had ik al opgegeven. Ik verwachtte animatie, maar ter plekke viel er niks te beleven. Geen springkasteel, geen fietsregistratie, niks. Enkel een terras en een infostand. Wat niet pleit voor de organisatie, want de brochure beloofde toch één en ander. Maar kom, zoon keek naar de tenniscourts en dochter werd na twee koppen verse tomatensoep weer vrolijker. Ze reed de hele terugweg op kop. Thuis aten we kip met rijst en boontjes en sloegen we gezamelijk de kokosnoot aan diggelen. En na wat tennis op onze koer, ging zoon toch naar bed, want morgen heeft ie zwemles. En hij wil zijn brevet halen. Want mama beloofde hem, dat hij in een bootje mocht varen eens hij zijn zwembrevet heeft. En blijkbaar bijt dat bootje in zijn bil. Papa was ooit zeescout. Kan hem leren surfen en zeilen. En peddelen op de Blaarmeersen. :-)

OK, dochter heeft naar papa gebeld en gesmst. Om zeker te zijn van haar handtekeningen van Lilly Allen en The Kooks. Maar voor mij was Werchter nog nooit zo veraf.
© Proximus Go for Music 2007 - isabelpousset.be