zondag 31 augustus 2008

't Zit erop

Gent Rugby heeft de Zuid-Afrikaanse gasttrainer Roland Savage verwelkomd met een “Bring ’n Braai”.

Het Visserijfeest is alweer voorbij.

En de Human Tetris heeft een winnares.

Op naar het nieuwe schooljaar ...

Presents

Attenties, kaartjes, bedankingen en cadeautjes: een bron van immense frustratie. Want ik vergeet het niet hoor, dat iemand jarig is. Of dat we naar een feestje gaan. Mijn agenda hou ik netjes bij. Maar overgaan tot daadwerkelijk iets voor de gelegenheid voorzien, dat lukt me zo goed als nooit.

Dus vergeet ik geregeld om geld in de collectebus voor de pasgeborenen te steken. Laat ik het al heel mijn carrière na om een verjaardagstraktatie bij de koffie te voorzien. Post ik slechts bij hoge uitzondering een bedankje. En laten mijn cadeau's vaak maanden op zich wachten.

Nu zou je kunnen zeggen, ok, die is gewoon nalatig. Maar hey, dat klopt dus niet.

Ik wou wel dat het dat was. Want ik denk meer dan vaak aan alles wat ik nog "goed te maken" heb. En dan maak ik weer een aantekening in mijn boekje. Waar het gewoon blijft staan.

Tot actie overgaan kan me soms zo veel kosten.

Voor de kids heb ik een systeem opgezet: het hele jaar door zorg ik voor een keldervoorraad kindercadeau's waar ze dan - in geval van feestje - mogen uit kiezen. Tot nog toe werkt dat goed.

donderdag 28 augustus 2008

A sense of failure

  • Telefoontjes gisterenavond: wijzigingen in de "breng en haal" planning. Ik bel door en schrijf op wat mij te doen staat. Neem me voor om de auto thuis te laten.
  • Werd deze ochtend wakker in de overtuiging dat ik mijn tweede licentie (plus thesis) nog voor de boeg had.
  • Had de voorbije week en zeker gisteren (laat) behoorlijk wat opgeruimd in huis. Nog voor ik vanochtend de poetshulp in levende lijve te zien kreeg, werd mij al toegeroepen dat haar favoriete kuisproduct niet voorradig was...
  • Of ik vandaag boodschappen zou doen? Oeps, vergeten. Noteer wat me te doen staat. En vertrek dus toch met de auto. "En kan je ook geld afhalen?" Right ...
  • Tuf aan 30 per uur op de Lousbergskaai en op het moment dat ik de Tweebruggenbrug oversteek, komt er een lichte vrachtwagen aan volle snelheid de Kasteellaan uit. Ik trap hard op de rem. (Pieeeep) Zij (blonde dreadlocks en heel boos) ook. Op 2 cm van mijn portier stopt het gevaar. Kantje boordje. Ik ben er niet goed van. Misschien had ik beter plankgas gegeven. Misschien ... Hey, ik kwam wel van rechts hé!
  • Werd telefonisch op de rooster gelegd over mijn inschrijving voor de vaardigheidstraining omdat ik nog geen psycho-educatie bij hen volgde. Meer nieuws op maandag of dinsdag. Toch fijn dat de hulpverlening zo hulpverlenend is!
  • Ik loop al een paar dagen overaan tegenaan. No bodily anticipation. Great!
  • Deed de boodschappen. Vergat minarine en ham. En kattebakspul.

woensdag 27 augustus 2008

Have a nice day

Het zat me vandaag mee. Op het werk. En elders. Gelukkig maar.

Kreeg een pak leesvoer mee: Battlestar Galactica - The Official Companion (Season 1 & season 2) en Frak You! The Ultimate Unauthorized Guide to Battlestar Galactica

Nam deze week de Elle (BE en NL) door en zag al wat herfstcollecties en ik vind mijn goesting. Ergens in de middelbare school liep ik in de kleuren die ik nu overal terug zie en dat maakt me goedgezind want ik heb het niet voor al dat grijs...

Dus hier met dat
  • petrol, eendeblauw, donker turkooisgroen
  • oker, mosterdgeel
  • caramel
Of H&M en Zara liegen over kledingmatenweet ik niet. Feit is dat ik me deze middag vlot in zo'n supersmal tienermodel hijste (ik keek naar de kleur en had niet door dat het min of meer een collant was). Bedacht me toen dat ik het echt niet kan maken om zo rond te lopen. Neen, alle debiele T-shirts zijn de deur uit en ik stop ermee.

Toen ik gisterenavond mijn iPod uit mijn tas viste, bleek die geen enkele song meer te bevatten. Gewoon een lege lijst! W. probeerde er nog beweging in te krijgen maar toen ik terugkwam van de spinning raadde hij me aan om toch eens bij de Apple shop langs te gaan. Wat ik deed, met als gevolg dat ik nu over een werkende, maar wel lege iPod beschik. Op die ene song van Lionel Richie na - die de jongen erop zette om te testen. En het moet natuurlijk lukken dat ik lang niet alles in onze iTunes library staan heb.

dinsdag 26 augustus 2008

Go Girl!

Haha, hier gaan we weer...

Het steekt me verschrikkelijk tegen dat ik er niet in slaag om mijn routine wat eten - slapen - werk - sport betreft weer op te pikken. Ben de hele tijd in angstaanval (de omslag situeert zich ergens begin juli) en hoe langer dat duurt, hoe meer ik de muren oploop.

Tot nog toe is het vrij manageable geweest, met ook heel wat redelijke dagen, maar sinds we weer thuis zijn uit Frankrijk heb ik zo het gevoel dat hard flippen just a T-shirt away is. En dat is onaangenaam. Voor iedereen.

Ja, ik ben weer naar de bib gestapt en teruggekomen met een stapel boeken over ADHD. Want het laatste wat ik las vond ik heel goed en ik geloof er nog altijd in dat ik met enige coaching een aantal zaken leefbaarder kan maken. Maar kom. En ik ben ook naar de dokter geweest die constateerde dat het in vergelijking met vorig jaar toch al "redelijk" gaat. En ik heb vandaag een poging ondernomen om me bij ZitStil in te schrijven voor een "vaardigheidstraining voor volwassenen met ADHD" omdat de coaching die ik vorig jaar in september aanvatte snel strandde en er blijkbaar in geen velden of wegen enigszins opgeleide coaches te vinden zijn.

"Voor mij betekent ADHD vooral dat ik bijna altijd het gevoel heb dat ik op het randje van overspannen ben" las ik vandaag en dat vond ik super herkenbaar. Voila, ik hoef geen uitleg meer te schrijven: het staat allemaal hier.

maandag 25 augustus 2008

Yoga at Astridpark

Yup, we hadden chance: in tegenstelling tot de voorgaande dagen bleef het gisteren - zondag, dus Astridparkdag - zo goed als helemaal droog. Er kwam bijgevolg weer veel volk. En deze week stond er iets nieuws op het programma: een yoga intro door Dolly van yoga-on-call. De fotografe was niet in de buurt, dus moet ik het hier het stellen met het fotootje dat ik maakte met mijn gsm.

zondag 17 augustus 2008

Zondag (2)

Ondanks de buien was de Human Tetris een succes. Niet dat ik er veel zin in had. Ben niet echt sociaal gezind voor 't moment. Maar kom, heb voornamelijk serieuze gesprekken gehad. En da's al heel wat.

Om het met de (vreselijke) Mika te zeggen: Oh I feel as if I’m wasted. Maar ben het helemaal niet.

Pas nu zie ik dat de rilatine helemaal op is en ik pas volgende week maandag een afspraak heb. Ow shit.

Ga slapen. Morgen beter.

Yup.

Zondag

The internet is really really great
I’ve got a fast connection so I don’t have to wait
There's always some new site,
I browse all day and night
It's like I’m surfing at the speed of light
I’m glad we have this new technology
Which gives us untold opportunity
Right from your own desktop
You can research browse and shop
Until you’ve had enough and your ready to stop


Hubby is terug en ik hoop dat mijn dag/nacht ritme weer op orde komt. Een gat in de nacht online zijn is heerlijk, maar niet handig met de kids en zo.

Blijkbaar was Pukkelpop wel fun. Er was in ieder geval veel te zien & horen. Wie weet komt er een lijstje van wat em allemaal zag op zijne MySpace. Wie weet...

zaterdag 16 augustus 2008

Be there! (or be square - or any other shape)



Originally uploaded by ejiii
Morgen in het Astridpark: the HUMAN TETRIS, part 3

Doe mee en waag uw kans op een plaats in de grote finale op 31 augustus.

Meer Astridpark op

Minifigs, modded or not

Het zal te maken hebben met mijn bijna dagelijkse blootstelling aan Lego Star Wars en Lego Indiana Jones. Maar kijk, ik zat net op Wired en vroeg me gelijk af wat er zo speciaal is aan "Lego Tableaus Re-Create Classic Photos".

Jongens, dat is niks in vergelijking met The Brick Testament.

Enne, ooit al eens op Flickr of YouTube naar lego minifigs gezocht? Lachen gieren brullen. Voor u er in uw enthousiasme uw kids op loslaat: er zit ook een en ander bij dan NSFW is! So beware.

Persoonlijk heb ik het wel voor Battlestar Galactica Lego Goodness, maar wie ben ik natuurlijk...

En hey: zelfs White and Nerdy bestaat in een Lego-versie.

How about a round of applause

Lap, het zit in mijne kop voor de rest van de week.


vrijdag 15 augustus 2008

Tearjerker

Zie de laatste tijd - samen met dochter - geregeld films die ik als uiterst licht kan omschrijven. Soms hebben ze wel iets. Neem nu Keeping the Faith.
  • Er is meticuleus aan de tekst gewerkt, dat zie je, want lachten met godsdienst is niet evident - zeker niet in de V.S.
  • Ben Stiller is hier nog niet hysterisch bezig - misschien omdat hij in deze film de man met het meisje is.
  • Ik heb een zwak voor Edward Norton, onweerstaanbare combinatie van zacht en ruw.
Maak em ongelukkig verliefd en ik zit te snotteren.

Yeah.

I was so happy I thought I would die, I felt like Richard Chamberlain in "The Thorn Birds", you know with Maggie in the attic.

Jerrycan

Ik hou niet van autorijden. Da's geweten. En ik haat tanken. Doe het misschien 4 keer op een jaar. Wat ik dus verafschuw, is de garage uitrijden met een rood lichtje achter het pompje op het dashboard rechts. Maar kom, het zou nog wel lukken voor de korte afstanden die dag, kreeg ik donderdagochtend te horen. En 's avonds zette ik de auto met een gerust hart binnen: als ik em morgen nodig heb, dan ga ik tanken, dacht ik.

Tot ik vanmiddag rond een uur of zes met dochter naar 't Parkkaffee wou vertrekken - na eerst getankt te hebben, natuurlijk. We rolden de Kangoo tot voor onze poort, zetten de fietsen terug in de garage en stapten in. En toen raakte hij niet gestart. Geen druppel meer. Shit!

Maar kom, een goeie scout trekt zijn plan. En omdat ik geen weet had van een jerrycan in onze inboedel, belde ik aan bij een buur die er mij een meegaf. Vervolgens reed ik met mijn fiets naar het dichtstbijzijnde naftstation om een tiental liter diesel en fietste ik huiswaarts - volle jerrycan in de hand. (Op zo'n momenten weet ik weer waarom ik met gewichten train.) Omdat er geen teut aan de jerrycan zat, kon ik met een soepele plastic beker van 33 cl, rustig de tank bijvullen.

Pas toen alles schoon opgeruimd was en ik een teiltje water met veel detergent over de plek op het trottoir had gekieperd, stapten we vrolijk in. En neen, de auto startte niet. Blijkbaar moeten de leidingen ontlucht worden, zei een buurman.

Oh my. Ik ben als de dood voor car trouble. Waarom overkomt mij dat nu?

Really horrific

Infested, now on 2BE. Worst crap ever

Percy?

Komt dat tegen: "Arubaanse media meldden donderdag dat Irausquin zou zijn uitgegleden in de badkamer."

donderdag 14 augustus 2008

Love for all!

Now easy to find. Here !

Nu ja, een van de vorige missies was Peace on Earth.

Do the maths

A Beautiful Mind kon me niet overtuigen. Parallel Worlds, Parallel Lives en Proof (gisteren) wel: wiskunde heeft ongetwijfeld iets waar ik - in tegenstelling tot mijn vroegere buren van de Vakgroep Toegepaste wiskunde en informatica - nooit helemaal "in" ben gekomen.

De nerds aan onze alma mater hebben jammer genoeg niks weg van Jake Gyllenhaal.

dinsdag 12 augustus 2008

Shelob's lair

Ook al heeft mijn mood de kleur van mijn nagellak - don't ask - die is zwart, toch valt er niks te klagen. Het viel me de voorbije dagen zelfs op dat heel wat mensen bijzonder vriendelijk tegen mij waren. En vandaag zat er heel wat mee. Ik kreeg een verlaat verjaardagscadeau (thanks!), werd op Facebook geheel onverwacht added as a friend, slaagde erin om in de zon wat verder naar LOTR te luisteren en ging ook sporten.

Maar toch. Dit zit in mijn kop. So much for acceptance. Kom dus vandaag niet zeiken over "Wees Blij Met Wat Je Hebt". Ik weet het. 'k Lees boeken over Boeddhisme en zo. Don't tell me.

maandag 11 augustus 2008

Backstage Tourism (2)

Vrijdag 8/8/2008, Lokerse Feesten, Macy Gray en Grace Jones.
Lokeren backstage is een aangename plek. Met een fijne persknipselmap en fotomuren vol artiesten en andere aanwezigen (Rudy! Filip! Beo!). Met ook hier heel wat bekenden uit onze Gentse straat & buurt. Maar ik ben niet echt in vorm en dat wreekt zich op zo'n momenten. Plaatsvervangende schaamte is het gevoel dat me meestal parten speelt als ik me in een publiek bevind. Zoiets van: kruip onder een steen, nu! Bij Macy Gray was het publiek mak. En Grace Jones - correcte geboortedatum unsure - zag er dan wel ongelooflijk uit, haar Franse tussenteksten waren dat niet. En toen die later in Engels gescheld ontaardden, was ik al lang in de backstage op het scherm aan 't kijken. Met Macy Gray en haar tieners, en een paar ouwere jongeren.

Niet echt een feelgood avondje. Maar zoals ik al zei: het ligt geheel aan mij.


kinda washed out :-(

dinsdag 5 augustus 2008

You can never have too many shoes & bags

Kriebels: de herfstcollecties komen eraan. Ik kijk uit naar de september issues van Elle, Marie Claire & Vogue. 't Wordt ook tijd om eens op te ruimen in het tassen departement. En eens wat spullen weg te doen. Op Kapaza of zo. Om dan wat nieuws te kunnen kopen natuurlijk. :-)))

50-meter bad

Voor het allereerst (!) gaan zwemmen in Puyenbroeck en wow, dat was de moeite! Ruimte voor baantjes zwemmen! Zowel binnen als buiten! En lange baantjes dan nog: het beste wat ik ooit meemaakte. Het was weer bijna één jaar geleden dat ik meer dan "geplonsd" heb. Kon 600 m doorzwemmen eer zoon eraan kwam. Yay!

Ook al woon ik op een paar minuten van een stedelijk zwembad, je vindt er mij niet. Want het zit altijd vol. Met kids die "bommetje" springen en bejaarden die over de breedte van het bad zwemmen en ik kan er niet tegen. Ik wil zwemmen tot ik zweet. Ononderbroken. In proper water, dus niet in de Blaarmeersen of zo.

Komt er nog iets van dat nieuwe Rozebroeken? Want Neptunus is koud, Merelbeke is duur en Wachtebeke is net iets te ver uit de buurt. Ik wacht ...

Was trouwens te moe om te gaan spinnen vanavond. Zo snel gaat het dus bergaf: 2 weken zonder trainingsroutine en ik raak niet meer uit mijn zetel. En de weegschaal, daar loop ik met een boogje om heen. Als dit maar weer goed komt ...

'k Heb in ieder geval al een gadget op het oog om efficiënter (!) te spinnen: de Heart Sensing Sports Bra. Een zwarte, wil ik, zonder Polar. En dan zo'n Polar F6 Female Green Tea erbij. Geen al te ingewikkeld model, want eigenlijk gebruik ik die geavanceerde functies nooit. En in de Media Markt zag ik de Nike + Ipod Sensor (+ armband) die alweer een eeuwigheid op de wishlist staat. Tja, als ik begin ben ik wel zot van die dingen, net als Lien trouwens.

Ja, ik zie het zitten. Nu nog in gang geraken.

maandag 4 augustus 2008

Penguin Celebrations

Da's de reden waarom How to be Good, Notes on a scandal en White Teeth samen op mijn leeslijstje staan. "Orange for fantastic fiction" stond er op de tafel in de Fnac, en ik raapte ze bijeen op basis van de flaptekst. A Short History of Tractors in Ukrainian had ik toen net uit en hoewel ik iedereen Extremely Loud and Incredibly Close aanpraatte, leek die andere van Jonathan Safran Foer minder interessant - want ook over Oekraïne.

Groot was mijn verbazing toen bleek dat de eerste twee zoveel elementen gemeen hadden. Met elkaar, maar ook met mij. De hoofdpersonages Katie Carr en Sheba Hart zijn net de 40 gepasseerd, gehuwd, met 2 kinderen. En beide verhalen spelen zich af in het Londense, een omgeving waar ik me toch één en ander kan bij voorstellen. De zware crisis die ze beiden meemaken, is me gelukkig niet persoonlijk bekend, maar er kwamen heel wat elementen in voor die bijzonder relevant waren en, in het licht van perikelen rondom ons, genoeg food for thought leverden.

Nick Hornby kende ik van About a Boy, High Fidelity en 31 songs, welke ik niet gelezen heb. Muziek en humor, dacht ik zo. Fun van het David Lodge soort, waar ik erg van hou. Maar ik had het mis. OK, de beschrijvingen van het gezin - kids 8 en 10 net als hier - en de relaties zijn vaak hilarious.

''If my thoughts about our marriage had been turned into a film, the critics would say that it was all padding, no plot, and that it could be summarized thus: two people meet, fall in love, have kids, start arguing, get fat and grumpy (him) and bored, desperate and grumpy (her), and split up. I wouldn't argue with the synopsis. We're nothing special.'' en "Cynicism is our shared common language, the Esperanto that actually caught on.'' zijn onmiskenbaar grappige statements.

Maar de ondertoon van het verhaal is pijnlijk. En het eind al helemaal. Unsatisfactory. Niet echt om vrolijk te worden. Maar toch: een aanrader voor leeftijdsgenoten met kids zou ik zeggen.

Van Zoe Heller had ik nog nooit gehoord, maar man, die meid kan schrijven! OK, ik zag ondertussen dat ze English studies achter de rug heeft - wat een en ander verklaart - maar toch: chapeau!

Waarom het er dik opleggen met zulke allegorische namen - Hart (heart) en Covett (covet) - vroeg ik me eerst af. Maar aan de andere kant vind ik het perspectief - een dagboek - en vooral de taal die Heller - zelf net 43 - hanteert voor haar 60-plus personage zéér geslaagd. Hoewel ook hier onmacht en falen - life disintegrating - de hoofdtoon voeren, is het een doorlezer waar je niet echt aan onderuit gaat. Het "scandal" leent zicht niet tot inleving. En de eenzaamheid, manipulatie, kwaadaardigheid en schuldgevoelens van de verslaggeefster wekken evenmin sympathie. A fine read. Yup.


Weaveworld en zo

Op vakantie lees ik boeken. Bij voorkeur bij het zwembad. En ik kan met blijdschap melden dat ik daar in de voorbije week erg goed ben in geslaagd. En hoewel ik al weken van plan ben om de vooruitgang van het lijstje ernstig (!) te bespreken, wil ik nu eerst iets kwijt over die die er tussen sloop, omdat ik hem in de kast zag staan en dacht: laat ik ook iets luchtigs meenemen.

Het zit zo: lang geleden, toen ik nog geregeld naar horrorfilms keek en veel Stephen King las, kwam ik met Weaveworld van Clive Barker thuis. (Volgens de prijssticker van de Fnac moet het in '90 geweest zijn.) Ik herinner me dat ik erg onder de indruk was en nadien ook Imajica en The Thief of Always aanschafte en las, om tot de conclusie te komen dat "het genre" zich niet leende tot verdere verdieping omdat die verhalen uiteindelijk altijd volgens eenzelfde stramien opgebouwd zijn. Maar kom, precies daarom is het ook een genre hé.

Wat ik vergeten was, was hoe dik het boek wel is. Kwa zwembadlectuur kan het tellen: het verhaal is erg gedetailleerd en gaat traag vooruit; als ge dus om de vijf voet van uw pagina geroepen wordt door "mama mama kijk es ik ga duiken", zijt ge niet gelijk den draad kwijt - iets wat mij meestal erg kribbig maakt. Wat nog meer: het zit verdomd goed ineen. Ik zie die mens al zo voor een groot bord staan, namen, tijdslijnen en allerlei schema's noterend, alvorens hij aan het schrijfwerk begon. Zo'n verhalen bouwen, is een "craft". Ze goed schrijven is een gave, en die heeft Barker wel. Zijn Engels is ook niet te simpel. Als de leesindex te laag ligt, wordt het pulp en dat is het niet. Ik wist niet veel meer van het verhaal en het kwam ook niet terug al lezende, dus hield ik het tot de eindmeet vol, zij het een beetje gefrustreerd omdat ik geen tijd meer had voor de andere "serieuze" boeken in de valies. Maar kom, alle lof voor Weaveworld.

En terwijl ik het nu toch over dikke pillen van het niet-literaire soort heb: Memoirs of a Geisha is er ook een die ik ooit doorploegde. 'k Heb daarnet de film op DVD bekeken en ik moet zeggen dat de verfilming erg close is. Wel onnozel dat ze allemaal Engels spreken in plaats van Japans, maar kom, 't is entertainment, en 't was goe.

En nu ga ik slapen. De batterij van de laptop is bijna leeg.

zondag 3 augustus 2008

Human Tetris

Nieuw in Gent, rechtstreeks uit Japan!

Vanaf nu wekelijks op zondag: Human Tetris in het Astridpark.


(foto's volgen, hou dit in de gaten)

Astridpark, nu!

Weer of geen weer, allen daarheen!

How much is that in euros?


My blog is worth $1,129.08.
How much is your blog worth?

Blufboeken

Was ik niet recent met Visual Bookshelf - op Facebook - begonnen met alles wat ik ooit las te inventariseren? Euhm. Na 85 "read" entries hield ik het ingeven voor bekeken. Misschien kan ik me daar eens verder mee bezighouden wanneer ik echt niks anders te doen heb...

't Is sinds het meest ongelezen boek geleden dat ik het hier over van die boekenlijstjes had. Maar kom, Michel deed me, na een week van rust in Frankrijk, gelijk in gang schieten.

Eerlijk gezegd vind ik de lijst vreemd. Blufboeken, zijn dat niet van die bestsellers die bij Standaard Boekhandel in de top 10 komen en daardoor zwaar GEMEDEN dienen te worden?

Maar kom, laat ik es eens kijken wat de Standaard als blufboeken oplijst. Dan kan ik zien of er te bluffen valt.

Om het overzichtelijk te houden gebruik ik een paar zelfverzonnen afkortingen, als daar zijn:
TG = tijdens Germaanse (vermoedelijk op een leeslijst dus)
MEER = las meer van deze auteur (al dan niet onder dwang)
HER = las het boek meer dan één keer
FILM = zag de film
GR = kan er me met de beste wil van de wereld geen reet van herinneren

  • William Golding, Lord of the flies: zesde middelbaar, zelf gekozen als onderwerp van een bespreking, was er enthousiast over en kan er zelfs nu nog iets over vertellen.
  • Umberto Eco, De naam van de roos: HER, MEER, FILM; ben een hele tijd in de Middeleeuwen geduikeld, vandaar.
  • Truman Capote, In cold blood: HER, MEER; de FILM "Capote" zag ik recent en vond ik erg goed.
  • Bret Easton Ellis, American psycho, MEER; las dit in de tijd dat ik ook Douglas Coupland en zo ontdekte. Bonfire of the Vanities komt gelijk bij me op, moet rond dezelfde tijd geweest zijn. Nogal shocking toen. Tja, de yuppie eighties zorgden voor excessen ...
  • Arundhati Roy, The god of small things: heb een tijdje van alles over the raj en aanverwanten gelezen, gaande van E.M. Forster en Orwell (Burmese Days) tot lichtvoetige flauwekul. Vond dit een aangenaam boek. Licht betoverend.
  • Gabriel Garcia Marquez, Honderd jaar eenzaamheid: zesde middelbaar denk ik, was weggeblazen, weet er nu nog maar weinig van.
  • Joseph Heller, Catch-22: TG; gebruik de term nog wel, maar dat is het ongeveer. En oh ja, er was een van onze servers naar genoemd.
  • John Irving, De wereld volgens Garp: MEER, HER: ben sinds héél lang een Irving lezer want de eerste las ik nog in Nederlandse vertaling. Meeste staan in de kast. Beduimelde pockets.
  • John Updike, Rabbit, run: TG, GR
  • Joost Zwagerman, Gimmick! : MEER, GR: vond andere Zwagermans blijkbaar beter.
  • Zadie Smith, White teeth: ligt klaar, maakt al een valse start, staat op lijst sinds ik On Beauty las.
  • George Orwell, Nineteen Eighty-Four: MEER, FILM
  • Milan Kundera, De ondraaglijke lichtheid van het bestaan: denk dat ik er nooit echt doorheen geraakt ben. Zag wel de FILM toen het net af was met mijn lief. Heeft vrij zwarte connotaties...
  • Ernest Hemingway, The old man and the sea: Was ooit op Key West. Probeerde Hemingway meerdere keren, niet alleen dit. Ben nooit doorgeraakt, vrees ik. Of alleen door The Pearl / The Red Pony. Lastig lezen.
  • John Updike, Rabbit, run: TG, ergens iets Brits ... jaja ...
  • Heinrich Böll, Gruppenbild mit Dame: ow shit, Biljarten om halftien, anyone?
  • Willem Elsschot, Het dwaallicht: TG, MEER, HER - Vervliet draaide ons onnozel met dit boekje. Niet slecht. We hebben het uiteengerafeld ...
  • Malcolm Lowry, Under the volcano: TG, GR
  • John Fowles, The French Lieutenant's Woman: TG denk ik, zag de FILM en herinner me MEER van The Collector
  • Michel Houellebecq, Les particules élémentaires: staat ook op mijn huidige leeslijst, zit ergens halverwege en heb het opzij gelegd ...
  • Douglas Coupland, Generatie X: MEER, ik ben een Coupland fan. Life after God is mijn favoriete boek na
  • Donna Tartt, The Secret History: MEER, HER,voor mij nog steeds the best ...
  • Tom Lanoye, Kartonnen dozen: MEER; hij studeerde vlak voor mij en ik vond em niet zo dégoutant als je weet wel ...
  • A.F.Th. van der Heijden, De tandeloze tijd: vond Advocaat van de hanen schitterend en raakte niet door de rest. Ze staan in de kast. Allemaal. In hardcover.
  • Harry Mulisch, De ontdekking van de hemel: ergens blijven hangen met de intentie om door te lezen...
  • Albert Camus, La peste: in het Nederlands en het Frans. Weet nog waar het over gaat. Dat is het zowat.
  • Kurt Vonnegut, Slaughterhouse 5: TG, MEER, GR, Brengt me op één of andere manier bij Kosinski.
  • Marguerite Duras, L'amant; GR, FILM
  • J.D. Salinger. The Catcher in the Rye: MEER: heb dit werk uiteengepulkt en weet nog altijd niet waar het over gaat
  • Günter Grass, De blikken trommel; yek, herinner me enkel de FILM
  • Graham Greene, The Heart of the Matter, TG, MEER, GR
  • Vladimir Nabokov. Lolita, HER, FILM, vind het nog altijd echt sick.
  • Patrick Süskind. Het parfum: was ooit een hype, ik vond het toen zeer goed, zag recent de FILM. Viel wel mee.
  • Jack Kerouac, On the Road: geraakte halverwege, eerst in het Nederlands, later in het Engels. Too wordy, probably overrated, geef mij maar de Willie Nelson versie ;-)
  • Douglas Adams, The Hitchhiker's Guide to the Galaxy: niet uitgelezen en lichtjes gegeneerd erover hoewel ik niet echt weet waarom ...