vrijdag 30 januari 2009

Keuzes

Iedere volwassene (en zeker die met kinderen) wordt ermee geconfronteerd: keuzes die gemaakt moeten worden voor welzijn en toekomst. Bij ons begon het met een adoptiebureau en volgden - in willekeurige volgorde - een crèche, een methodeschool, een revalidatiecentrum, een bijzondere school, en wat dokters, therapeuten en coaches.

Geen paniek: met ons en de kids is alles OK. Maar het zijn gewoon van die dingen die je tegenkomt. En dat kiezen, dat neemt tijd in beslag. Soms veel tijd. Want je wilt het beste. Je gaat dus kijken en luisteren, je wikt en weegt en beslist dan. Soms vind je niet precies wat je zoekt. Bots je op wachttijden of wachtlijsten. Komt er een hele hoop wrevel bij te pas.

En soms loop het helemaal mis. Omdat je geen keuzes meer kunt maken. Omdat er om één of andere reden geen onmiddellijke oplossing kan komen, ook al is die heel erg nodig. Wij hebben er - gelukkig - geen ervaring mee, maar we weten dat zulks gebeurt.

Wat ik vandaag bij Lien las, is schrijnend. Het lijkt moeilijk te geloven, maar sommige mensen worden nog altijd uit de boot geduwd.

donderdag 29 januari 2009

't is een groentje

Van early Valentines gesproken. Vorig weekend kreeg ik dit cadeau. Een groentje! 8 gig en hij past bij de nieuwe muts. Is nog halfleeg en zonder passend hoesje ('k twitterde verkeerdelijk dat het om een 3rd generation ging), maar dat komt eraan. Ben content. Zo mooi dat ik er de hele tijd zou naar kijken (euh, en luisteren, dat ook).

woensdag 28 januari 2009

Normalcy

Gisteren, op Canvas: How Mad Are You? Heb jammer genoeg maar een deel van de eerste aflevering gezien en zal proberen om die toch es helemaal mee te pikken. Maar vond het wel boeiend. Een aanrader. Zeker in dagen als deze waar mensen weer aan het schreeuwen gaan dat psychiaters wel wat sneller zouden mogen colloceren.

dinsdag 27 januari 2009

Druk druk druk

Op een geheel andere manier dan vorige week, toen iedereen in huis een smeet griep had, maar toch: ik heb deze week weer véél om handen. Het komt er niet van om te schrijven. Zelfs nauwelijks om te lezen. Eén fijn vooruitzicht wel voor de komende maand is dat er gefuifd zal worden! Wekelijks zelfs. Kan het me ternauwernood voorstellen want ik ben in geen eeuwigheid uit geweest.

Heb zelfs nog geen babysit voor donderdag.
Maar eerst ga ik spinnen.
Nu!

woensdag 21 januari 2009

I get my kicks above the waistline, sunshine

In de auto met een "nieuwe" - soundtrack: Chess. Want die kreeg ik deze ochtend toegestopt. Zomaar.

Denk niet dat ik dit ooit helemaal hoorde. Laat staan dat ik de musical zag. In '84 was Abba echt niet meer mijn ding.



Voila, de clip. Nooit echt meer goed bekeken sinds de 80's. Pas nu zie ik hoe goed Murray op zijn broertje lijkt. U weet wel: my hero librarian, die man het lijstje haalde.

dinsdag 20 januari 2009

Everywhere


It's nice to have friends online, I guess.

The West Wing

Dochter is één en al excitement over de inauguratie. Bekeek het volledige pre-inaugurele concert van zondagavond en blijft maar vragen stellen. Het feit dat Obama's dochters Malia Ann en Sasha ongeveer even oud zijn als zij en haar broer spreekt enorm tot de verbeelding. Hoe het daar zou zijn, in dat Witte Huis, is het onderwerp van menig gesprek.

Ook deze middag aan tafel. We bladerden door de krant en bekeken de daar in afgedrukte plattegrond van het Witte Huis.

En toen bedacht ik me dat ik het hele eerste seizoen van The West Wing staan heb. En hebben we samen een aflevering bekeken, om eens een gedacht te hebben van hoe dat daar nu is.

We tellen af naar de eedaflegging, straks op tv.

Me so corny

Net na de erge kou kreeg ik een eigen muziekmuts cadeau, vakkundig gekozen door hubby, in kleuren die mijn goedkeuring wegdragen. Dus fiets ik nu rond met een audio beanie, wat handig maar ook goed warm is. En moet ik nu wennen aan hat hair. Schrok me deze week al rot toen ik op het werk een spiegel passeerde.
links die van hubby, rechts die van mij

En wat liet ik net op de geleende ipod zwieren?
One Night Only! 't Is dus disco en ballad time, met als all time favorite deze klepper:



"And the message is clear
This could be the year for the real thing"

maandag 19 januari 2009

Too much fiction

Sommige dagen duren echt lang. Dat overkomt me niet vaak.

De fietstocht naar het werk deze ochtend was een halve zwempartij. Alles mocht op de chauffage - ja, ik had reservespullen bij.

En dan weer thuis. Dochter is ziekjes en het is effe puzzelen om zo veel mogelijk bij haar te zijn.

Een paar uur breiend voor Louis Louise, snel in de auto naar Latem en terug, aan tafel en nadien wat rondgelummeld online. En later Mr & Mrs Smith.

Het kruipt in de kleren, dat rustig binnenblijven. Ik had dat gisteren al gedaan en nu voel ik de gevolgen.

Klaarwakker en helder. Heb zin om nog van alles te doen. Om uit te gaan. Uit te breken. Om te dansen. Zelfs om met mensen te praten.

Kijk, op dagen als deze ben ik blij dat ik inzie dat ik niet al te enthousiast moet gaan worden. Mail Goggles heb ik niet nodig, ik stop mezelf wel - as always. Maar de goesting om eens iets compleet debiels te doen is gewoon groot.

Zal ik nog maar wat zever op Facebook posten? Tja. Sublimering: ik word er nog héél goed in, watch me.

Goe bezig!

  1. ADHD coaching gestart - check
  2. voedings coaching gestart - check
  3. loopbaan coaching gestart - check
  4. praatsessie met shrink gehad - check
En wat nu? Huh?

Kuruma banare?

Ware het niet dat er boodschappen in bulk worden gedaan en dat er vaak naar concerten gereden wordt, dan was er hier al lang geen auto meer in huis. Die die er is - onze gele "soepkamionet" a.k.a. "de rijdende vuilbak", is een voertuig in de strikte zin van het woord. En da's alles wat een auto ooit kan zijn. Voor mij toch.

Een status kar? Nooit gesnapt. Koppels met elk een auto? Tja, dat moeten dan firmawagens zijn. Arme mensen die niks anders kunnen dan veel in de file staan.

Met garagisten naast de deur zie ik hier van alles aan en af rijden. Blinkende bolides. Met kerels, die me keer op keer aan Shania Twain doen denken.

Plus: al dat autosalon gedoe van de laatste dagen irriteert mij.

Doe mij maar kuruma banare. I agree: having a car is so 20th century.

donderdag 15 januari 2009

Picture in a magazine

Tiens tiens, zie nu :
In de Flair van deze week, op pagina 3, vriendin Djenab als "Lezeres wordt covergirl".
In de Humo van deze week, op pagina 5, schoonbroer mét rode toga in "Het gat van de wereld".
Who's next?

maandag 12 januari 2009

Coached and planning

Tadaa! Het nieuwe jaar is ingezet, met voornemens en coaching. Afspraken en plannen dus. En op een paar dagen tijd kwamen er twee "oudjes" in beeld - zo van die plekken waar ik een account heb waar ik niet meer naar omkeek. Maar zie: Remember the Milk heeft een Google (calendar & mail) integratie. En ik heb vandaag bij toeval 43 things herontdekt.

I am ... quite original

I took the 43 Things Personality Quiz and found out I'm a
Self-Knowing Lifelong Learning Health Nut


Also found this sentence above the "Cut and paste this code to put on your blog": "0% of the 58538 people who have taken this quiz are like you."

It seems my originality is not exceptional though ;-)

On my to do list:
  • Practice forgiveness
  • Find my purpose in life
  • Quiet my mind
  • Take a leap of faith

donderdag 8 januari 2009

Ambulance

Toen ik gisteren aan de zogenaamde "kom" aan het eind van de Watersportbaan mensen op het ijs zag lopen (en fietsen!), zei ik tegen zoon op de achterbank: "Let maar op, straks zakken die erdoor, je zal de ambulance subiet wel horen". 

En ja hoor, 10 minuten later hoorden we de ambulance al vlakbij. Nu ja, er is daar natuurlijk ook een hospitaal in de buurt.  Maar toch: ik hoop maar dat die daar in het midden er niet door gezakt zijn.

woensdag 7 januari 2009

Feeling hot hot hot!

Het verwondert me eigenlijk niks, maar toch vond ik het niet zo leuk om vandaag zowat overal half misselijk te worden van de warmte. Neen, ik had geen extra dikke kleren aan. Iedereen had gewoon de chauffage op het absolute maximum gezet, met bikini temperaturen tot gevolg... Misschien moet ik morgen gewoon in een pareo de deur uit.

Verder verwonderde ik me over het volgende bericht, dat me gisteren én vandaag in De Morgen (thuis), De Metro (werk), Het Laatste Nieuws (Kantine GRS) en links en rechts online in het oog sprong: "Bijna 1 op 10 van de Vlamingen, of 8 procent, zegt dat hij of zij geen vrienden heeft. "

Het is iets wat ik ook wel eens durf te beweren (da's natuurlijk niet lief ten opzichte van die 107 makkers op Facebook, om nog maar te zwijgen van al die anderen in andere sociale netwerken waar ik al dan niet virtueel deel van uitmaak). En misschien bedoelen die mensen het ook niet helemaal letterlijk, maar meer zo van: ik kan niet direct iemand bedenken waar ik naar toe zou gaan om bij uit te huilen of zo (gesteld dat ik dat nu in mij zou hebben) of er is niemand om mee te praten als ik ergens mee zit (maar ook daar vrees ik dat het eerder zo is dat ik eigenlijk feitelijk voor de dooie dood met niemand wil gaan praten die er niet voor betaald wordt).

Zeggen dat je geen vrienden hebt is vast niet hetzelfde als geen vrienden hebben. En weinig vrienden hebben, wat zou dat zeggen?

Kijk nu: de Flairtest van deze week schept onmiddelijk klaarheid. "Hoe onafhankelijk ben je echt?", is de vraag. Dat antwoord ... ik had het kunnen weten...

Tjonge, als onafhankelijkheid een badge zou zijn, zou jij 'm op je mouw genaaid hebben. Voor jou is het echt een erepunt om ten alle tijde onafhankelijk te zijn. Dit maakt je natuurlijk sterk maar kan je ook eenzaam maken. Vergeet niet naar anderen te luisteren en durf ook eens hulp te accepteren. Niet omdat jij het anders niet haalt maar om de ander het plezier te gunnen samen met jou iets te doen.

dinsdag 6 januari 2009

Twelfth night

Onze koning is met 2 kornuiten, eveneens als koning vermomd, de buurt aan het opvrolijken. Met een echte ster op een stok. Een samba bal ter begeleiding van hun gezangen. En een cadeauzakje en een gouden pralinedoosje voor de centen en de snoep.

Dochter is tegen wil en dank naar de muziekschool. Met de fiets. Ik reed mee en koelde weer af.

En nu ik ga mezelf bijeenrapen voor de eerste spinning van het jaar. 't Zal zeer doen, vrees ik.

zondag 4 januari 2009

Back to where we started

Een nieuw jaar en we gaan er nog maar eens een lap op geven zie. Met Kolberg & Nadeau op schoot. En met twee nieuwe coaches die me hopelijk structuur, strategieën en steun zullen brengen. Enthoesiast ben ik al lang niet meer. 't Is een beetje erop of eronder nu.

De constante angst waar ik al weken mee rondloop weegt zwaar door. Ik ben niet graag zo.

Misschien heb ik weet van honderd dingen die er verandering in kunnen brengen. Maar ik slaag er niet in om er ook maar één uit te voeren omdat ik van de ene angstaanval in de andere tuimel.

't Is een vicieuze cirkel.

zaterdag 3 januari 2009

Pick Yourself Back Up!

Feeling down? Haha, punt 7, dat vind ik een goeie zeg. ROTFLOL.