Men expert

Ik passeer die kerel een paar keer per dag. En met al dat photoshoppen these days vroeg ik me toch effe af of men Filip eens grondig geretoucheerd had. Neen dus. Maar het zou kunnen. Klik maar es op de foto, ge zult het zien
;-)

Brace yourself, Kara Thrace

Te druk. Te veel. Te hard. Oh oh. Kan niet stoppen. Peddel tegen 40 per uur door het Gentse. Slaap nauwelijks. Stik van de goede ideeën. Wil me in de kerstigheid smijten. In de decemberdrukte. In om het even wat. Hoofd- en bijzaken vloeien dooreen. De trein in mijn brein dendert door.

Ik wil cadeautjes kopen!!! Het huis gezellig maken!!!

Flamant gezelligheid. I love it. Kamers waar de stylishness van afspat. Sinaas en kaneel. Warmte. Sfeer. Schoon om naar te kijken.

Oh oh. Te weinig "lege" tijd zorgt ervoor dat ik tijd bijmaak. 's Nachts.

Bones (of contention)

Na wekenlang genieten van Prison Break, besloot ik om Bones het voordeel van de twijfel te geven. Want euh: ik heb het niet voor David Boreanaz. Te veel kleerkast, plus een droevig hondesmoel. Snap niet wat Buffy ooit in hem zag. Yuk. Angel bones Buffy and goes demon. Daar was het beter bij gebleven. Maar neen, hij moest terugkomen en kreeg er nog een spinoff bovenop.

Maar terzake: zondag zag ik dus de piloot en de volgende aflevering van Bones. En dat was het niet hé mensen! Jongens, jongens: ik snap dat er wat uitgelegd moet worden aan het begin van een reeks. Maar dit was gewoon een slecht exposé waar het verhaal rondhing. Eikes. Alsof collega's er zijn om je leven toe te lichten.

Voilà: Dr. Brennan is haar ouders op mysterieuze wijze kwijtgeraakt toen ze 15 was. Ze is er nog steeds niet goed van. Verbaal is ze weinig subtiel en aan de agressieve kant. Ze schiet en vecht in haar vrije tijd. Ze heeft ook geen sjans met mannen. Maar dat zal duidelijk veranderen nu Booth haar "partner" wordt.

Oh neen. Onderzoekspartners. Sedes & Belli? Gil Grissom en Sara Sidle? Thomas Lynley en Barbara Havers? Bah: voor mij zijn Mulder en Scully het referentiekoppel. Maar kijk: de subtiliteit is in Bones van meet af aan zoek.

Pfft. En zeggen dat ik de tweede aflevering bekeek in de hoop dat die beter zou zijn. Volgende week stop ik met tv kijken na de Willy's en Marjetten. Die hadden trouwens een héél grappige Prison Break joke.

Het is zoals het is

De acht weken mindfulness zitten erop en ik moet zeggen dat ik content ben. Pim heeft dat heel goed gegeven. En ik heb regelmatig geoefend en ga er mee door doen. Want het helpt.

Mediteren.
Stilzitten.
Stil zijn.
Zijn.
In het nu.

Wie had dat ooit van mij verwacht?

Enne, wie legt er mij zo'n boekweitkaf kussentje onder de kerstboom?

All for science

Heb gisteren deelgenomen aan een wetenschappelijk onderzoek, in ons eigenste UZ. Mocht er - gespeend van visolie en rilatine - een heleboel testen afleggen. De ene al wat confronterender dan de andere. Het punt was, dat ik geen blaadje papier mocht gebruiken en dan blijk ik niet in staat te zijn om meer dan 3 factoren in een vraagstuk te absorberen. Maar kom, mijn IQ is nog eens op de goede oude manier vastgesteld en ik heb begrepen dat het best ok was. Wel niet in de Michel range vrees ik, maar kom. Ik ben benieuwd naar het resultaat.

Voor de rest kwam ik ondertussen dit filmpje tegen - hola pola: zo gehandicapt ben ik nu ook niet hé!

Bubbles galore!

Mijn vriendin Djenab is zaterdag getrouwd. Met Alain van Argenta-op-Sint-Annaplein. Het feest ging door in Jour de Fête. En er was champagne! Sloten champagne! Menslief, ik heb nog nooit zoveel champagne gedronken. :*) En gedanst dat ik heb. O :-)

Merci voor het feest, hé! Het was super fun.

Bent arm pullover

Ook fijn op een Reebok step. Met 3 en een kwart kilo aan elke kant. Yay: er zitten spieren onder mijn spek!

Roze

Nieuwe gsm, oud zakske. En lap, het zakske is te klein.
Bij deze in de aanbieding!

Prison Break

Spannend!!!!!
Voila, nu heb ik weer geen nagels meer.

Reverse flies

Juist wat ik nodig heb, want ik sukkel geregeld met mijn trapezius en deze oefening versterkt de rug. Ik voel het ;-)

Never state the obvious

Johan R. herhaalde zijn motto geregeld. Zo vaak, dat ik het 22 jaar later nog steeds gebruik wanneer ik iets opmerk dat overduidelijk is. Ha!

Contacts

Het komt hier jaarlijks een paar keer voor: zo van die momenten waarop alles uit elkaar lijkt te vallen. Eerst was de chauffage kapot, dan de startmotor van de auto. Vorige zondag viel het frame van W's fiets in duigen en vandaag deed zijn GSM "raar". Gevolg: hij switchte met mijn toestel - en om te testen ging de sim kaart een paar keer heen en weer. Gevolg: ik ben al mijn "contacts" kwijt. Net nu ik me braaf had beziggehouden met het opslaan van alle nuttige nummers. En ja hoor: de meeste heb ik NIET op papier. Foetsie forever dus. Want ik kan natuurlijk niet bellen om het gsm nummer te vragen hé.
Pffft. Gedoe.

En gedoe, dat kan ik missen.

The cruellest month

Niet april, maar november lapt het mij al jaren. OK, het is natuurlijk iets wat ik mezelf wijsmaak. Want het is niet "koud en donker", maar alleen donker dit jaar. Gisteren zat ik nog op een terrasje!
Maar toch: de eenzaamheid slaat toe. Ik kijk weer binnen door cafévensters en vraag me af hoe het komt dat iedereen zoveel plezier heeft.

Roaming

Eindelijk: de dialectische gedragstherapie training gaat toch ergens heen. Een beetje laat, want ik dacht al dat ik van deze module gewoon niks opstak. Meer zelfs, dat ik het gewoon niet begreep. Maar toch: inzichten dringen zich op. Oef.

Gisteren hadden we het effe in de pauze over onrust. Met tips en technieken en medicatie doen we ons best om de "pijn van het zijn" te doorstaan. En dat valt niet mee.

Als ik mag kiezen: doe mij maar fysieke onrust. Die sport ik er wel af. Geestelijke onrust is VEEL erger. I can tell. Want het is weer erg met me gesteld. My mind roams, op zoek naar een provider. Een aansluiting.

Oeps, "geen netwerk" !

Maar kom: de mindfulness, hoe lastig dat het geregeld oefenen ook is, werpt al vruchten af. My spirit grows wherever it may roam *. Jaja.

Boys from Brasschaat

Freebee was schitterend. Wow!!! Met zijn tweede theatertour - ook deze keer gezien in de Vooruit - gaf Tom weer precies wat ik graag heb: de akoestische versies. Want ik had het moeilijk met "Songs" op cd, wegens te veel Neil Young rock naar mijn goesting. En Wild Dreams of New Beginnings was ik nog vollen bak aan het verkennen. Enthousiast, dat wel. Het is en blijft "mijn" genre. I love songwriters! Ik puberde met Springsteen en dat blijft plakken...

In de Vooruit was de zaal uitverkocht, zoals voor de hele tour blijkbaar. Een guest ticket stond dus niet voor een schone plek - we zaten ergens op het tweede balkon - maar dat deed er eigenlijk niet toe. Geen Groep Jesus deze keer, wel een korte standup van Iwein. En de Admiral deed het zo goed als zonder bindteksten, in fel contrast met de vorige tour. Geloofwaardig Engels spreken on stage; het is niet velen gegeven. Sommige Vlaamse rockers maken zich op die manier onsterfelijk belachelijk. Ik weet nog hoe ik mijn hart vasthield de vorige keer, maar hey: Tom got away with it. Met de kletspraat en de jokes. Respect! Maar van deze keer was het dus zonder te doen. Voor er ook maar één bindtekstje aankwam zaten we al een paar nummers ver. En het Antwerps werkte voor één keer niet op mijn zenuwen. De thematiek van Wild Dreams ligt in de lijn van de voorgaande. "How to get out of this place" is de primaire bekommernis. Het leven elders kan enkel beter zijn. En de girlfriend is een trut die er niet tegen kan dat je plezier maakt met de boys. Oh oh, them boys from Brasschaat. Nu ja, it sure is a place to get away from, als ik terugdenk aan mijn luttele dagen in de Van Halmaelelei. ;-)

Et voilà encore: W zijn "stukje".

Right!

www.nobodyhere.com

Graffiti strikes again*

No provocation
no warning
no survivors

En lap,ik ben weer bij Battlestar Galactica. Allé, op die kleine 50 000 overlevenden na dan. Ok, ik zit nog maar in seizoen 1, maar ik ben geheel verkocht. Vind het enigszins jammer dat Boomer een Cylon is. Zo'n lief knap meisje. Het is effe slikken. Behoorlijk roldoorbrekend dus.

* op de muur van het poortgebouw

Slow down

Nog 3 keer mindfulness, nog 4 keer DGT. En dan laat ik het allemaal efkes rusten. Want ik probeer weer "uren voor mezelf" bij te maken, voornamelijk door te weinig te slapen en door afspraken af te zeggen - zonder nieuwe te maken. En het stomme is, dat ik tijdens de "extra" tijd geheel niet rustig ben. Plus: er staan weer een paar mensen "on hold" omdat ik de moed niet vind om terug te mailen/bellen/SMSen. Onderhoud je relaties, leert men mij. Ha!

Zal ik alvast de mensen bedanken die me ondanks alles blijven contacteren? Bij deze: DANK U voor uw aandacht.

I'll get back to you ;-)

Mijn poes op de cover!

Nog een celebrity aan huis: Zazou. Want die heeft deze week een fotoshoot gehad. Voor de cover van een diergeneeskundig blad. Jaja.

Freebee, den derde

Voila, hij is er eindelijk op gekeild. W. heeft de derde van Freebee nu ook op mijn ipod gezet. Het werd tijd. De kinderen kunnen al meezingen. En ik bleef ervan verstoken. En dat vond ik niet leuk. Want ik was woensdagavond naar huis gefietst met Admiral Freebee (den eersten) op en wowie ik ben nog altijd blown away van Tom's lyrics. Gezien W. heden ten dage geregeld live en op myspace met de knapperd uithangt, zou ik het best leuk vinden om eens mee te gaan. Dinsdag misschien? (puberale swoon)

Intermenselijke ...

Hup, naar de DGT. Vaardigheden leren. Hup. Zet jezelf in beweging. Nu.

Ongeremd

Oef, ik heb mijn fiets terug. W. was er één keer mee gaan rijden en lap, er zaten zoveel gaten in de binnenband dat zelfs Selim en Mehmet van hiernaast ze niet gestopt kregen. Dus reed ik weer een halve week op W.'s buitenmaat herenfiets. Met mijn teentjes net aan de pedalen: het lukt me steeds beter. Maar van deze keer bleken de remmen het geheel niet meer te doen. Om te stoppen, moest ik dus tijdig mijn voeten op de grond krijgen. Liefst zonder tegen de buis te knallen.
Fietsen kan soms lastig zijn...

Women Warriors (II)

Ondanks alles: met spieren gaat het gewoon beter ;-)

Universes

1. Een universiteit, da's zoiets als de United Federation of Planets. Elke faculteit is als een planeet met een eigen bevolking. Ik werk op het moederschip. De centrale administratie of "het rectoraat" in de spreektaal.
2. Een universiteit, da's zoiets als de Galactic Republic. Ik werk op Coruscant.
3. Een universiteit, da's zoiets als de Alliance. Ik werk op Ariel.
4. Een universiteit, da's zoiets als de Galactic Empire. Ik werk op de Death Star.
5. Een universiteit, da's zoiets als een van de Twelve Colonies. Ik werk op een Battlestar.

Superheldin

Dochter blogt.
'k Had het verwacht.
Ze is ook al héél lang acht.

Gloomy

Het wil maar niet lukken met de "ontspannende vakantie". Meditatie- en sportintenties schuiven voor me uit. Ik heb frisse lucht nodig. Nu.