In '95 zag ik Charles uit zijn auto stappen met gele flipflops aan zijn voeten en ik snapte het niet: hoe kun je nu autorijden met die dingen aan??? Tja, ik was bevooroordeeld: volgens mijn moeder deden "teensletsen" pijn en kon je er beter niet mee rondcrossen.
Pas vorig jaar waagde ik me aan een paar plastic flipflops - gratis exemplaren bij ik weet niet wat in de supermarkt. En hey, het lukte, ook al waren ze zweterig, net als zeesletsen. Met de Havaianas-hype was ik nieuwgierig geworden, maar ik had geen zin om er 30 euro tegen te kletsen en toen ik er in september in Wenen zag voor 10 euro, was de winkel net dicht.
In juni 2005, tijdens de braderie, liet ik ze liggen, terwijl ze toen nog veel kleuren hadden. Pas vlak voor de feesten liep ik de Movies binnen en kon ik er niet aan weerstaan. Dus heb ik nu een paar lightblue Havaianas. En het is waar: dit zijn heerlijke schoenen. Geen plastic maar rubber. Geen zweetvoeten dus. Je kan er niet echt mee rennen. Maar autorijden is geen enkel probleem, je schuift echt niet weg. Ik verkies ze zelfs boven mijn Birkenstock sandalen - die na wat te veel nattigheid niet meer zo fris zijn.
zondag 31 juli 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten