In 2011 gaat alles vanzelf!

Het nieuwe jaar is begonnen, alsook de solden. En ja, ik heb in 2010 veel te weinig geblogd en ongelooflijk veel zever op facebook gepost, maar daar ga ik het nu niet over hebben. Want ik ben content van het vorige jaar - het was een goed jaar en ik heb het gevoel dat ik eindelijk mijn hoofd boven water blijf houden en da's allemaal fijn - maar nu zijn er dus solden. En dan moet ik dingen kopen. Niet voor mij, in eerste instantie, vergis u niet. Met twee snel opschietende tieners moeten er om de haverklap lange broeken en schoenen en jassen en nog veel meer aangeschaft worden en het is toch goedkoper met een percentje af. Dus heb ik al een raid op de Veldstraat (met haar)  en de JBC (met z'n allen) achter de rug en is het "noodzakelijke" zo goed als rond. Ook de man des huizes heeft een jeans en een trui bij en zal zelf wel voor een paar schoenen zorgen. En voor mij is het "noodzakelijk" lijstje vandaag aangepakt. Er stond namelijk niet veel op:  enkel "lingerie".  Ha, interessant, denken de heren onder u vast. Maar wij vrouwen weten beter.
Niks is zo verschrikkelijk als beha's kopen. Niks. Ook al vertrek je met een plan de campagne - de avond voordien naar de yoga ter ontspanning en alle maten op een papierke mee - het blijft een opdracht. Daar in die kelder van den Inno, waar ik enkel tijdens de solden kom wegens alles bijeen op één plek, begint het met alle rekken doorsnuffelen. Er staat héél véél afgeprijsd. Alle soorten modellekes, in alle soorten stijlen en kleuren. Dat wel. Maar er zijn ook ongeveer 3 miljoen verschillende omtrek- en cupmaten en combinaties van beide, en die staan meestal aan de binnenkant van de beha's in kwestie zodat ge eerst een dik uur bezig zijt met aan etiketjes prutsen om uit te vinden of er al bijeen iets in uw maat bijzit.  Omdat de kelder goed verwarmd is zijt ge ondertussen al lekker aan 't zweten en tegen de tijd dat ge met de buit in 't paskotje staat loopt het zweet van uw rug.  En dan moet het nog beginnen. Want in dat - niet zo frisse en ook helverlichte - paskot, moet ge u vervolgens in elk verzameld stuk wringen. Wringen, ja, want de maat die ge in de voorbije maanden had, en die ge ongetwijfeld in de volgende opnieuw zult hebben, is wegens overmatig eten en drinken in de eindejaarsperiode een beetje op het niptste. En 't is natuurlijk niet de bedoeling dat het ondergoed tegen dat het april is, een maat te groot is.  Dus is het effe doorbijten.  Rustig blijven. Ademen en zo. Negeren dat ge er in de spiegel nogal opgeblazen en ook wel bijzonder ongezond uitziet. De "goeie" aan kapstok aan de ene kant hangen en de rest aan de andere. En op het einde een selectie maken van wat er "echt" ok zit.  Die nog eens aandoen. Zien wat het geeft met een T-shirt over. En dan weer alle natte spullen aan en met de buit naar de kassa, waar er van die "are you being served"-types met de nodige minachting met u afrekenen.

Zie: het is gelukt. Het ging bijna vanzelf! Ik ben met twee beha's teruggekomen. Een zwarte en een in huidskleur: degelijke stukken voor dagelijks gebruik. En de komende dagen zal ik ter compensatie het departement flimsy in de H&M uitkammen. Nèh!