Breathe through your skin

Een zware week, dat had ik voor de boeg. Dus nam ik het zekere voor het onzekere en bedacht ik me tijdig om te doen wat helpt. Meditatie en yoga in de eerste plaats, en ook sporten natuurlijk. Minder eten was ook een goed idee. Maar ik had de koffie en de suiker en de stevige maaltijden echt nodig.

Dinsdag en woensdag - het was echt geen weer om buiten te lopen - vond je mij bij Yoga On Call in een Vinyasa Basic les. En donderdag in den Escape voor een uurtje spinning en nog wat yoga.

Dat laatste op aanraden van Dolly eigenlijk, die heel enthousiast vertelde over de Californische combinatie van spinning en yoga. En toen bedacht ik me dat ik het op donderdag eens kon proberen, want dan volgen die 2 lessen elkaar op. 

De spinning was behoorlijk zwaar. Soms mispak ik mij eraan, vooral als het in de vorige les - op zaterdagochtend was dat - vlotjes liep. De yoga erna, was op hoop van zege. Ok, ik realiseerde me dat ik bij een eerdere poging om deze les te volgen "dit is niks voor mij" had gedacht, maar kom: het is yoga en het kan maar deugd doen en oordelen na één keer is een beetje voorbarig. Dus spurtte ik van de spinningfiets naar de kleedkamer om mijn kleddernatte wielershirt door een droog hemdje te vervangen. En om rap mijn spd's en sokken uit te doen. Voor meer - ja, ik had een echt wel een yoga broek mee - was er eigenlijk geen tijd.

Johan, de niet-meer-zo-nieuwe leraar, gaf de les. Hij doet dat in den Escape, maar ook in Shambho, Stadium Coupure en Studio Groene Vallei en heeft blijkbaar enige yoga soorten in het assortiment, waar we de Asudra variant van voorgeschoteld kregen. Er waren overwegend buitenlandse studenten aanwezig dus gaf hij les in het Engels en dat ging zéér vlot. Ben ik effe blij dat yoga leraars vaak in het Engels opgeleid worden! Al ware het dat ik op één of andere manier me - compleet onterecht - vragen stelde over het gebruik van "shoulder blades", een term die ik in tegenstelling to "kneecaps" en "wrists", blijkbaar niet vaak hoor. Maar soit.

De les kwam nogal traag op gang, met veel ademen en rekken - blijkbaar is het geen erg dynamisch vorm - maar gemakkelijk was het niet, er zaten een paar zware balanshoudingen tussen en het rollen met je ogen naar het punt tussen je wenkbrauwen zit ook niet in mijn klassieke bereik. Anderszijds draai ik mijn hand niet om voor een schouderstand en ik zag hem kijken - zo van - "die heeft dat nog gedaan". "Good, good", kwam hij me zeggen, toen hij een rondje kwam corrigeren. En ik dacht: het goed willen doen is fout, meiske. In yoga mag je niet streven. Ha! Maar kom, een paar downward facing dogs verder was ik dik tevree: ik voelde meer ruimte tussen mijn ribben, naast de dikker geworden vetlaag die ze bedekt.  En tegen het einde was ik geheel bereid om vredig mee te ademen naar een soort van meditatief eindpunt -  genre "bodyscan". Maar toen liep het mis. "Breathe in your lungs", daar kan ik inkomen. "Breathe to your shoulder blades", dat ook nog. Maar bij "breathe through your skin" kreeg ik begot een lachstuip. Netjes, met mijn ogen dicht, dat wel. Maar hij zal een proestgeluidje gehoord hebben.

Met continu Deva Premal op de iPod en een pak verse wierrookstaafjes in huis kon de week verder niet meer stuk. Ik heb het volbracht. Bij deze. 

Boost!

Lap: 118 drafts staan in gmail. Dat zijn er dus 118 die nog naar Google Notes of Google Docs verhuisd moeten worden. Voornamelijk dingen die ik eens wou bekijken als er tijd voor was... 

 

Waarom gmail drafts? Omdat ik al lang niet meer bookmark. Al mijn bookmarks ooit naar delicious verhuisde. Me later voornam om alles van delicious naar Evernote te sluizen. Een hele tijd consistent Google Notes gebruikte. En toen - puur uit gemakzucht - weer "knip en plak" naar gmail begon te doen. 

 

Ik weet het: ik ben Lifehacker's grootste fan. Maar zelf efficiënt werken: het is me niet gegeven. 

Maar zie, de eerste - oudste - draft  stemt me gelijk goed. Ik weet niet meer welke test het was, maar onderstaande kwam er uit en ik "parkeerde" het. Voor later ...

Je bent een hartelijke moeder

Je bent een warme en lieve moeder en de kans is groot dat je kind zich geborgen voelt. Jij bent voor je kind de veilige thuishaven en het warme nest. Door je liefde en onvoorwaardelijke acceptatie geef je je kind een gevoel van zelfvertrouwen mee, waar het nog zijn hele leven profijt van gaat hebben.

Valkuil: Helaas laat niet alles zich oplossen met liefde. Soms staat een kind daar ook niet open voor, bijvoorbeeld als het pubert en zich tegen alles en iedereen afzet. Voel je dan niet teveel afgewezen. Bovendien heb je - in je hulpvaardigheid - de neiging om jezelf voorbij te lopen. Kijk daarmee uit: ook jouw energie kan opraken.

Tip: Combineer je liefde met regels en zorg goed voor jezelf. Niemand heeft er iets aan als je opgebrand raakt. Zorg daarom net zo goed voor jezelf als voor je kind.

It's all pukka!

• Deva Premal's The Essence staat op de iPod. 
• Heb ongeveer alle yoga- en loszittende kledij - bij voorkeur in bordeaux en oranje - bovengehaald. Want de hele dag op een meditatiekussen of in lotuszit, dat lukt niet in jeans.
• Stop straks ook de flacons en tubes Kiehl's  & Aveda & Dr. Haushka in de tas.
• Nog een kopje thee en dan naar boven zie ...

Vanaf morgenavond vegetarisch met biologisch/organisch geteelde producten. Detox, here I come!

No alarms and no surprises

Bah neen, het is niet nodig dat ik hier een schaal van de "grootste persoonlijke stressfactoren" publiceer. Die kan je gewoon googlen. En de relatie tussen flexibiliteit en stress, die ga ik ook niet uit de doeken doen. Ieder heeft er zo zijn gedacht over.

Ik trek ook niet rap aan de bel. Sla geen alarm. Sla wel tilt als ik niet kan anticiperen op wat er me te wachten staat. Juist ja, ik kan niet zo best overweg met verrassingen.

Onnodige veranderingen in mijn dagstructuur leiden tot verwarring en (veel) stress.  I said it before. 

Maar zie: ze komen eraan, de "contactarme" dagen, de retraite. Om wat te bekomen van de overprikkeling.  Oef.