If all else fails (2)

Dat je signaleert en afgewimpeld wordt - want hey: dit heb je toch al eerder doorgemaakt? Dat je eerst kiest voor al die dingen die voorheen soelaas boden. Dat je vervolgens meer en meer confrontaties (en mensen tout court) uit de weg gaat. Dat je je concentreert op wat nog wel gaat tot je niets anders meer doet dan zwaar gefocust doorwerken. Dat je weet wat je zou moeten doen maar je te ver heen bent om het te doen.Dat je je bij gerede twijfel tussen alleen op reis gaan en een opname kiest voor het eerste en - hoera - in betere staat terugkomt. Dat je hulp nodig hebt. Dat je zelf niks in gang krijgt en er dus niks gebeurt. Dat je de mensen die niks merken vervloekt en de mensen aan wie je hulp vraagt beangstigt.
Dat je je afvraagt waarom.
Dat je begint te geloven dat alles je schuld is.
Dat je weet dat ze jou de das omdoen, de medicatie en de hormonen, de sandwich generatie toestanden en de grote geldverslindende verbouwingen.