Toegegeven, ik keek er niet naar uit, naar de Disney experience. Maar kijk zie, de zon scheen en de lucht was blauw (cerulean!) en er was ook niet te veel volk op donderdag en vrijdag zodat de wachtrijen aan de attracties vaak héél kort waren. Dus viel het al bij al wel mee.
Dochter produceerde zonder aarzelen een mondje Frans of Engels. En zoon bewees voor de zoveelste keer dat "zelfredzaamheid" zijn middle name is. Want die jongen heeft iets waar wij al jaren grijs haar van krijgen: in mensenmassa's voelt hij zich als een vis in het water . Dus verdwijnt hij uit het zicht en komt hij wat later terug. Dat weten we nu, na toch wel een paar boeiende Gentse Feesten. We panikeren niet meer. Hij vindt ons terug. En toont ons vervolgens de weg naar de dichtstbijzijnde wc. Of naar een leuke shop propvol merchandising.
Verder heeft hij een zwak voor uniformen en naamplaatjes: die mensen verdienen een praatje, vindt hij. Dat ze een andere taal spreken, ontgaat hem compleet. Het doet er ook niet toe, denk ik.
W. had het continu over "crowd control", de Disney specialiteit bij uitstek. Je ziet inderdaad nooit hoe lang een wachtrij is en je wordt aan alle kanten gedirigeerd, nu eens door characters, dan eens met muziekjes. Voor je het door hebt, loop je precies die kant uit waar ze je heen willen. Très efficace! Very efficient!
De leukste ride?
(zoon) It's a small world! Hij bleef er inderdaad gewoon plakken. The biggest risk you face here is getting that song stuck in your head. It can drive adults crazy ...
(dochter) Buzz Lightyear Astro Blasters
En ik hou van Sully.
zondag 10 februari 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten