Home is where the hurt is

Die zit thuis, met ziekteverlof, denkt u misschien. Ze rust uit - met therapeutische ondersteuning en medicijnen - tot ze er weer bovenop komt. 

Dat is ongeveer het scenario dat ik zelf graag zag. De realiteit is anders.

Binnen de maand starten de verbouwingen. Ja, precies: de verbouwingen die me al maanden zot veel stress bezorgen. En nu wordt het concreet. Heelder kamers moeten worden leeggemaakt. Spullen kruipen niet vanzelf in dozen. Ik ben er dus mee bezig. De hele tijd. In mijn kop (vooral), maar ook fysiek. Ik klus. Ik doe voort. Again. As always.

En verder sta ik op een wachtlijst voor gepaste hulp en heb ik sinds een week nieuwe medicijnen.