woensdag 31 oktober 2007
Your stalwart standing fast
En kan ik "my hero librarian" vergeten? No way! Toe, smijt nog iets naar mijn kop Rupert ;-))
You're not ready for the world outside,
You keep pretending but you just can't hide.
I know I said that I'd be standing by your side,
But I
You keep pretending but you just can't hide.
I know I said that I'd be standing by your side,
But I
Halloween is Buffy time
Het is gewoon dé dag van het jaar om met een vampier het graf in te duikelen.
OK, I know, the original airdate of "Once More, with Feeling" is November 06, 2001. Het is dus geen Halloween episode. Maar kom.
OK, I know, the original airdate of "Once More, with Feeling" is November 06, 2001. Het is dus geen Halloween episode. Maar kom.
dinsdag 30 oktober 2007
Verwerpelijke slogans (1)
Time is what you make of it
Tarara! Mijn tijdsbesef is zo goed als onbestaand. Gevolg: ik vergaloppeer me keer op keer aan wat ik denk op een dag rond te krijgen. Zelfs nu, nog steeds thuis maar relatief ok, zorgt dit voor stress, stress en nog eens stress. Want ik moet op tijd zijn. Om kinderen te brengen en te halen. In sportlessen. Op afspraken met hulpverleners. En hey, het lukt me hoor. Ik sta er meestal nipt op tijd of een paar minuten te laat. Maar het is zwoegen. Ik verlies de tijd uit het oog. Constant. Overal. En blijkbaar ben ik niet alleen.
Ik kijk op straat naar alle klokken en vloek als ik er weer een opmerk die fout staat. Wat is dat met die apothekers en consoorten? Als je een klok aan je gevel hangt, zet ze dan JUIST! Mensen rekenen erop!
Ik kijk thuis op mijn horloge en het dringt niet goed tot me door dat ik 20 minuten later in Sint-Martens-Latem wordt verwacht. Heel hard fietsen, dat kan ik goed. De schade beperken.
Maar kom, er is hoop. In de klas van zoon maakte ik kennis met de TimeTimer. Die wil ik! "The one thing you can’t recycle is wasted time" melden ze daar. Niet dat ik ermee zit, ik heb het gevoel dat ik tijd verkwansel achter mij gelaten. Time will never be on my side. De tijd is me steeds te snel af. Ook al vertrek ik 's ochtends met een meticuleus opgestelde planning, chances are dat ik halverwege de draad kwijtraak, zeker als er klussen bijzitten als die en die bellen om iets te vragen of af te spreken.
En ja, vandaag heb ik heel wat van mijn lijstje afgewerkt. Alleen het bellen ...
Dag van het Decolleté!
Cosmopolitan roept dinsdag 30 oktober uit tot Dag van het Decolleté !
Hi ho, tijd om de stewardessenbef te luchten! Grabbel de "chicken fillets" uit de lade! Go girls go!
Labels:
pink ribbon
maandag 29 oktober 2007
NO CTRL-Z
Real life has no ctrl-z. Ik kan de dingen die ik doe of nalaat te doen niet terugdraaien. Ik weet - achteraf - dat ik sociale signalen over het hoofd zie of met de voeten treed. There's no erase and rewind.
Ga de voicemailbox leegmaken zonder beluisteren. Kieper mijn inbox leeg. En ik begin opnieuw.
Ga de voicemailbox leegmaken zonder beluisteren. Kieper mijn inbox leeg. En ik begin opnieuw.
I'm back!
donderdag 25 oktober 2007
Oh wat gaat het weer goed...
Zou beter slapen in plaats van te piekeren over alle "belangrijke" beslissingen die ik moet nemen. Voor de zoveelste keer moet nemen. Alsof ik het nu wel weet, wat "verstandig" is.
Lees de punten aandachtig door en ga na of deze op jou meer van toepassing zijn dan op de meeste anderen van jouw leeftijd.
A. ADHD ontstaat niet op volwassen leeftijd, maar is al in de kindertijd opvallend aanwezig. Wanneer de diagnose niet is gesteld in de kinderjaren, moet worden teruggekeken of de tekenen en symptomen toen al aanwezig waren.
B. De situatie is niet te verklaren door een andere medische of psychische aandoening.
C. Ten minste twaalf van de volgende criteria moeten een chronisch probleem vormen:
Dr. Edward M. Hallowell en Dr. John J. Ratey, twee Amerikaanse psychiaters en ADHD-deskundigen, hebben een lijst samengesteld met criteria die gebruikt kunnen worden om de diagnose ADHD te stellen.
Lees de punten aandachtig door en ga na of deze op jou meer van toepassing zijn dan op de meeste anderen van jouw leeftijd.
A. ADHD ontstaat niet op volwassen leeftijd, maar is al in de kindertijd opvallend aanwezig. Wanneer de diagnose niet is gesteld in de kinderjaren, moet worden teruggekeken of de tekenen en symptomen toen al aanwezig waren.
B. De situatie is niet te verklaren door een andere medische of psychische aandoening.
C. Ten minste twaalf van de volgende criteria moeten een chronisch probleem vormen:
- een gevoel van onderprestatie omdat je je doelen niet bereikt (ongeacht hoe veel je al tot stand hebt gebracht) Dit punt staat bovenaan, omdat het de meest voorkomende reden is waarom volwassenen hulp zoeken. "Ik krijg het niet voor elkaar," is de meest gehoorde uitspraak. Een volwassene met ADHD kan objectief gezien al heel wat bereikt hebben, of doet zijn/haar leven al hulpeloze pogingen iets te bereiken. Hoe dan ook, in beide gevallen kampen de personen met het gevoel gevangen te zijn, niet in staat te zijn hun aangeboren capaciteiten ten volle te benutten.
- problemen met het organiseren van je leven
Een belangrijk probleem voor de meeste ADHD-volwassenen. Zonder de structuur die school biedt, zonder ouders die dingen organiseren, wankelt hij/zij door de organisatie-eisen die het dagelijks leven stelt. De zogenaamde 'kleine dingen' stapelen zich op en worden hoge obstakels. Een gemiste afspraak, een verloren cheque en een vergeten deadline, en hun wereld stort in.
- chronisch uitstellen, problemen ergens mee te starten
Volwassenen met ADHD durven niet goed aan iets te beginnen, gevoed door hun angst dat ze het toch niet goed zouden doen, hierdoor stellen zij zaken uit en proberen dingen te negeren. Dit gedrag vergroot weer de angst aan de (alsmaar groeiende hoeveelheid) taken te beginnen.
- veel projecten lopen gelijktijdig, problemen met voortzetten en afronden
Een gevolg van punt 3. Men stopt met iets en begint aan iets anders, maakt dit niet af en gaat weer iets anders doen. Aan het eind van de dag, de week of het jaar hebben ontelbaar onafgemaakte projecten zich opgestapeld, terwijl er maar een paar zijn afgerond.
- geneigd zijn te zeggen wat in het hoofd omgaat, zonder de noodzakelijke timing of gevolgen ervan in acht te nemen
Zoals een kind met ADHD in de klas, wordt de volwassen ADHD'er gedreven door enthousiasme en ongeremdheid. Een gedachte komt op en moet worden uitgesproken. Tact en bedrog moeten wijken voor een kinderlijke uitbundig- en uitgelatenheid.
- een voortdurende hang naar sterke prikkels (kicks)
De volwassen ADHD'er is altijd op zoek naar nieuwe spanning en sensatie: iets in de omgeving dat de concurrentie kan aangaan met de wervelwind die in hem-/haarzelf woedt.
- een aanleg om snel verveeld te zijn
Een gevolg van punt 6. Verveling omringt de volwassen ADHD'er als een gootsteen, altijd klaar alle energie op te zuigen. De ADHD'er blijft achter met de honger naar meer stimulans. Dit kan gemakkelijk verkeerd worden uitgelegd als een gebrek aan interesse. In feite is het een relatief onvermogen interesse voor een langere tijd vast te houden. Zoveel als hij/zij ergens om geeft, zo snel loopt zijn/haar batterij leeg.
- snel afgeleid, concentratieproblemen, neiging af te haken of weg te dromen tijdens een conversatie, vaak gekoppeld aan een vermogen zich van tijd tot tijd te hyperfocussen.
Dit zijn de voornaamste kenmerken van ADHD. Het moment van 'uitgeschakeld worden' is vrij willekeurig en onvrijwillig. Het gebeurt bij wijze van spreken wanneer de ADHD'er even niet kijkt. Het volgende wat je bemerkt, is dat hij/zij er niet meer is. De ongelofelijke gave tot hyperfocussen komt ook veelvuldig voor. De ADHD'er gaat dan zo op in een activiteit dat hij/zij voor niets en niemand anders bereikbaar is. Hallowell en Ratey (de samenstellers van deze lijst) pleiten dan ook voor een andere benaming van het syndroom: AIHD, Attention Inconsistency Hyperactivity Disorder. Er is namelijk geen sprake van een tekort aan aandacht, maar van een inconsequent richten van de aandacht.
- vaak creatief, intuïtief en hoogbegaafd
Dit is geen symptoom, maar wel een belangrijk aandachtspunt. Volwassenen met ADHD hebben, doordat zij zoveel prikkels opvangen, meestal een creatieve, associatieve geest. Te midden van hun chaos en afleidbaarheid laten zij flitsen zien van briljante ideeën. Het veroveren van deze bijzondere gave is een belangrijk doel in de therapeutische behandeling van ADHD'ers.
- problemen met geijkte routes en het volgen van vastgestelde procedures
In tegenstelling tot wat men vaak denkt, is dit niet het gevolg van onverwerkte problemen met autoriteiten. Het is eerder een uiting van verveling en frustratie: routine betekent het herhalen van handelingen. ADHD'ers ervaren dit als saai en zoeken naar uitdagender manieren. Zij raken gefrustreerd omdat zij niet in staat zijn dingen te doen op de wijze waarop zij verondersteld worden deze te doen.
- ongeduldig: lage frustratiedrempel
Frustratie op allerlei gebied herinnert de ADHD-er aan alle mislukkingen in het verleden. "O nee," denkt hij/zij "daar gaan we weer!" Woede of terugtrekken is het gevolg. Ongeduldigheid heeft te maken met de behoefte aan stimulans. Anderen zullen dit snel zien als onvolwassen of onverzadelijk gedrag.
- impulsiviteit, zowel verbaal als in actie, bijvoorbeeld: impulsief geld besteden, plannen wijzigen, nieuwe schema's of carrièreplannen maken enz. Dit is een van de meer gevaarlijke van de symptomen bij ADHD-volwassenen, of, afhankelijk van de impuls, een van de meest avontuurlijke.
- neiging zich nodeloos, eindeloos zorgen te maken, neiging de horizon af te zoeken naar iets waarover getobd kan worden afgewisseld met onoplettendheid of geen acht slaan op mogelijke reële gevaren.
Wanneer de aandacht niet besteed wordt aan een specifieke taak, ontstaat een chaos aan gedachten in het hoofd van de ADHD'er. Gepieker is hier vaak een gevolg van, omdat de persoon onbewust toch behoefte heeft zich ergens op te concentreren. Het resultaat is dan een destructieve gedachtenstroom waarin rampscenario's worden uitgespit.
- gevoel van dreigend onheil en onveiligheid afgewisseld met het nemen van grote risico's
Dit symptoom relateert enerzijds aan de neiging zich nodeloos zorgen te maken en anderzijds aan de aanleg voor impulsief gedrag.
- stemmingswisselingen, depressie (in het bijzonder wanneer een relatie wordt verbroken of project wordt beëindigd)
Volwassenen (meer dan kinderen) met ADHD voelen zich overgeleverd aan een onstabiel humeur. Dit wordt zowel veroorzaakt door hun ervaringen met frustratie en/of falen als met de neurobiologische invloeden van het syndroom.
- rusteloosheid
De volwassene met ADHD toont de volgroeide hyperactiviteit van het ADHD-kind meestal niet. In plaats daarvan ziet men 'nerveuze energie': snel praten, trommelen met vingers, steeds verzitten, vaak opstaan van tafel en het verlaten van de ruimte, gespannen aderen in de hals en een 'speedy' blik in de ogen. Zelfs in rust voelt de ADHD'er zich zenuwachtig, gespannen en overprikkeld.
I'll sleep when I'm dead.
- neiging tot verslaving
Meer dan anderen hebben volwassen ADHD'ers de kans verslaafd te raken, hetzij aan een stof als nicotine, cocaïne, cafeïne of alcohol, hetzij aan een activiteit als gokken, winkelen, eten of werk. Dit heeft onder andere te maken met hun grote behoefte aan prikkels (die de ADHD'er paradoxaal genoeg kalmeren!), hun impulsiviteit en hun neiging tot hyperfocussen. Eetstoornissen komen vaak voor in depressieve periodes.
- chronische problemen met gevoel van eigenwaarde
Deze zijn het directe en ongelukkige resultaat van jaren van conditionering: jaren van verteld worden dat men een kluns, een halve gare, een paniekzaaier, een druktemaker, een chaoot, een stumper, een eenling, getikt en anders is. Jaren van frustratie, falen of het niet-voor-elkaar-krijgen leiden tot een negatief zelfbeeld. Het is indrukwekkend te zien hoe veerkrachtig de meeste ADHD'ers nog zijn, ondanks al de tegenslagen.
- onnauwkeurige zelfwaarneming
ADHD'ers hebben vaak een beperkte kijk op zichzelf. Zij hebben nauwelijks een idee van de invloed en uitwerking die zij hebben op andere mensen. Dit leidt vaak tot grote misverstanden en diep gekwetste gevoelens.
Labels:
ADHD
woensdag 24 oktober 2007
Will bite if provoked
Ik mag plannen zoveel ik wil, het draaiboek voor de komende dag opstellen en er zo nodig storyboards bij tekenen. Toch loopt het mis. De telefoon rinkelt onophoudelijk en ik vind het toestel niet en niemand spreekt wat in en ik vertik het vervolgens om mijn gsm op te nemen omdat ik al genoeg verstoord ben. Opruimen en strijken: klussen waar ik nooit helemaal doorheen geraak. Maar het moet gebeuren. Voor de poetshulp komt. Ik krijg het gevoel dat ik gewoon helemaal niks in orde krijg. Maar kijk, ik moet de deur uit. En dan blijkt zoon zonder fiets vertrokken te zijn. Ik had in de ochtendspits de gedachte dat ik met de kids naar school moest fietsen laten varen en voelde toen dat er iets niet klopte.
Ik wil met rust gelaten worden. Frisse lucht. Nu. Of ik bijt.
Ik wil met rust gelaten worden. Frisse lucht. Nu. Of ik bijt.
Kort lontje
Please please please. Als ik 's morgens wakker word, ben ik suf: er hangt een dikke mist in mijn kop. Het duurt dus effe voor alles doordringt. Het is niet zo'n goed idee om dan te gaan brullen. Luid zenuwachtig gedoe en geschreeuw werkt op mijn gemoed als een kras op een cd. Ik wil niet hypergevoelig en reactief zijn. Echt niet. Ja, ik laat me triggeren - al te gemakkelijk. Maar ik wil niet uitbarsten. Echt niet.
Een lichter leven
Ongelooflijk hoe het spinnen makkelijker ging. OK, ik had het door dat ik afviel, want mijn broeken zakten af, en dochter en W. vonden dat je "het" kon zien. Maar thuis heb ik geen weegschaal, dus had ik geen idee van hoe goed het wel ging. Maar het gaat dus heel goed. De stapel "goede kleding in kleinere maten" komt uit de kast. Ha!
Labels:
dieet
She will wear you out (living la vida loca)
Een goed humeur, een nieuwe fiets en de ipod op "soundtracks". Upbeat. Ik vlieg vooruit. Op de weg en op een stroom van trivia en associaties. Op een of andere manier ben ik een kei in het onthouden van nutteloze informatie genre nerdy weetjes en fictional facts. Blijf daarom al weer een hele tijd met opzet weg van Fark, Slashdot, Boingboing en Digg. :-))
Volgende soundtracks maken me intens vrolijk.
Shrek 3
Friends
Volgende soundtracks maken me intens vrolijk.
Shrek 3
- Eddie Murphy - Livin' La Vida Loca
She's into new sensations new kicks in the candle light.
She's got a new addiction for every day and night.
Schudt met uw kont! Nu! - Jennifer Saunders - Holding Out for a Hero
Where have all the good men gone
And where are all the gods?
Where's the street-wise Hercules
To fight the rising odds?
Isn't there a white knight upon a fiery steed?
Late at night I toss and turn and dream
of what I need
Oh dat Britse accent. Oh die humor. Een Bonnie Tyler song!!! Maar Jennifer zingt beter. Definitely. "C minor, put it in C minor".
Plus: de Final Fantasy, Guild Wars, Star Wars en andere versies op YouTube zijn goed voor een heel eind fun. - Jennifer Saunders - Fairy Godmother Song
Hihi: I know what every princess needs, for her to live life happily... - Counting Crows - Accidentally in Love (video!!)
Adam Duritz, baby. Need I say more? - Frou Frou - Holding Out for a Hero
- Butterfly Boucher - Changes
- Dashboard Confessional - As Lovers Go
- Lipps Inc - Funkytown
- Rich Price - I'm on My Way
- Eels - I Need Some Sleep
Ben zot van Eels - zulke lyrics, wow. - Peter Yorn - Ever Fallen in Love
- Tom Waits - Little Drop of Poison
- Joseph Arthur - You're So True
- Nick Cave & The Bad Seeds - People Ain't No Good
Friends
- The Rembrandts - I'll Be There for You
Your job's a joke, you're broke, your love life's D.O.A.
It's like you're always stuck in second gear
When it hasn't been your day, your week, your month, or even your year
- Lou Reed - You'll Know You Were Loved
Under-achievers of the world unite
You have nothing to lose except your fright
- Hootie & the Blowfish - I Go Blind
- Toad The Wet Sprock - Good Intentions
- k.d. lang - Sexuality (youtube)
- Barenaked Ladies - Shoe Box
- R.E.M. - It's a Free World, Baby
- Paul Westerberg - Sunshine
- Pretenders - Angel of the Morning
- Grant Lee Buffalo - In My Room
- Mitchell, Joni - Big Yellow Taxi [Traffic Jam Mix]
- Paul Westerberg - Stain Yer Blood
dinsdag 23 oktober 2007
Mad World
Het toeval wil dat ik ook nu weer elke avond voor tv zit te breien.
TO DO: Donnie Darko herbekijken! I just love this song ...
Ben het geheel eens met Tjoff 's: "Toegegeven, ooit dacht ik, als ze mij begraven, verbranden en onder de grond stoppen (schrappen wat niet past) mag dit nummer op mijn uitvaartplechtigheid gedraaid worden."
TO DO: Donnie Darko herbekijken! I just love this song ...
Ben het geheel eens met Tjoff 's: "Toegegeven, ooit dacht ik, als ze mij begraven, verbranden en onder de grond stoppen (schrappen wat niet past) mag dit nummer op mijn uitvaartplechtigheid gedraaid worden."
I'm Fly!!!
Bonus! Your ’80s knowledge is totally gnarly, dude. Like, you got the highest score possible—at least 13 out of 15 questions right. That bodacious ranking gives you Totally Awesome status! The only thing that would make you even more dope is a cast credit on the original Valley Girl movie. Now that would be killer.
How Well Do You Know Your '80s?
How Well Do You Know Your '80s?
maandag 22 oktober 2007
I love silence
By the way, de stille meditatie was echt iets voor mij. Niet moeten spreken en vooral niet aangesproken worden: voor mij mag het heel wat langer duren. Prikkelarme omgevingen doen deugd. Echt. En het mediteren lukte redelijk. Ik streefde er ook niet naar om het "goed" te doen, wat al een hele stap in de goede richting is.
Zal ik nu verder lezen in Boeddhisme voor Dummies, die ik recent uitgeleend kreeg? Richard Gere smiles: go ahead ;-))))
Zal ik nu verder lezen in Boeddhisme voor Dummies, die ik recent uitgeleend kreeg? Richard Gere smiles: go ahead ;-))))
Solutions
Moet me in de komende weken toeleggen op concrete oplossingen voor al die ADHD toestanden waar ik niet mee om kan. Nu ja, moeten is een groot woord, maar als niemand voor mij een streefdatum zet, doe ik het misschien best zelf.
Voel me droevig, boos, opstandig en geheel in de steek gelaten. Maar kom, da's al heel wat beter dan niks voelen en doordoen.
Voel me droevig, boos, opstandig en geheel in de steek gelaten. Maar kom, da's al heel wat beter dan niks voelen en doordoen.
Labels:
ADHD
Body & Mind
Vorige week Mindfulness met Bjorn, Vinyasa Yoga, Bodypump, "Duitse" antroposofische yoga, een volle meditatiedag en een kennismaking met NIA, een soort van "holistische fitness" die er voor mij toch iets over was. Vrij bewegen en dansen: fijn fijn. Maar het expressief uitschreeuwen is so not me. Maar kom, ik ben in de les gebleven tot het eind.
Geen spinning gehad, het paste niet in de planning. En ik liep niet over van energie. Ketose maakt me toch effe iel.
Geen spinning gehad, het paste niet in de planning. En ik liep niet over van energie. Ketose maakt me toch effe iel.
vrijdag 19 oktober 2007
Stille meditatiedag
Voila, heb vandaag extra veel lawijt gemaakt want morgen wordt er gezwegen. Ik kijk er echt naar uit.
PRAKTISCH
Beginuur: 9u30, einduur: 17u30 de dag kan enkel in zijn geheel gevolgd worden.
Er is koffie en thee voorzien bij het onthaal en bij het afsluiten. Maaltijd en dranken zijn verder NIET inbegrepen
Breng een meditatiekussen of bankje mee
(op een stoel mediteren kan natuurlijk ook)
Breng deken en een yogamatje mee
PROGRAMMA
Voormiddag :
Introductie
Yoga
Bodyscan
Begeleide zitmeditaties
Begeleide stapmeditatie
Middagmaal in stilte
Namiddag :
Afwisseling van zit- en stapmeditatie
Liefdevolle vriendelijkheid
Nabespreking
Mogelijkheid tot stellen van vragen
PRAKTISCH
Beginuur: 9u30, einduur: 17u30 de dag kan enkel in zijn geheel gevolgd worden.
Er is koffie en thee voorzien bij het onthaal en bij het afsluiten. Maaltijd en dranken zijn verder NIET inbegrepen
Breng een meditatiekussen of bankje mee
(op een stoel mediteren kan natuurlijk ook)
Breng deken en een yogamatje mee
PROGRAMMA
Voormiddag :
Introductie
Yoga
Bodyscan
Begeleide zitmeditaties
Begeleide stapmeditatie
Middagmaal in stilte
Namiddag :
Afwisseling van zit- en stapmeditatie
Liefdevolle vriendelijkheid
Nabespreking
Mogelijkheid tot stellen van vragen
Kind van de rekening
Leest u het magazine "Universiteit Gent"? Deze maand werd het eerste nummer van de nieuwe jaargang op heel wat plekken verdeeld. En het moet lukken dat dit nummer het verslag bevat van de info avond over de schadelijke gevolgen van het DES-hormoon als medicijn.
DES: de erfenis van een kwalijk medicijn, is de titel. En Bart Desomer schreef het. In het artikel haalt hij de cijfers van Prof. Dr. Petra De Sutter aan. En die zijn niet zo leuk voor DES dochters.
Is het omdat het oktober is en het Pink Ribbon magazine in het rek staat, dat ik er nog eens met mijn neus moet worden op geduwd?
Kom kom, het is niet allemaal kommer en kwel. De nieuwe posters van DES Centrum slaan alles, vind ik. Zeg nu zelf ... Dit is effe hard gillen. Héél direct. I love it. ;-))
DES: de erfenis van een kwalijk medicijn, is de titel. En Bart Desomer schreef het. In het artikel haalt hij de cijfers van Prof. Dr. Petra De Sutter aan. En die zijn niet zo leuk voor DES dochters.
Is het omdat het oktober is en het Pink Ribbon magazine in het rek staat, dat ik er nog eens met mijn neus moet worden op geduwd?
Kom kom, het is niet allemaal kommer en kwel. De nieuwe posters van DES Centrum slaan alles, vind ik. Zeg nu zelf ... Dit is effe hard gillen. Héél direct. I love it. ;-))
C-spot
Terwijl dochter naar de provincieshow (eikes) kijkt, gaat mam op zoek naar online meerwaarde ;-)
Quiet now
Delicious autumn! My very soul is wedded to it, and if I were a bird I would fly about the earth seeking the successive autumns.
George Eliot
Herfstwandeling
Eerlijk gezegd heb ik er al wekenlang zin in, in een mooie herfstwandeling. Maar dan bedenk ik me ook dat de tuin en de koer er vies bijliggen en ik beter daar wat zou aan werken, voor het herfstverlof. Oh oh, warmte en gezelligheid. Terrassen met vuurkorf en pompoensoep. Way too much Libelle, Flamant en Countryside beelden in mijn kop. ;-)
Autumn is my season.
What was I thinking?
Hierbij timmer ik hard op mijn eigen smoel, maar dat moet dan maar: is het een goed idee om full-time "iets anders" te gaan doen en daarbij mijn "beperkingen" te verzwijgen? Euh ... Het lijkt aanlokkelijk. Maar wacht es ... Heb ik dat niet al een paar keer - meestal noodgedwongen - gedaan? En was dat de oplossing? Euh ...
Acceptatie. Jaja, ik lees en mediteer erover. En het lukt me aan geen kanten, dat accepteren. Ik ben nog steeds erg boos. Over elke suggestie dat ik "overdrijf", "de moed heb opgegeven" of "de schuld buiten me zelf zoek". Als ik zeg: het gaat niet over en het wordt ook niet beter, dan is dat een poging tot acceptatie. Een signaal dat ik het anders wil aanpakken dan er gewoon weer in te vliegen en zien wat het geeft ... Ik zie de struikelstenen wel niet liggen, maar ondertussen weet ik wel dat ze er zijn. En please, ik heb echt niemand nodig om me op te peppen. Om me poeslief voorstellen te doen voor "als het weer beter gaat".
Luister nu toch eens naar wat ik zeg. Staar je niet blind op mijn sterke verbaliteit en intelligentie. Want daar is niks mee aan de hand. Ik zoek heus geen medelijden.
Acceptatie. Jaja, ik lees en mediteer erover. En het lukt me aan geen kanten, dat accepteren. Ik ben nog steeds erg boos. Over elke suggestie dat ik "overdrijf", "de moed heb opgegeven" of "de schuld buiten me zelf zoek". Als ik zeg: het gaat niet over en het wordt ook niet beter, dan is dat een poging tot acceptatie. Een signaal dat ik het anders wil aanpakken dan er gewoon weer in te vliegen en zien wat het geeft ... Ik zie de struikelstenen wel niet liggen, maar ondertussen weet ik wel dat ze er zijn. En please, ik heb echt niemand nodig om me op te peppen. Om me poeslief voorstellen te doen voor "als het weer beter gaat".
Hoe je het ook wendt of keert ADHD heeft een biologische basis. ... Je kunt ADHD niet verhelpen door nog meer je best te doen of jezelf een nog strengere discipline op te leggen. (*)
Luister nu toch eens naar wat ik zeg. Staar je niet blind op mijn sterke verbaliteit en intelligentie. Want daar is niks mee aan de hand. Ik zoek heus geen medelijden.
De wijsheid van spreekwoorden
Van de weg naar de hel naar de ezel ... Feit: ik ben niet zo goed in leren uit ervaringen. Of eigenlijk: ik heb al heel lang het gevoel dat ik helemaal niks leer uit ervaringen. Ik stoot me en struikel en stoot me en struikel en stoot me en struikel ...
woensdag 17 oktober 2007
maandag 15 oktober 2007
Weekendwarriors
De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens, als daar zijn: overbodige drukte mijden.
Het begon zaterdag nochtans vrij goed. Na de gebruikelijke aankleed- & lunchpakkettoestanden vertrokken W. en zoon behoorlijk vroeg naar de rugbymatch. Dochter, grieperig, was te slap voor paardrijden en kwam mee naar den Escape waar ze zich tijdens de breathtaking spinning combo in stilte bezighield. Nadien stopten we in 't Zuid voor brood, wat spul uit Kruidvat en een Diddl cadeautje, en tegen dat we thuis kwamen was het na 14 uur. Na wat keukenklussen nam ik de krant om die in ons park te lezen en gelijk stormden zoon en zijn vriend op me af. De rugby was goed geweest. En we waren uitgenodigd om 's avonds naar de Ierse pub gaan met de rugby vrienden. Yeah!
Maar eerst moest ik nog Aldiwaarts, om de frigo en de voorraad te vullen. En hielp ik met de Indische outfit van dochter die zich gelukkig gezond genoeg voelde voor haar eerste verjaardagsFUIF, van 18u30 tot 21u30.
Om 19u was wereldwijze dochter ("niemand komt op tijd voor een FUIF, het uur dat ze zeggen is het beginuur maar niemand komt dan hoor") ter plaatse en zoon, W. en ik repten ons naar Foley's. Waar het met de rugbyfans en hun kids al snel hyperdruk werd. En het lekkere eten en de ciders op slag naar de achtergrond verdwenen. Verloren in geschreeuw en gedoe van van pruik en schminck voorziene supporters. Tegen de tijd dat we naar kalmere oorden (dochter's fuif) uitweken, lagen de Engelsen al op kop. Het napraten met andere ouders liep ook daar nog wat uit. Thuis recht naar bed dus. Crash.
Op zondag op tijd eruit en snel onder de douche om met zoon en B. naar FACTS te gaan. Much fun maar een beetje weinig tijd, want om 13u werden we aan tafel verwacht in de Brandstraat voor de fancy fair van de Sint Antoniuskring – Franciskaanse werken. Opnieuw op de fiets dus en hup hup hup vol-au-vent met friet en familie. En dan zoon wéér op weg - nu met W. - naar de scouts die om 14 uur de vergadering aftrapten. Dochter en ik bleven achter bij kleding en rommel en véél drukte. We steunden het goede doel intens (cadeautjes vissen blijft werken) en besloten om FACTS links te laten liggen - er met veel plastic zakken rondsjezen is lastig, en we hadden ook niet zoveel tijd over...
En toen, en toen, toen zat het weekend er bijna op en maakten de kids nog wat ruzie en werd er nog wat geschreeuwd tot ik eindelijk voor CSI Miami neerzeeg en me bedacht dat Caruso's gestaar met zonnebril iets boeddhistisch heeft.
Het begon zaterdag nochtans vrij goed. Na de gebruikelijke aankleed- & lunchpakkettoestanden vertrokken W. en zoon behoorlijk vroeg naar de rugbymatch. Dochter, grieperig, was te slap voor paardrijden en kwam mee naar den Escape waar ze zich tijdens de breathtaking spinning combo in stilte bezighield. Nadien stopten we in 't Zuid voor brood, wat spul uit Kruidvat en een Diddl cadeautje, en tegen dat we thuis kwamen was het na 14 uur. Na wat keukenklussen nam ik de krant om die in ons park te lezen en gelijk stormden zoon en zijn vriend op me af. De rugby was goed geweest. En we waren uitgenodigd om 's avonds naar de Ierse pub gaan met de rugby vrienden. Yeah!
Maar eerst moest ik nog Aldiwaarts, om de frigo en de voorraad te vullen. En hielp ik met de Indische outfit van dochter die zich gelukkig gezond genoeg voelde voor haar eerste verjaardagsFUIF, van 18u30 tot 21u30.
Om 19u was wereldwijze dochter ("niemand komt op tijd voor een FUIF, het uur dat ze zeggen is het beginuur maar niemand komt dan hoor") ter plaatse en zoon, W. en ik repten ons naar Foley's. Waar het met de rugbyfans en hun kids al snel hyperdruk werd. En het lekkere eten en de ciders op slag naar de achtergrond verdwenen. Verloren in geschreeuw en gedoe van van pruik en schminck voorziene supporters. Tegen de tijd dat we naar kalmere oorden (dochter's fuif) uitweken, lagen de Engelsen al op kop. Het napraten met andere ouders liep ook daar nog wat uit. Thuis recht naar bed dus. Crash.
Op zondag op tijd eruit en snel onder de douche om met zoon en B. naar FACTS te gaan. Much fun maar een beetje weinig tijd, want om 13u werden we aan tafel verwacht in de Brandstraat voor de fancy fair van de Sint Antoniuskring – Franciskaanse werken. Opnieuw op de fiets dus en hup hup hup vol-au-vent met friet en familie. En dan zoon wéér op weg - nu met W. - naar de scouts die om 14 uur de vergadering aftrapten. Dochter en ik bleven achter bij kleding en rommel en véél drukte. We steunden het goede doel intens (cadeautjes vissen blijft werken) en besloten om FACTS links te laten liggen - er met veel plastic zakken rondsjezen is lastig, en we hadden ook niet zoveel tijd over...
En toen, en toen, toen zat het weekend er bijna op en maakten de kids nog wat ruzie en werd er nog wat geschreeuwd tot ik eindelijk voor CSI Miami neerzeeg en me bedacht dat Caruso's gestaar met zonnebril iets boeddhistisch heeft.
SSRI loos
Dit boek lag lang op het nachtkastje. Ik las erin en vergat vervolgens wat ik gelezen had. Mijn standpunt omtrent serotonine heropnameremmers is eigenlijk behoorlijk simpel. Als ik er neem - in het laatste decenium was dat vaker wel dan niet - vraag ik me af waarom ik er neem. Want ik ben niet depressief hé.
Als ik er geen neem, weet ik snel genoeg weer waarom ik er nam. Bij elke stop-na-afbouw voel ik me een stuk beter. Want ik "voel" weer. Héhé. Ik voel weer alles. Yesss! Ben vrolijker. Maar ook emotioneler. Mijn irritatiedrempel verlaagt zienderogen. En al snel voelen drukte en stress aan als schuurpapier in een open wonde. Been there, done that. Als ik dit met mindfulness te lijf wil, zal ik mogen oefenen. Véél oefenen, in plaats van de meditatie voor me uit te schuiven. Omdat ik het nu eenmaal moeilijk heb om in gang te raken. Want ik wil wel hé. Maar als er niemand klaar staat met een loaded gun tegen mijn kop, dan lukt het niet. En zie ik met lede ogen aan hoe mijn leven bestaat uit goede voornemens. Plannen maken kan ik als de beste. Maar er zijn genoeg dagen dat ik niet eens aan de eerste klus toe kom.
Als ik er geen neem, weet ik snel genoeg weer waarom ik er nam. Bij elke stop-na-afbouw voel ik me een stuk beter. Want ik "voel" weer. Héhé. Ik voel weer alles. Yesss! Ben vrolijker. Maar ook emotioneler. Mijn irritatiedrempel verlaagt zienderogen. En al snel voelen drukte en stress aan als schuurpapier in een open wonde. Been there, done that. Als ik dit met mindfulness te lijf wil, zal ik mogen oefenen. Véél oefenen, in plaats van de meditatie voor me uit te schuiven. Omdat ik het nu eenmaal moeilijk heb om in gang te raken. Want ik wil wel hé. Maar als er niemand klaar staat met een loaded gun tegen mijn kop, dan lukt het niet. En zie ik met lede ogen aan hoe mijn leven bestaat uit goede voornemens. Plannen maken kan ik als de beste. Maar er zijn genoeg dagen dat ik niet eens aan de eerste klus toe kom.
zondag 14 oktober 2007
zaterdag 13 oktober 2007
Functiebeperking
DONE Stap 1: naar mijn directeur
NEXT Stap 2: naar de Directie Personeel en Organisatie voor personeelsbegeleiding
NEXT Stap 2: naar de Directie Personeel en Organisatie voor personeelsbegeleiding
vrijdag 12 oktober 2007
Educatief (2)
Zoon leest nu zelf voor het slapengaan ! AVI1 lektuur, van het éénlettergrepige soort.
Ikke: Je houdt van boeken hé
Zoon: Neen mama, niet van boeken maar van strippen!
Ikke: Je houdt van boeken hé
Zoon: Neen mama, niet van boeken maar van strippen!
vrijdag 5 oktober 2007
Educatief moment
Zoon had het over botten en skeletten. Dus haalde ik "Je wonderbaarlijke lichaam" boven, want daar zit zo'n leuke skeletposter bij. Voor het slapengaan bladerden we samen door het boek. Bij de vijf zintuigen staat een prentje mét vraag: "Welke lichaamsdelen gebruik je als je kijkt naar je lievelingszangeres?" Ik lees de vraag voor. Zoon bekijk het prentje en antwoordt: borsten!
Yeah right.
Yeah right.
maandag 1 oktober 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)