Naar zee! Uitwaaien. Naar Sealife! Ik plande het wel, en het leek een leuk idee, maar het is me allemaal te veel, de drukte. Het broer-zus gedoe in de auto. Ook al zie ik ze doodgraag, ik verdraag het niet. Ik ben een schaafwonde waar continu zand in wordt gewreven. Krijg het benauwd. Wil weg. Weg van alles en iedereen.
Goed dat W. me voorstelde om Sealife te skippen. Heb 2 uur lang onafgebroken doelloos rondgelopen. Alleen.
Dochter is naar een vriendin logeren. En ik ging gewillig mee naar de MacDo. Junkfood brengt rust. En rust is wat ik nodig heb. Want ik ben heel helder, vol goeie invallen, maar ook rauw geïrriteerd van het minste.
Het gaat over hoor ...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten