De mening die ik gisteren al wou ventileren betreft kinderen. Maar gisteren zat ik te lang voor tv. Te kijken naar wat er gebeurd was. Met kinderen, van dezelfde leeftijd als mijn zoon.
Nu ja, de mening. Daar moet ge u niet te veel bij voorstellen. Qua nuances en zo. Of sterk uitgewerkte argumenten. Het is een mening hé en "opinions are likeassholes, everybody's got one and everyone thinks everyone else's stinks."
Allé hup: het gaat dus over de tendens om kinderen bewust (zwaar) onder druk te zetten om ze "klaar te maken" voor de maatschappij. Omdat het zogezegd het best is om ze "de realiteit" te leren kennen. Want het is geweten dat ze allemaal op hun prestaties afgerekend zullen worden . Ze kunnen dus maar beter voorbereid zijn!
- 't Is een goede school want ze moeten er veel werken. Elke week een paar toetsen en zo.
- Ik stuur ze liever naar een "moeilijke" school waar ze dagelijks minstens 2 uur huiswerk hebben. Daar leren ze nog iets van.
- Mijn kind moet op internaat want daar krijgen ze studiebegeleiding. Voor de lagere school kon ik daar nog zelf tijd in steken, maar voor het middelbaar is dit de beste oplossing.
... zijn een paar van die dingen die ik hoorde en waarbij ik spontaan "griezel gruwel" dacht. Waar slaat dit nu op? Is dat serieus bedoeld?
Dat je als ouder aansprakelijk wordt gesteld voor de (schoolse) prestaties van je kinderen, daar kan je niet aan onderuit. Maar wie is er gebaat bij streven naar "prestaties"?
Volgens mij zijn motivatie en leergierigheid belangrijker dan kennis en presteren.
Gedurig stress ervaren is op zich niet leerzaam, denk ik zo.
En: niks zo vies als "schoolmoe".
Oh neen, ik ga niet geheel betoeterd de kaart van een 'doe maar waar je zin in hebt' systeem trekken. De mijne zitten in een (Freinet) derde Latijnse en een (klassieke) zevende klas buitengewoon lager onderwijs voor kinderen met een leerachterstand. Heel verschillend. Maar op dezelfde manier benaderd thuis. Hier geen uren mee huiswerk maken en lessen opvragen. Hier ligt de nadruk op uw plan trekken in het leven. En dat gaat eigenlijk best goed.
Kinderen (zwaar) onder druk zetten leert hen - volgens mij - vooral iets over hoe het leven aanvoelt voor hun ouders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten