vrijdag 28 februari 2014

On the road

Mocht mijn therapeut beloningsstickers plakken, dan had ik er nu een verdiend voor "avoid avoidance".

Stand by your man and close the ranks firmly

Of ik wat minder negatief kan zijn. Wat minder cynisch …
Of ik niet gewoon kan genieten van het vooruitzicht om in de Ardennen te zijn.
Tja.

Terwijl ik mezelf oppepte met “stand by your man!” en mijn huisgenoten “close the ranks” aanbeval, botste ik weer op zo’n irritant artikel waarin me werd aangeraden om “enge dingen” te doen. Ja lap, dacht ik. We zijn weer bij die frigging comfort zone beland. Een onderwerp dat me - zoals veel van die motivationele bullshit - gewoon KWAAD maakt. Lifestyle tips en slogans, vooral als die impliciet aansturen op een verbetering van uw productiviteit, ik kan er NIET tegen (en heb me er al eerder over uitgesproken).

Dat laat niet weg dat ik begrijp dat cynisme niet helpt. Dat ik beter af ben als ik een meer boeddhistische attitude nastreef. Momenteel zijn “acceptatie” en “dankbaarheid” al behoorlijk lang uit de weekplanning geschrapt en vervangen door “hou uw kop boven water mens”.

En ja, ik moet er dringend wat aan doen.

If you have nothing nice to say, don't say anything at all

I know


What are families for (2)

Ik ben er klaar voor. Ben mentaal voorbereid. Gewapend tegen kritiek en slinkse opmerkingen over
  • mijn tekort aan “cultuur”.
    Ik heb niks met de Standaard Boekhandel Top 10. Boekenreeksen en cd-boxen die “kwaliteitskranten” aan de lopende band aanbieden laten me koud. Ik hou niet van jazz. Luister niet naar avant-garde jazz of andere arty farty moeilijke muziek. Ik ben ook niet geneigd om over politiek te discussiĆ«ren want daar ben ik niet mee bezig. 
  • het gewicht van mijn huisgenoten.
    Met de impliciete boodschap dat ik vast niet gezond kook (of helemaal niet kook en hen alleen rotzooi voorschotel). 
  • mijn gewicht, kleding- of haarstijl.
    Omdat het me per definitie niet lukt om er fit, uitgerust en opgekuist uit te zien op die momenten dat ik me moet vertonen, moet ik nodig erop attent gemaakt worden dat er iets kan aan worden gedaan. 

dinsdag 25 februari 2014

Rejection-sensitive dysphoria (RSD)

Rejection-sensitive dysphoria (RSD)? Had ik nooit van gehoord. Maar ik ben additudemag genegen en googelde vol interesse verder, ook al kon het stuk in kwestie best wel een verdoken reclame voor medicijnen zijn.

Blijkt dat het fancy label door ene Dr. William Dodson in gebruik werd genomen en buiten zijn geschriften nergens opduikt. Maar het idee, wat hij met die RSD bedoelt, dat lijkt steek te houden.

Voor mij was het weer een aha-erlebnis. En ik zie dat de mensen die ermee aan de slag gingen, rake dingen schrijven. Larry Letich's verhaal en dat van zijn patiente, bijvoorbeeld, zijn er twee waar ik nog op terug zal komen. Lees ze eens, zou ik zeggen.

Spam at work

KRIJG NU HET SCHIJT, dacht ik, toen ik enkele tips om uit mijn comfortzone te stappen voorgeschoteld kreeg. Maar ik wil graag bijleren, en omdat "Leren start als je uit je comfortzone stapt", klikte ik door.

OK, toegegeven: ik had dat beter niet gedaan. Ik had voorzichtiger moeten zijn. Ik had moeten nadenken bij de titel "Personal Life & Business Coach". Dan had ik vast nattigheid gevoeld. 

Maar neen. Ik las de hele pagina. Tot aan de "Wat is de volgende stap die jij gaat zetten buiten jouw comfortzone?" 

En toen dacht ik: "Wat als ik uit MIJN comfortzone stap en in die van U terechtkom? WAT DAN?"

What are families for (1)

Nu ik hier toch zit, rillend in de koude keuken, wachtend tot ik me minder kotsziek voel en naar bed kan zonder het risico te lopen dat ik op de nieuwe bamboe vloer spuug, kan ik misschien kort iets kwijt over het familieweekend. Vier jaar geleden zag ik het om tal van redenen niet zitten en bleef ik thuis.
Nu wil ik niet beweren dat ik plots wild enthousiast ben om deze keer mee te gaan. Maar ik heb wel toegezegd. Omdat ik besef dat wat me het meest tegensteekt, niet direct met het gezelschap maar wel met mijn aanslepende "winterdip" te maken heeft.
Het feit dat ik een heel weekend energiek en behulpzaam zal mogen wezen, terwijl ik die energie niet op overschot heb - zie mij met de glimlach tafels dekken, koken, afruimen en afwassen - DAT is waar ik hard tegenop zie. Het is een klus. Ik ben dat weekend kwijt. En dus ook de tijd om uit te rusten, om van de voorgaande week te bekomen, om te recupereren en de de batterij weer op te laden …

dinsdag 4 februari 2014

Never been a slow reader


You read 426 words per minute. That makes you 70% faster than the national average.


(Aan die 661% faster van Michel kan ik niet tippen.)