Veel te vroeg wakker gemaakt omdat er eieren te rapen vielen. Later toch terug gaan liggen, tegen beter weten in. Met mijn ogen dicht, maar wakker, met een hartslag van minstens 130 - ik herken het gevoel.
De lijsten blijven komen.
Van things to do, people to see, places to go. Werk dat op me wacht, ontelbare klussen in en om het huis, tandarts-, oogarts- en doktersafspraken, leeslijsten, schrijftaken, sportplannen en voorbereidingen voor uitstappen. Babyvisites en rugbymatchen en nog te koken maaltijden. Vermoedelijke verwachtingen ook: moet ik niet eens langs bij die en die, kwestie van vriendelijk en beleefd te zijn? Ik maak me zorgen over van alles en nog wat. Doe ik wel genoeg???
Ik ben op en versleten en alles is onoverkomelijk. Geen rust. Geen energie. Geen vingernagels. Geen lucht.
Maar zie, het is een jaarlijks wederkerend iets, neen? En het gaat over.
Alleen: ik ben dat hyperventileren kotsbeu, wegens te vermoeiend.
Posts tonen met het label status. Alle posts tonen
Posts tonen met het label status. Alle posts tonen
maandag 9 april 2012
vrijdag 26 februari 2010
Ergernis
De stand voor vandaag: min 5 (lange) vingernagels, plus een reeks van frustratie updates op facebook. Plus pijn. Veel pijn, in mijn schouder.
Ja ik erger me.
Te veel.
Aan mezelf.
Op dagen waarop ik voor elke gedachte - als was het een blaadje - een presse-papier nodig heb, om wegdwarrelen tegen te gaan. Op dagen waarop de radio in mijn hoofd niet stopt met spelen. Op dagen waarop ik alle zeilen bijzet, om door te doen terwijl er in mijn kop geen doorkomen aan is. Ik wil afwerken. Opleveren. Conclusies, volledige resultaten en gepubliceerde pagina's produceren. Ik ploeter maar aan.
Aan anderen.
Omdat ze me storen. Me achterdochtig maken. En boos. Ik hoef die negativiteit niet. Ik wil dat het vooruit gaat. Op een constructieve manier. Toch laat ik me beïnvloeden. Door de opmerkingen achter mijn rug - ik vraag er niet naar, maar weet dat ze luidop uitgesproken worden. Door half verdekte oordelen over mijn bijdragen. Impliciete verwijten, mondeling of via mail.
En keer op keer trap ik in de val. Tegen beter weten in de helft van een probleem oplossen en de rest van de schabouwelijke html laten staan - omdat er bij zichtbare ingrepen commentaar volgt - helpt ook niet. Want ik kan het toch niet laten om toch iets aan te passen, als het pertinent fout is. En juist die ene
die ik weghaal, wordt geheid de volgende bone of contention. Ergernis maakt het niet beter. Me in zinloze bochten wringen is een sport die me enkel letsels oplevert.
Ik erger me aan het feit dat ik me erger.
Ik hou mezelf voor: hier hoort metta. Wat meer inlevingsvermogen. Want ik ben niet de enige die weinig lol heeft. Maar 't is niet makkelijk. Ik sla liever dan ik zalf.
Ja ik erger me.
Te veel.
Aan mezelf.
Op dagen waarop ik voor elke gedachte - als was het een blaadje - een presse-papier nodig heb, om wegdwarrelen tegen te gaan. Op dagen waarop de radio in mijn hoofd niet stopt met spelen. Op dagen waarop ik alle zeilen bijzet, om door te doen terwijl er in mijn kop geen doorkomen aan is. Ik wil afwerken. Opleveren. Conclusies, volledige resultaten en gepubliceerde pagina's produceren. Ik ploeter maar aan.
Aan anderen.
Omdat ze me storen. Me achterdochtig maken. En boos. Ik hoef die negativiteit niet. Ik wil dat het vooruit gaat. Op een constructieve manier. Toch laat ik me beïnvloeden. Door de opmerkingen achter mijn rug - ik vraag er niet naar, maar weet dat ze luidop uitgesproken worden. Door half verdekte oordelen over mijn bijdragen. Impliciete verwijten, mondeling of via mail.
En keer op keer trap ik in de val. Tegen beter weten in de helft van een probleem oplossen en de rest van de schabouwelijke html laten staan - omdat er bij zichtbare ingrepen commentaar volgt - helpt ook niet. Want ik kan het toch niet laten om toch iets aan te passen, als het pertinent fout is. En juist die ene
die ik weghaal, wordt geheid de volgende bone of contention. Ergernis maakt het niet beter. Me in zinloze bochten wringen is een sport die me enkel letsels oplevert.
Ik erger me aan het feit dat ik me erger.
Ik hou mezelf voor: hier hoort metta. Wat meer inlevingsvermogen. Want ik ben niet de enige die weinig lol heeft. Maar 't is niet makkelijk. Ik sla liever dan ik zalf.
vrijdag 1 januari 2010
Jaaroverzicht?
Er kroop tijd in, om de "My Year in Status" output wat te fatsoeneren met een teksteditor. Om er daarna Wordle clouds van te maken, eerst met de default instelling (150 woorden) en toen met 80 woorden omdat dat er beter uitzag. En toen - geen mogelijkheid om bij een scherm te raken - begon ik wat te kribbelen op een papierke en in mijn notaboekje. En daar kwam het woord navelstaarderij in voor. En toen had ik er nog maar weinig goesting meer in. Een jaaroverzicht, WTF, who needs it?
Hmm. Op het eind van een jaar waarin het aantal blogposts - precies door Facebook en Twitter en Plaxo en Ping.fm en Brizzly en Hootsuite en god weet wat nog - tot beschamend weinig dropte, zou het kunnen dat er onverhoeds héél wat boeiende informatie de blog niet haalde. Of juist niet?
Het "My Year in Status" overzicht toont de "What's on your mind?" updates. Niet de links - en dat waren er vermoedelijk meer - naar alles wat me bezighield. Neen, enkel en alleen het meest prozaïsche, samen te vatten als: ik bevind me hier en vind dat zo, ga subiet naar daar, pik onderweg een kind op, ga eten, sporten of tv kijken en ga vervolgens te laat naar bed.
Goh ja, in januari 2009 heb ik geregeld geschaatst. In februari stresste ik over iemand die erg op mijn zenuwen werkte en over de nieuwe ADHD coach. Ik ging ook met dochterlief naar London en de beloofde blogpost met details over deze fijne uitstap kwam er nooit. Maart was absoluut manisch: véél werk verzet, véél geregeld en gepland en véél gesignaleerd dat een deel van het werk geheel niet lukte. Wat tot een complete crash leidde, in april. Yep. Mei - een mottige maand - had ik nodig om weer op mijn poten te raken. De nekpijn was niet meer draaglijk en er kwam een osteopaat bij te pas. Toen raakte de Nintendo DS zoek. In juni had ik de Milleniumtrilogie uit. En op de laatste schooldag brak zoon zijn sleutelbeen. Juli begon als een last-minute-opvang-arrangement-hell en zette zich verder in vrij lauwe feesten. Bodrum was heet. Augustus was Astridpark en een heerlijk warme surfweek in Bredene. De Nintendo dook weer op. September was hard werken aan mijn opleidingen en me aanpassen aan de middelbare school. Ik kocht een laptop voor de jonge studente (en mag hem ook gebruiken als ik wil). In oktober zat de schoolroutine erin. Facts en "Star Trek (2009)" stonden op de agenda. November was kinda depressed; de maand eindigde bovendien met een begrafenis en een familiediner. December: overstresste kids en aftellen naar de vakantie. En toen op het gemak thuis: op familiebezoeken na ben ik helemaal nergens heen geweest.
Voila: dit was 2009.
Voila: dit was 2009.
vrijdag 16 oktober 2009
Signs
Kijk, ik heb in de voorbije weken heel hard doorgewerkt. Heel hard mijn best gedaan. Maar nu is het op. Ik ben duf, kaduuk, zombie. Hit rock bottom.
- Ben niet meer in staat om ook maar iets vooruit te plannen, zelfs niet binnen de loop van de dag.
- Ervaar iets als "ik kan niet meer denken", er zit watte tussen mijn oren.
- Moet alles wat ik schrijf 5 keer checken want ik WEET dat ik domme fouten maak.
- Tyopen zonder splelingscorrectie loopt helamaal foiut.
- Ben niet meer in staat om me de weg van x naar y voor de geest te halen.
- Ik zoek me 's ochtends steevast onnozel naar mijn bril/sleutels/iPod.
- Op de fiets vallen mijn oortjes constant uit.
- Mijn fietszadel zakt de hele tijd naar beneden en ik slaag er niet in om het vast te zetten.
- Ik loop tegen dingen & mensen aan.
- Heb in geen weken gestreken en vind dus niks om aan te doen.
- Heb ook maar 1 broek - een ouwe jeans - meer waar ik in kan, wegens minstens 5 extra kilo's.
Is er iemand die dit leest? Eigenlijk?
donderdag 1 oktober 2009
Shake well before use
| weinig slapen | X | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | veel slapen |
| weinig sporten | _ | _ | _ | _ | X | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | veel sporten |
| weinig eten | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | X | veel eten |
| geen alcohol | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | X | _ | _ | _ | soms alcohol |
Abonneren op:
Posts (Atom)
