Manage your social skill issues

 Sinds 27 mei (dat is precies 2 weken geleden) was ik te vinden op:

• 3 lentefeesten
• 1 babyborrel
• 1 spaghetti-avond 
• 1 verjaardagsetentje
• 1 verjaardagsdrink

Zou het kunnen dat dat een beetje veel was?

The proof of the pudding is in the preparation

Het is gelijk een trein die ge jaarlijks in gang duwt: de voorbereiding voor het eindejaar. Enerzijds zijn er de praktische beslommeringen, anderzijds is er de "sfeer" die toeslaat. Want ja, ik ben zéér gevoelig voor commerciële indoctrinatie en ik schiet dus gelijk met de boekskes in gang, met een plan de campagne voor "geslaagde feesten". Met decoratie, cadeau's, menu's en outfits. Zoals het hoort, quoi. 

Sjaals, mutsen, skikousen en -jassen worden opgeduikeld, zijden jurken vliegen in de was en de collectie nylons en dikkere collants wordt op grijphoogte gebracht. Alle wollen cardigans en truien zijn geïnspecteerd en met een natte doek geperst... Oude make-up gaat in de vuilbak, scrub en smeersels worden aangeschaft en het adres van de plastisch chirurg gegoogled - voor als het niet meer goed komt, voor de feesten.

Op papier en online zit ik te kijken naar fancy eindejaarsoutfits, juwelen en sjakosjen. Naar veel - en vooral vettig - eten. Comfort food. Deserts. Drank. Ik denk aan kerst- en andere cadeau's en maak lijstjes. Mail de familie om kalkoenafspraken te maken. Ga eens aan de jaarlijkse fotokalender beginnen, zie.  

Oh ja, ik weet het.  Ik ga - met enige zekerheid - nauwelijks ergens heen in die periode. Er is geen reden voor gedoe. Want als puntje bij paaltje komt, ben ik pas content als het allemaal achter de rug is. Het eindejaar. 

Kijk: ik had party planner moeten worden. Maar wel ene die zelf niet naar het feest komt. 

Whine and dine

Op afspraak met mensen "gezellig" rond een tafel gaan zitten, of het nu op café is of in een restaurant of bij iemand thuis: it stresses me out of my mind. En het gevolg ken ik: een onweerstaanbare drang om veel te roken en nog veel meer te drinken. To smooth off the edges. And then some more.

Nu ja, problematisch is anders. Want ik vermijd ze gewoon, zulke situaties.

Socializen, het is mijn ding niet. En meestal lig ik er niet van wakker. Maar de voorbije dagen kreeg ik een aantal subtiele signalen doorgespeeld. En daarom wil ik het er eens over hebben. Over uitgaan, uit eten en komen eten.

Het eerste signaal ging over kleding: of ik geen nette jas kon gebruiken, voor wanneer ik eens "weg moest"? En daar wringt het een beetje bij mij. Ik heb massa's "nette" kleding. Zelfs heel wat "party outfits". Maar ik ga gewoon nergens heen. En ik heb al een wollen jas, voor begrafenissen en zo.

Voor de rest van mijn uitjes komt een nette jas niet van pas. Want waar ga ik heen als ik "uit" ga? Naar buurtfeesten, parken en festivals. Openluchtgebeurens, quoi. Plekken waar ik bij voorkeur een jeans aantrek omdat er op de grond of in het gras gezeten wordt. Plekken waar ik effe weg kan wandelen, zonder dat zulks erg opvalt. Heel soms - twee keer per jaar max - ga ik met hubby mee naar een concert. En er staat jaarlijks toch wel één fuif - die van Gentblogt - in de agenda. Om toch eens vaker "uit mijn kot" te komen, doe ik sinds begin dit jaar ook Girl Geek activiteiten aan. Ik hoop maar dat ze me daar proper gekleed vinden.

Uit eten? Euhm: schoolbarbecues, spaghetti-avonden van scouts en rugbyclubs en friet met vol-au-vent gebeurens voor het goede doel, tellen die? (I draw the line at kaas & wijn!) Elke instantie van "uit eten" om gezelligheidsredenen wordt grondig afgewogen. Want ik vind dat niet "gezellig". En ik heb graag het laatste woord over mijn vrijetijdsbesteding. Verder is "uit eten" een utilitair gebeuren: uit eten is elders eten omdat er thuis niet gekookt wordt. Dat kan ook eens met collega's, maar niet vooraf gepland of afgesproken.

Komen eten? Op de spontane, zomerse initiatieven om met de buren samen te koken (think BBQ, pasta of mosselen) en de occasionele logeetjes na, wordt er hier voor het kerngezin gecaterd. No more, no less. Ik zou niet weten wat ik ermee aanmoet, allez, wie ik in godsnaam zou uitnodigen om mij compleet gecrispeerd of enigszins doorzopen mee te maken? Plus: ik heb van thuis helemaal geen "etentjes" cultuur meegekregen. Bij ons kwam er - op Kerst en Nieuw na - niemand eten, terwijl ik bij mijn vriendin Carine geregeld een mooi gedekte tafel zag, wanneer ik de zaterdag na de scouts bij haar thuis passeerde.

Het enige wat ik wel graag doe, is ons (bijna) jaarlijks tuinfeestje rond Hemelvaart. En dat doe ik geheel alleen.

Maar het is niet omdat ik het zo goed als nooit doe, dat ik het niet kan, mensen ontvangen. U weze gewaarschuwd. Als het effe moet, steek ik héél schoon Vlaanderen de loef af.

Lang Leve Gent Blogt!

Ondanks de eindeweekse vermoeidheid heb ik me in mijn tienerbroek gehesen om in Au Bain te gaan feesten, met de Gentse - en buitenlandse - bloggers en hun gevolg.
En ook al had ik graag wat meer gedanst, het heeft me deugd gedaan om het virtuele leven even aan de kant te zetten.

Lang Leve Gent Blogt!

Christmassy (1)

Yup, ik heb er last van, van de lokroep van kaneel en sinaasappel en gingerbread. En daarbij moet het just lukken dat de Gentse Laura Ashley store aan het uitverkopen is. Oh dear!

Scharrelde dus blijgezind tussen lampekapkes en kussens en kandelaars. Stak een velvet trim boiled wool jacket aan en lachte naar de spiegel. Hmm. En zag ik daar geen compleet overbodige avondjurk - ik ga begot nergens heen - die ik met graagte paste? Jaja.

Wat me wel behoorlijk tegensteekt is dat de pounds wel héél creatief geconverteerd zijn. Zeg nu zelf: £160 - da's de prijs op de UK site - is géén 245 euro. En zwart is ook niet mijn kleur, hé.

CORRECTIE (na een tweede bezoekje) is geen 345 euro !!!!

Jaja, mijn vorige Laura Ashley Xmas dress - lang, donkergroen, in damast en fluweel - heb ik enkel thuis voor de spiegel aangehad. Ik kon er niet aan weerstaan. Ook al ging ik nergens heen, ik moest em hebben. En dat was 20 jaar geleden...

Tja, 'tis the season.

Fuiven op de Kuiperskaai

Collega Lieven maakte de grote stap van ambtenaar naar zelfstandige en gaf een kick-off party op de boot aan de Kuiperskaai. Waar ik heen ging. En vrij lang fuifde.

Twee stickers op mijn goedgedragkaart :-)

• Ik ben alleen uitgeweest.
• Met mensen van het werk.

A Pat On The Head For Me

Buiten het vergeten van de voorschoolse "bijles" liep gisteren alles erg vlot. Hoera! En hoewel ik er erg aan twijfelde om de virtuele contacten om te zetten naar real life, stapte ik rond een uur of 9 toch naar Au Bain. En ja, er waren bekenden. En wow, ik heb nieuwe mensen ontmoet. Heb ook gedanst. Ben zelfs naar de Vlasmarkt afgezakt in de vroege uurtjes. En geheel wakker en alert doch met pijnlijke voeten - te lang op hakken gewandeld - thuisgeraakt. Waar de-man-die-4-keer-Neil-Young-zag-in-1-week juist gearriveerd was.

Voila: een sociaal leven! ROTFLOL

En nu ga ik me klaarmaken om te gaan spinnen zie ...