zondag 30 december 2007

Zeven jaar (en een half !)

Heb de voorbije dagen redelijk wat tijd gespendeerd met zoonlief en dat was leuk. Samen raften en biken op de PS2, samen naar de dokter, samen helpen uitpakken (B. is eindelijk verhuisd) en samen Shrek 3 bekeken.

Voor de vakantie had zoon het lastig: het einde van het eerste trimester was zoals altijd erg zwaar. Maar de hoest en de vermoeidheid zijn aan het wijken en er komt een groter, slimmer en mondiger kind tevoorschijn.

donderdag 27 december 2007

Life is full of interruptions and complications

Gelukkig komt in de Post Plaza af en toe een verse lading Sergio Rossi's binnen.

Xmas takes its toll

Zelden zoveel uitgeblusten gezien in de spinning. En ik was er niet bij. Qua energie gaat het goed. Maar de rest. Oh, de rest...

Er is niet veel om happy over te zijn. Ben zo disconnected als wat en dat werkt mijn naasten serieus op de zenuwen. De tijd glibbert voorbij en ik heb er geen vat op. Ik zit aan de keukentafel en drink de zoveelste kop koffie. Ruim wat op. Erger me aan de resterende rommel. Vul de afwasmachine. Maak ze leeg. Ga effe online: 117 mails om te lezen, 705 feeds. Begin er niet eens aan. Vul de wasmachine. Maak ze leeg. Ik zit aan de keukentafel en drink de zoveelste kop koffie. Blader in reclamefolders. Vermijd alle telefoontjes. Zit 's avonds neer en kijk tv - naar wat er speelt, en dat is in het beste geval CSI - want ik denk niet dat dit het moment is om nog aan een film te beginnen ... Ga naar bed omdat mij gezegd wordt dat het tijd is. Word wakker van een hoestend kind. Maak me zorgen: misschien moet ik met hem naar de dokter? Ik zit aan de keukentafel en drink de zoveelste kop koffie. Mensen komen langs en er volgt niks wat een conversatie benadert. Waar zou ik het in godsnaam over kunnen hebben?

Ja ik ben vervelend zo. Emotionele leegte sucks big time. Ik word er behoorlijk moedeloos van.

woensdag 26 december 2007

Boxing day

Het tij keert, de vakantie krijgt vorm. Maar het blijven heel erg angstige dagen. Nekpijn, stresspijn, onrust.

Ik werd losgelaten: de weken mét voedings- en gewichtscontrole en een regime van 2x spinning, 2x yoga en 2x lopen - het summum van structuur - liggen achter mij. Ik moet het zelf doen nu. Er is geen steun. Ik moet zorgen dat ik correct eet en afdoende sport. En dat in een periode van overdaad, met het hele gezin thuis. Pfft.

Heb zo het idee dat ik er geheel niks van bak. En binnenkort weer moddervet zal zijn. Maar wel strak - ik was bijna vergeten hoe efficiënt Fabrice martelt. Was ook in geen jaren om 6 uur 's avonds naar een Body Sculpting en BBB geweest. Tu m'as manqué, Fabrice ;-)

Damn, 't zijn donkere tijden.

dinsdag 25 december 2007

If you fail to plan, you plan to fail

Na weken van te weinig slaap, uitputting en nergens tijd voor, de aanvang van de schaatspisteweken en dagen vol heerlijke vrieskou zijn we de vakantie ingerold ... zonder enig plan. Met een gevoel van paniek in het achterhoofd: als er niks vaststaat, ben ik een vogel voor de kat. Want ik heb structuur nodig. Ik wil weten wat me te doen staat. Niet zomaar opstaan en hopen dat het losloopt, met the family en het eten en de noodzakelijke lichaamsbeweging. Onzekerheid maakt me kribbig. Zal ik er nog aan toe komen om die geheel onbelangrijke shoppingtrip te ondernemen? Raak ik nog bij de coiffeur en laat ik mijn oren opnieuw doorsteken? En hoe ga ik in godsnaam mijn toerkes rond de Watersportbaan en de yoga- en spinninglessen coveren???


Tot nog toe is alles goed verlopen. Familiefeestje, inkopen, schaatsen en Ratatouille kijken met het gezin. Maar een vakantie als deze is geen rustmoment. Way too much insecurity.

dinsdag 11 december 2007

Maandagavond in Gent

In de Grade gepamperd aan 100 per uur. Ga subiet eens in de goodie bag kijken zie ... En foto's dat er genomen zijn. Binnenkort op deze site ...

zondag 9 december 2007

Foto's afladen

Hé hé, wie heeft deze gemaakt? Zoonlief, vermoed ik.

woensdag 5 december 2007

Barre tijden

Het zat me de voorbije dagen niet mee: ik liep de muren op van ambetantigheid. Te veel gedoe aan mijn kop en geen greintje moed meer. Lopen, vliegen, smijten zonder einde in zicht. En vooral véél goesting in al die dingen die ik niet mag eten.
Maar kijk, Wendy heeft me opgevrolijkt. En het resultaat op de weegschaal was buiten verwachting. Oef. Het is fijn om een mooie BMI te hebben ;-)

zaterdag 1 december 2007

The Power of Cool

Tiens, een smske.
"Check De Standaard Magazine p.28"
Ja dat zal niet voor vandaag zijn...

Of toch ... effe online gekeken. En gevonden.


Gosh Josh!
Misschien moet ik toch maar eens werk maken van Lost op DVD.

Rugbydag

Het programma was niet mis:
  • Minibikkels (U7), Superbikkels (U9) en Bikkels (U11): Jeugdtoernooi in Gent vanaf 10h
  • Sinterklaasfeest: hij komt, HIJ KOMT in de feestzaal van de GRS, Vissersdijk 1 te Gent!!
  • Nationale damesploeg speelt op ons veld een oefenwedstrijd tegen Nederland, ko 15h30
En we hadden een drankkraampje gepland met de ouders. Maar gisterennacht - de regen kletterde op het dakraam - zag ik het helemaal niet meer zitten om een hele dag in een tent langs het veld te staan. Met nat en koud in gedachten legde ik stapels reservekleding klaar.

En kijk, vanochtend scheen de zon. En waren er ook stukken rugbyveld die niet onder water stonden, zodat onze kids relatief droog konden spelen.

Het werd een lange dag op de Blaarmeersen, van 9 tot 6. Matchen werden gespeeld. Ouders moedigden aan. Koffie, cola, pils en glühwein, tomatensoep made by Souperette en hotdogs vonden gretig afname. De jongsten speelden in de namiddag binnen en kregen een geschenk van de Sint. De oudsten gingen op in de internationale wedstrijd. Vrouwenrugby in een modderpoel: uit de commentaren bleek dat de interesse van heel wat mannelijke toeschouwers hierdoor nog iets meer aangescherpt was.

Foto's werden gemaakt (ik was mijn toestel vergeten in de ochtendrush) en AVS kwam filmen. En de eerste druppel regen viel pas toen alles opgeruimd was.

Voila, zo moet dat zijn, een geslaagde rugbydag.

woensdag 28 november 2007

Squeeze

In afwachting van de osteopatische aanpak, knijp ik em. Mijn Shambho/Tao polyurethaanschuimen stressball. Tiens tiens, ik heb minder pijn. Blijkbaar valt er toch iets aan te doen.

Nu nog een powerball om preventief te oefenen. Want die is er nog steeds niet. Hint?

I’m more impressionable when my cement is wet

Wakker geworden met Billy Bragg live. Ergens hoorde ik hem een vraag stellen over bovenstaande.
En lap dan bots vandaag ik op




Coincidental? Genereer ik weer links? Is the universe speaking to me? :-P
Of ben ik gewoon goed gezind?
Euhhhm... Het zou dat laatste wel es kunnen zijn. :-))

No pulling, no tugging

Heb vanochtend een oude jeans - maat 38 - aangetrokken! Yay me!

Now sing!

maandag 26 november 2007

Yummy soon!

Advent! Nog 4 weken ... jaja, ik ben nogal Christmassy van aanleg. Niet dat ik me aan familiale gezelligheid verwacht of zo. Ik hou gewoon heel erg van huiselijkheid en gezelligheid. Van midwinter, kerstversiering, kaarsen, vuurkorven, de geur van eten en whisky.

Hoor dat es: Drawer sachets fragranced with a luxurious blend of bitter orange spicy clove cinnamon eucalyptus and pine richly enhanced with a subtle blend of sweet juniper. Dàt klinkt aanlokkelijk!

Waar heb ik die haardvuur DVD weer gelaten? Enne: sinds vandaag hebben we digitale tv. Vlak voor de kerstfilms eraan komen. Misschien moet ik gewoon eens in de zetel gaan liggen, in plaats van als een gek rond te crossen. Want ik overtref mezelf weer these days, in zoveel mogelijk in één dag proppen. Zonder tijd te maken voor meditatie.

Niet goed bezig! Aftellen naar de Kerst is niet de juiste strategie.

Note to self: ik moet "in het nu" blijven. Right?

Welcome back (2)

Maandag op kantoor

(beschuldigend) hebt gij look gegeten?

(ikke, verbaasd) euh, neen ...

ik werd onpasselijk
...
ge weet toch dat ik allergisch ben aan parfum?

(ikke) neen, maar ik kan er wel rekening mee houden ...

Even later ging de man naar huis - zonder dat trouwens aan mij te melden.

Et voila, zo jaag ik mijn collega's op stang.

Of is het omgekeerd??

zondag 25 november 2007

Weekendkrant

De Morgen: check
Het Nieuwsblad: check (dank zij zo'n gratis promo, want dit is de naam krant niet meer waardig)
De Standaard: vergeten kopen. En ik wou nochtans dat lampje. Anyone?

TV-gids

Gatver. De Humo site ligt plat! Geen snelle tv-gids! Zal dan maar de krant pakken.

vrijdag 23 november 2007

Schouderklopje?

Ouch.

Het schijnt dat het al te zien is dat ik weer in mijn ouwe kleren pas.
Maar blijkbaar durft er niemand iets te zeggen. Zie ik ziek uit of zo?

Harder, Faster, Stronger

Wachten heb ik geleerd. Want dat kon ik niet. Ooit was mijn hartslag in rust 104. Wachten was een beproeving. Maar ik heb ze leren doorstaan, de ellenlange powerpointpresentaties, dokterswachtkamers en kassarijen. Met pen en papier, een gameboy, iPod of gsm leerde ik om te verdwijnen. Spelend of muziek beluisterend. Kribbelend in mijn boekske of op een stukske papier.

Lijstjes van
dingen die ik nog moet doen,
dingen die ik nog wil doen,
dingen die ik wil hebben,
dingen die in mij opkomen.

Opschrijven geeft structuur. En maakt geheugenruimte vrij. Héhé!

Waar ik nog altijd niet mee omkan zijn obstakels onderweg. Belemmeringen. Fiets- en andere sloten, handschoenen, rugzakken, mutsen, oorpluggen en al die zaken die mij afremmen wanneer ik nu onmiddellijk weg wil. Als die mij tegensteken geef ik er nogal snel een lap op. Letterlijk. Zo heb ik vandaag de sleutel van mijn kantoor ongeveer in twee geplooid terwijl ik aan de deur van het fietskot stond te prutsen. Vraag me niet hoe ik het deed. Het ging niet rap genoeg, da's al wat ik weet.

Ik rijd nauwelijks met de auto want bij files besterf ik het nog steeds. Trams en bussen doen het op dat vlak niet beter. Maar weet je, op mijn nieuwe Freelander rij ik makkelijk 40 per uur. En da's heerlijk.

donderdag 22 november 2007

nor de wigwam me peter pornostar

Neen, ik ben geen chauvinist. En ja, ik ben behoorlijk anglofiel. Ik weiger carrément om naar Vlaamse films te kijken. Vlaamse rock of pop of comedy of om het even wat: meestal besterf ik het van plaatsvervangende schaamte. Ik vermijd. Waarom loop ik dan in godsnaam al 2 dagen volcontinu naar Fixkes te luisteren???

Ik heb erover nagedacht. Het is niet omwille van de nostalgie. Ik lig niet wakker van mijn of andermans Glory days.

Dit is het wel:
- de stem van Sam Valkenborgh
- de melancholie
- de stevige scheut testosteron.

Om dezelfde redenen hou ik ook van Counting Crows. En van Freebee. Voila.

woensdag 21 november 2007

Nu ga ik een film opzetten zie

Oef. Tijd om uit te blazen van de koers van de dag. Hittepitje in de nek. Ingesmeerd met Weleda olie en spierbalsem, met pyjamabroek, warme sokken en een sweater warm uit de droogkast. Het zit erop voor vandaag. Het gaat redelijk goed met me. Alleen mijn zwakke plek - trapezius, links - is weer geheel in panne. Alle stress verzamelt zich op die plek en ik heb pijn pijn pijn. In de bodypump en de yoga trek ik scheef. Tijd om naar de osteopaat te gaan.

Moet een afspraak maken.
Moet een afspraak maken!
Moet een afspraak maken!!!

Jaja, tot nog toe redde ik het zonder pijnstillers.

Counterclockwise

Ik jog terug geregeld. Daarnet een zoveelste rondje rond de Watersportbaan. Counterclockwise. Blijkbaar is dat niet de courantste looprichting maar als ik mijn toer omkeer voelt dat niet goed aan. Weird.
Soms gaat het goed en heb ik veel zin in een tweede rondje. Soms zit het tegen. Te warm met die regenvest. Klutsende sleutels. Oortjes die uitvallen. Mijn lompe vintage iPod die het meestal op 3/4 van de afstand begeeft en enkel met een reboot weer wakker te krijgen is. Maar kom: ik loop. En die 5km doen me niks.

Music at work

Héhé, nieuw kantoor. Op het gelijkvloers, vlak bij de ingang en de keuken. Met de deur wijd open en toch redelijk wat passage op de gang. Maar het valt mee, ik heb er tot nog toe (na 3 dagen, that is) geen last van. Zelfs de radio op de achtergrond is draaglijk: ik kan er compleet abstractie van maken. Heb daarnet toch effe geluisterd. Aha, het is 4FM. Had er geen idee van.

dinsdag 13 november 2007

I’m Mrs. ‘You want a piece of me?’

Werkweek 2 is aan de gang. Méér mensen in mijn dagelijkse leven - ook in het vorige weekend - dus méér vragen. Om te luisteren, om af te spreken, om dingen te doen. Buitenshuis ben ik zorgvuldig. Ik let op. Thuis wil het iets minder lukken: ik ben véél te explosief.

Vorige week zomaar een hele dag zonder bodily anticipation doorgemaakt. Ik besef het en kan er niks aan doen. Mrs. Lompigheid op stap: bijna 3 keer met de fiets tegen een auto gecrasht en tientallen mensen in het passeren een stamp verkocht. Gelukkig gebeurt dit niet zo vaak meer. Yoga helpt :-))

Ik ben de godganse tijd bezig met het afremmen van de ontremming, snap ik nu. En dat maakt me moe. Maar als ik ermee stop, is het ook niet leuk meer. Havoc is the word which comes to mind.

(op de iPod, on repeat)

I’m Mrs. ‘You want a piece of me?’
Tryin’ and pissin’ me off
Well get in line with the paparazzi
Who’s flippin’ me off
Hopin’ I’ll resort to some havoc
And end up settlin’ in court
Now are you sure you want a piece of me?
(You want a piece of me)

Vintage haarspeldjes: Intertoys Volderstraat 17 Gent

vrijdag 9 november 2007

Rrren jjje Rrrot!

Werkweek 1, een overzicht

Maandag
ok: tijdig vertrokken thuis
ok: kids afgehaald aan school

vergeten: tweede rilatine

misgelopen: te laat vertrokken van kantoor

Dinsdag
ok: tijdig vertrokken thuis
ok: tijdig vertrokken van kantoor
ok: spinning les

vergeten: tweede rilatine
vergeten: opladen iPod
vergeten: shaker

misgelopen: sleutel fietsslot gebroken, heb slot moeten doorknippen
misgelopen: te laat voor welverdiende yoga les
misgelopen: geen achterlicht mee 's avonds, bel is van fiets gedenderd

Woensdag
ok: tijdig vertrokken thuis
ok: naar medische controle in UZ
ok: zoon naar bijles brengen/halen, met dochter naar kapper

misgelopen: te laat vertrokken van kantoor
misgelopen: tot een stuk in de nacht opgeruimd voor de poetsvrouw

Donderdag ("vrije" dag)

08:00 poetsdienst
11:00 sociaal assistente: administratie opvolgen
12:30 BOODSCHAPPEN
15:40 afhalen kids aan school
20:30 Spinning + Combo

misgelopen: aanvangsuur spinningles is NIET 20u WEL 19u30
misgelopen: achterlichtje is van fiets gevallen


Vrijdag
misgelopen: te laat vertrokken thuis (niet veel, maar kom ...), vervolgens op alle afspraken te laat gearriveerd...
meeting met afdelingshoofd, dokter, lunch, diëtiste, toertje rond Watersportbaan gelopen in gietende regen, snack met hele gezin, dochter (op tijd!) naar de muziekschool gebracht

Return of the drill instructor

Zie mij hier nu zitten met mijn dikke sjaal rond mijn nek-die-al-pijn-deed. But hey, I feel wonderful! Ben er tegenaan gegaan.

Jaja, motivatie is een lastig item voor de gemiddelde adhd-er. Da's de reden waarom ik graag gedrilld word.

dinsdag 6 november 2007

Conditie

De herfstvakantieweek heeft mijn sportactiviteiten op een laag pitje gezet en in de komende weken zal ik erg op mijn strepen moeten staan om aan mijn gewenste sporturen te geraken. Hoe donkerder de dagen, hoe meer tijd er gaat naar gezelligheid en sociale bezigheden. Dingen waar ik net véél sport moet tegenover stellen. Kwestie van het niet te besterven van de stress.

Mijn conditie is niet zoals ik het wel zou willen, hoewel ik in de voorbije maand veel verschillende lessen heb gevolgd, als daar waren: Vinyasa Yoga, antroposofische Yoga, NIA, Pilates, Aquagym, Body Combat, Body Pump, Bodysculpting en Spinning (Combo). En dan heb ik nog wat gezwommen en ook een beetje gelopen. Eigenlijk ben ik content, want afwisseling doet goed. Ik weet nu welke spieren ik niet aanspreek als ik enkel spinning en combo doe. Ik weet dat de Body Pump een uitstekende aanvulling is. Ik weet dat mijn heupflexoren niet erg soepel zijn en dat ik mijn enkels, knieën en lage rug voel bij al dat grondwerk. Maar al die lessen liggen op "moeilijke" uren. Dus keer ik naar mijn spinning routine. En met de spinning als referentiepunt, brengen de "zachtere" lessen geen zoden aan de dijk.

Mijn uithoudingsvermogen kan veel beter; fietsen en lopen aan een lage intensiteit vormen geen enkel probleem - duursporten liggen mij :-)) - maar een paar minuten dubbel tempo uit het zadel en madam moet puffend gaan zitten ... Als mijn hartslag de 165 overschrijdt, hou ik het niet lang vol. En dat was ooit anders.

Qua kracht ben ik erop achteruitgegaan, 'k zou er best wat toestellen en trilplaat tegenaan gooien zodat ik de drill op zaterdag beter doorsta.

Qua lenigheid gaat het goed. Niet dat de lotuszit in zicht is - en mediteren met pijn is me eigenlijk te hoog gegrepen. Maar er zit evolutie in, en da's toch al wat.

De 10 dagen Shambho-op-proef waren leuk, maar de praktijk wijst uit dat ik er nauwelijks geraak. Het is te ver en de lesuren passen niet. En voor relaxatie alleen (sauna, hammam, relaxwaterbedden, voetmassage enz.) is het toch quite expensive. Jammer.

Als ik de weekplanning bekijk zou ik best elke dag "iets" doen. Mijn verplaatsingen doe ik met de fiets, dus dat zit snor. Zonder me aan een strak schema te houden zou ik de spinning best aanvullen met lopen, eens een yoga DVD opzetten of thuis op de trimfiets rijden. Met zwemmen en schaatsen met de kids. Eigenlijk zoek ik weer ondersteuning omdat ik zelf zo weinig volhoud. Silly me.

Grrmph

Hoe gaat het ermee? Beter?, vraagt men mij vriendelijk.

What the fuck do I know. 'k Heb er momenteel heel erg de klotepest in. Geen vertrouwen. Zelfs niet genoeg om mezelf wijs te maken dat het wel zal loslopen.

Zou ik daar iets aan hebben? Psycho-educatie voor volwassenen
Oh Bugger. Why would I?

maandag 5 november 2007

Welcome back!

Terug op kantoor om 8u30.
Mijn bureau is bedolven onder rommel. Alles is bestoft en ronduit smerig.
Naar huis om 13u40. Damn. Veel te laat.

Wapenwet

If I had a gun there would be no more of me.

Daarom is er een wapenwet, zegt W.

zondag 4 november 2007

vrijdag 2 november 2007

Countryside

donderdag 1 november 2007

Ketchup, loud noise & prosthetics

Met de kids en vrienden met hun kids naar het SMAK deze namiddag. Want we zijn er niet geraakt, naar de opblaassculpturen deze zomer en het leek me vandaag wel een goeie dag voor een culturele uitstap. :D

Paul McCarthy - HEAD SHOP/SHOP HEAD heeft me niet echt bekoord. Maar zeggen dat ik ook maar enigszins van de plank was is overdreven. Ik zag wat er te zien was, en dat is: met veel ketchup, prosthetics, freaky montages en hard geluid, kan je vieze effecten bekomen. Maar kijk goed: er gebeurt absoluut niks. Maak abstractie van het geluid (en dat kan ik gewoon buitensluiten, dank u) en er blijft nog weinig over. It's all in the mind. Laten ik zeggen dat ik de silicone "dode" en het silicone varken schitterend vind omwille van het detail. Maar dan ga ik toch liever filmprops bekijken.

It's Britney, bitch

Gisteren "Blackout" cadeau gekregen, plus de volledige back catalogue van la Spears. Ik moet toegeven dat ik buiten de grootste meezinger niks van het œuvre van deze juffrouw ken. Alleen "Baby one more time", in de versie van Fountains of Wayne had ik op mijn ipod. En nu staat the complete Britney erop. Een beetje zeer erg raar voor mij. Want zelfs van P!nk, Gwen Stefani en Fergie - de drie meiden waar ik in bodypump lessen echt een zwak voor heb, heb ik geen noot in huis.
Hoe dat komt? Pfft. Ik koop geen cd's en ik doe geen downloads. Met W. de "levende Gentse popencyclopedie" in huis, is dat allemaal niet zo nodig. Ik luister mee. En blijf daardoor redelijk ver van het commerciële segment. Drag sporadisch wat naar mijn 10 gig die nog niet vol raakte. Madonna, Robbie Williams en Eminem werden al voor mij meegebracht. Gelijk dat de kids wel eens iets van K3 en Spring krijgen. Maar P!nk, Gwen, Fergie en Bit-Bit, da's kinda not done. Ik ben er gewoon niet mee bezig hé.

Maar zie: ik luister naar Britney! Waar gaat dat eindigen? ;-)))

The prince of darkness en de zijnen

Hadden fun en verzamelden snoep. Fijn zo!


woensdag 31 oktober 2007

Uit het rood!

BMI-gewijs, that is ;-))

Your stalwart standing fast

En kan ik "my hero librarian" vergeten? No way! Toe, smijt nog iets naar mijn kop Rupert ;-))


You're not ready for the world outside,
You keep pretending but you just can't hide.
I know I said that I'd be standing by your side,
But I

Halloween is Buffy time

Het is gewoon dé dag van het jaar om met een vampier het graf in te duikelen.



OK, I know, the original airdate of "Once More, with Feeling" is November 06, 2001. Het is dus geen Halloween episode. Maar kom.

dinsdag 30 oktober 2007

Verwerpelijke slogans (1)

Time is what you make of it

Tarara! Mijn tijdsbesef is zo goed als onbestaand. Gevolg: ik vergaloppeer me keer op keer aan wat ik denk op een dag rond te krijgen. Zelfs nu, nog steeds thuis maar relatief ok, zorgt dit voor stress, stress en nog eens stress. Want ik moet op tijd zijn. Om kinderen te brengen en te halen. In sportlessen. Op afspraken met hulpverleners. En hey, het lukt me hoor. Ik sta er meestal nipt op tijd of een paar minuten te laat. Maar het is zwoegen. Ik verlies de tijd uit het oog. Constant. Overal. En blijkbaar ben ik niet alleen.

Ik kijk op straat naar alle klokken en vloek als ik er weer een opmerk die fout staat. Wat is dat met die apothekers en consoorten? Als je een klok aan je gevel hangt, zet ze dan JUIST! Mensen rekenen erop!

Ik kijk thuis op mijn horloge en het dringt niet goed tot me door dat ik 20 minuten later in Sint-Martens-Latem wordt verwacht. Heel hard fietsen, dat kan ik goed. De schade beperken.

Maar kom, er is hoop. In de klas van zoon maakte ik kennis met de TimeTimer. Die wil ik! "The one thing you can’t recycle is wasted time" melden ze daar. Niet dat ik ermee zit, ik heb het gevoel dat ik tijd verkwansel achter mij gelaten. Time will never be on my side. De tijd is me steeds te snel af. Ook al vertrek ik 's ochtends met een meticuleus opgestelde planning, chances are dat ik halverwege de draad kwijtraak, zeker als er klussen bijzitten als die en die bellen om iets te vragen of af te spreken.

En ja, vandaag heb ik heel wat van mijn lijstje afgewerkt. Alleen het bellen ...

Dag van het Decolleté!


Cosmopolitan roept dinsdag 30 oktober uit tot Dag van het Decolleté !
Hi ho, tijd om de stewardessenbef te luchten! Grabbel de "chicken fillets" uit de lade! Go girls go!

maandag 29 oktober 2007

Jerko(ff)

Iemand anders die de test wil doen? Surf naar cokelight.be!

NO CTRL-Z

Real life has no ctrl-z. Ik kan de dingen die ik doe of nalaat te doen niet terugdraaien. Ik weet - achteraf - dat ik sociale signalen over het hoofd zie of met de voeten treed. There's no erase and rewind.

Ga de voicemailbox leegmaken zonder beluisteren. Kieper mijn inbox leeg. En ik begin opnieuw.

I'm back!

donderdag 25 oktober 2007

Oh wat gaat het weer goed...

Zou beter slapen in plaats van te piekeren over alle "belangrijke" beslissingen die ik moet nemen. Voor de zoveelste keer moet nemen. Alsof ik het nu wel weet, wat "verstandig" is.

Dr. Edward M. Hallowell en Dr. John J. Ratey, twee Amerikaanse psychiaters en ADHD-deskundigen, hebben een lijst samengesteld met criteria die gebruikt kunnen worden om de diagnose ADHD te stellen.
Lees de punten aandachtig door en ga na of deze op jou meer van toepassing zijn dan op de meeste anderen van jouw leeftijd.

A. ADHD ontstaat niet op volwassen leeftijd, maar is al in de kindertijd opvallend aanwezig. Wanneer de diagnose niet is gesteld in de kinderjaren, moet worden teruggekeken of de tekenen en symptomen toen al aanwezig waren.
B. De situatie is niet te verklaren door een andere medische of psychische aandoening.
C. Ten minste twaalf van de volgende criteria moeten een chronisch probleem vormen:
  • een gevoel van onderprestatie omdat je je doelen niet bereikt (ongeacht hoe veel je al tot stand hebt gebracht) Dit punt staat bovenaan, omdat het de meest voorkomende reden is waarom volwassenen hulp zoeken. "Ik krijg het niet voor elkaar," is de meest gehoorde uitspraak. Een volwassene met ADHD kan objectief gezien al heel wat bereikt hebben, of doet zijn/haar leven al hulpeloze pogingen iets te bereiken. Hoe dan ook, in beide gevallen kampen de personen met het gevoel gevangen te zijn, niet in staat te zijn hun aangeboren capaciteiten ten volle te benutten.
Ik ben een prutser. Voila, nu weet ge het. Als ik iets een tweede keer moet doen is het even moeilijk als de eerste keer. En dat is vermoeiend.
  • problemen met het organiseren van je leven
    Een belangrijk probleem voor de meeste ADHD-volwassenen. Zonder de structuur die school biedt, zonder ouders die dingen organiseren, wankelt hij/zij door de organisatie-eisen die het dagelijks leven stelt. De zogenaamde 'kleine dingen' stapelen zich op en worden hoge obstakels. Een gemiste afspraak, een verloren cheque en een vergeten deadline, en hun wereld stort in.
Wie raakte er gisteren haar sleuteltje kwijt in den Escape? Wie oh wie?
  • chronisch uitstellen, problemen ergens mee te starten
    Volwassenen met ADHD durven niet goed aan iets te beginnen, gevoed door hun angst dat ze het toch niet goed zouden doen, hierdoor stellen zij zaken uit en proberen dingen te negeren. Dit gedrag vergroot weer de angst aan de (alsmaar groeiende hoeveelheid) taken te beginnen.
Procrastination is my middle name.
  • veel projecten lopen gelijktijdig, problemen met voortzetten en afronden
    Een gevolg van punt 3. Men stopt met iets en begint aan iets anders, maakt dit niet af en gaat weer iets anders doen. Aan het eind van de dag, de week of het jaar hebben ontelbaar onafgemaakte projecten zich opgestapeld, terwijl er maar een paar zijn afgerond.
  • geneigd zijn te zeggen wat in het hoofd omgaat, zonder de noodzakelijke timing of gevolgen ervan in acht te nemen
    Zoals een kind met ADHD in de klas, wordt de volwassen ADHD'er gedreven door enthousiasme en ongeremdheid. Een gedachte komt op en moet worden uitgesproken. Tact en bedrog moeten wijken voor een kinderlijke uitbundig- en uitgelatenheid.
Ja, ik maak graag ruzie met parkeerwachten en "security personnel". Zij hebben voor hun job gekozen hé. Conflicthantering zit in hun opleiding. Ik zorg gewoon voor enige training. ;-)
  • een voortdurende hang naar sterke prikkels (kicks)
    De volwassen ADHD'er is altijd op zoek naar nieuwe spanning en sensatie: iets in de omgeving dat de concurrentie kan aangaan met de wervelwind die in hem-/haarzelf woedt.
Bored stiff for the moment being. Bored stiff :-))
  • een aanleg om snel verveeld te zijn
    Een gevolg van punt 6. Verveling omringt de volwassen ADHD'er als een gootsteen, altijd klaar alle energie op te zuigen. De ADHD'er blijft achter met de honger naar meer stimulans. Dit kan gemakkelijk verkeerd worden uitgelegd als een gebrek aan interesse. In feite is het een relatief onvermogen interesse voor een langere tijd vast te houden. Zoveel als hij/zij ergens om geeft, zo snel loopt zijn/haar batterij leeg.
Tot dat het ding definitief kapot gaat :-(
  • snel afgeleid, concentratieproblemen, neiging af te haken of weg te dromen tijdens een conversatie, vaak gekoppeld aan een vermogen zich van tijd tot tijd te hyperfocussen.
    Dit zijn de voornaamste kenmerken van ADHD. Het moment van 'uitgeschakeld worden' is vrij willekeurig en onvrijwillig. Het gebeurt bij wijze van spreken wanneer de ADHD'er even niet kijkt. Het volgende wat je bemerkt, is dat hij/zij er niet meer is. De ongelofelijke gave tot hyperfocussen komt ook veelvuldig voor. De ADHD'er gaat dan zo op in een activiteit dat hij/zij voor niets en niemand anders bereikbaar is. Hallowell en Ratey (de samenstellers van deze lijst) pleiten dan ook voor een andere benaming van het syndroom: AIHD, Attention Inconsistency Hyperactivity Disorder. Er is namelijk geen sprake van een tekort aan aandacht, maar van een inconsequent richten van de aandacht.
  • vaak creatief, intuïtief en hoogbegaafd
    Dit is geen symptoom, maar wel een belangrijk aandachtspunt. Volwassenen met ADHD hebben, doordat zij zoveel prikkels opvangen, meestal een creatieve, associatieve geest. Te midden van hun chaos en afleidbaarheid laten zij flitsen zien van briljante ideeën. Het veroveren van deze bijzondere gave is een belangrijk doel in de therapeutische behandeling van ADHD'ers.
Jaja. As if.
  • problemen met geijkte routes en het volgen van vastgestelde procedures
    In tegenstelling tot wat men vaak denkt, is dit niet het gevolg van onverwerkte problemen met autoriteiten. Het is eerder een uiting van verveling en frustratie: routine betekent het herhalen van handelingen. ADHD'ers ervaren dit als saai en zoeken naar uitdagender manieren. Zij raken gefrustreerd omdat zij niet in staat zijn dingen te doen op de wijze waarop zij verondersteld worden deze te doen.
Klopt. Insubordinatie rulez.
  • ongeduldig: lage frustratiedrempel
    Frustratie op allerlei gebied herinnert de ADHD-er aan alle mislukkingen in het verleden. "O nee," denkt hij/zij "daar gaan we weer!" Woede of terugtrekken is het gevolg. Ongeduldigheid heeft te maken met de behoefte aan stimulans. Anderen zullen dit snel zien als onvolwassen of onverzadelijk gedrag.
Géén frustratiedrempel is accurater. Onverzadelijk gedrag: WTF?
  • impulsiviteit, zowel verbaal als in actie, bijvoorbeeld: impulsief geld besteden, plannen wijzigen, nieuwe schema's of carrièreplannen maken enz. Dit is een van de meer gevaarlijke van de symptomen bij ADHD-volwassenen, of, afhankelijk van de impuls, een van de meest avontuurlijke.
Ik leef met de rem op en wordt daar héél erg moe van. Maar u zit natuurlijk niet te wachten op een toek op uw muil, neen?
  • neiging zich nodeloos, eindeloos zorgen te maken, neiging de horizon af te zoeken naar iets waarover getobd kan worden afgewisseld met onoplettendheid of geen acht slaan op mogelijke reële gevaren.
    Wanneer de aandacht niet besteed wordt aan een specifieke taak, ontstaat een chaos aan gedachten in het hoofd van de ADHD'er. Gepieker is hier vaak een gevolg van, omdat de persoon onbewust toch behoefte heeft zich ergens op te concentreren. Het resultaat is dan een destructieve gedachtenstroom waarin rampscenario's worden uitgespit.
Ha, rampen, daar hou ik me niet mee bezig hoor.
  • gevoel van dreigend onheil en onveiligheid afgewisseld met het nemen van grote risico's
    Dit symptoom relateert enerzijds aan de neiging zich nodeloos zorgen te maken en anderzijds aan de aanleg voor impulsief gedrag.
  • stemmingswisselingen, depressie (in het bijzonder wanneer een relatie wordt verbroken of project wordt beëindigd)
    Volwassenen (meer dan kinderen) met ADHD voelen zich overgeleverd aan een onstabiel humeur. Dit wordt zowel veroorzaakt door hun ervaringen met frustratie en/of falen als met de neurobiologische invloeden van het syndroom.
Kijk, dàt is nu de reden waarom ik vandaag zo mottig ben. En ik weet dat het over gaat. Maar nu is het lastig en nu ben ik wakker en ongelukkig om wat ik vandaag weer allemaal verkl..t heb.
  • rusteloosheid
    De volwassene met ADHD toont de volgroeide hyperactiviteit van het ADHD-kind meestal niet. In plaats daarvan ziet men 'nerveuze energie': snel praten, trommelen met vingers, steeds verzitten, vaak opstaan van tafel en het verlaten van de ruimte, gespannen aderen in de hals en een 'speedy' blik in de ogen. Zelfs in rust voelt de ADHD'er zich zenuwachtig, gespannen en overprikkeld.

    I'll sleep when I'm dead.
  • neiging tot verslaving
    Meer dan anderen hebben volwassen ADHD'ers de kans verslaafd te raken, hetzij aan een stof als nicotine, cocaïne, cafeïne of alcohol, hetzij aan een activiteit als gokken, winkelen, eten of werk. Dit heeft onder andere te maken met hun grote behoefte aan prikkels (die de ADHD'er paradoxaal genoeg kalmeren!), hun impulsiviteit en hun neiging tot hyperfocussen. Eetstoornissen komen vaak voor in depressieve periodes.
Vaak sporten is gezond en veilig. Maar er zijn ook absoluut leukere dingen. En ik blijf er van af. Hoera! An addictive personality, you see.
  • chronische problemen met gevoel van eigenwaarde
    Deze zijn het directe en ongelukkige resultaat van jaren van conditionering: jaren van verteld worden dat men een kluns, een halve gare, een paniekzaaier, een druktemaker, een chaoot, een stumper, een eenling, getikt en anders is. Jaren van frustratie, falen of het niet-voor-elkaar-krijgen leiden tot een negatief zelfbeeld. Het is indrukwekkend te zien hoe veerkrachtig de meeste ADHD'ers nog zijn, ondanks al de tegenslagen.
Mij wordt verteld dat ik erg agressief ben. Het is dankzij mijn negatief zelfbeeld dat ik deze navelstaarderige blog volhoud. Ik laat u delen in mijn frustraties en word daar geheel niet gelukkiger van.
  • onnauwkeurige zelfwaarneming
    ADHD'ers hebben vaak een beperkte kijk op zichzelf. Zij hebben nauwelijks een idee van de invloed en uitwerking die zij hebben op andere mensen. Dit leidt vaak tot grote misverstanden en diep gekwetste gevoelens.
Een "gebrek aan empathie" klinkt iets vriendelijker. Ik heb geen idee van wat u voelt. En het kan me begot ook niet schelen. Veel te lastig, veel te complex. ;-))

woensdag 24 oktober 2007

Will bite if provoked

Ik mag plannen zoveel ik wil, het draaiboek voor de komende dag opstellen en er zo nodig storyboards bij tekenen. Toch loopt het mis. De telefoon rinkelt onophoudelijk en ik vind het toestel niet en niemand spreekt wat in en ik vertik het vervolgens om mijn gsm op te nemen omdat ik al genoeg verstoord ben. Opruimen en strijken: klussen waar ik nooit helemaal doorheen geraak. Maar het moet gebeuren. Voor de poetshulp komt. Ik krijg het gevoel dat ik gewoon helemaal niks in orde krijg. Maar kijk, ik moet de deur uit. En dan blijkt zoon zonder fiets vertrokken te zijn. Ik had in de ochtendspits de gedachte dat ik met de kids naar school moest fietsen laten varen en voelde toen dat er iets niet klopte.

Ik wil met rust gelaten worden. Frisse lucht. Nu. Of ik bijt.

Kort lontje

Please please please. Als ik 's morgens wakker word, ben ik suf: er hangt een dikke mist in mijn kop. Het duurt dus effe voor alles doordringt. Het is niet zo'n goed idee om dan te gaan brullen. Luid zenuwachtig gedoe en geschreeuw werkt op mijn gemoed als een kras op een cd. Ik wil niet hypergevoelig en reactief zijn. Echt niet. Ja, ik laat me triggeren - al te gemakkelijk. Maar ik wil niet uitbarsten. Echt niet.

Een lichter leven

Ongelooflijk hoe het spinnen makkelijker ging. OK, ik had het door dat ik afviel, want mijn broeken zakten af, en dochter en W. vonden dat je "het" kon zien. Maar thuis heb ik geen weegschaal, dus had ik geen idee van hoe goed het wel ging. Maar het gaat dus heel goed. De stapel "goede kleding in kleinere maten" komt uit de kast. Ha!

She will wear you out (living la vida loca)

Een goed humeur, een nieuwe fiets en de ipod op "soundtracks". Upbeat. Ik vlieg vooruit. Op de weg en op een stroom van trivia en associaties. Op een of andere manier ben ik een kei in het onthouden van nutteloze informatie genre nerdy weetjes en fictional facts. Blijf daarom al weer een hele tijd met opzet weg van Fark, Slashdot, Boingboing en Digg. :-))

V
olgende soundtracks maken me intens vrolijk.

Shrek 3
  • Eddie Murphy - Livin' La Vida Loca
    She's into new sensations new kicks in the candle light.
    She's got a new addiction for every day and night.

    Schudt met uw kont! Nu!
  • Jennifer Saunders - Holding Out for a Hero
    Where have all the good men gone
    And where are all the gods?
    Where's the street-wise Hercules
    To fight the rising odds?
    Isn't there a white knight upon a fiery steed?
    Late at night I toss and turn and dream
    of what I need
    Oh dat Britse accent. Oh die humor. Een Bonnie Tyler song!!! Maar Jennifer zingt beter. Definitely. "C minor, put it in C minor".

    Plus: de Final Fantasy, Guild Wars, Star Wars en andere versies op YouTube zijn goed voor een heel eind fun.

  • Jennifer Saunders - Fairy Godmother Song
    Hihi: I know what every princess needs, for her to live life happily...

  • Counting Crows - Accidentally in Love (video!!)
    Adam Duritz
    , baby. Need I say more?

  • Frou Frou - Holding Out for a Hero
  • Butterfly Boucher - Changes
  • Dashboard Confessional - As Lovers Go
  • Lipps Inc - Funkytown
  • Rich Price - I'm on My Way
  • Eels - I Need Some Sleep
    Ben zot van Eels - zulke lyrics, wow.

  • Peter Yorn - Ever Fallen in Love
  • Tom Waits - Little Drop of Poison
  • Joseph Arthur - You're So True
  • Nick Cave & The Bad Seeds - People Ain't No Good

Friends
  • The Rembrandts - I'll Be There for You
  • So no one told you life was gonna be this way
    Your job's a joke, you're broke, your love life's D.O.A.
    It's like you're always stuck in second gear
    When it hasn't been your day, your week, your month, or even your year
  • Lou Reed - You'll Know You Were Loved
    Under-achievers of the world unite
    You have nothing to lose except your fright
  • Hootie & the Blowfish - I Go Blind
  • Toad The Wet Sprock - Good Intentions
  • k.d. lang - Sexuality (youtube)
  • Barenaked Ladies - Shoe Box
  • R.E.M. - It's a Free World, Baby
  • Paul Westerberg - Sunshine
  • Pretenders - Angel of the Morning
  • Grant Lee Buffalo - In My Room
  • Mitchell, Joni - Big Yellow Taxi [Traffic Jam Mix]
  • Paul Westerberg - Stain Yer Blood

dinsdag 23 oktober 2007

Don't treat me like a nerf herder

Mad World

Het toeval wil dat ik ook nu weer elke avond voor tv zit te breien.
TO DO: Donnie Darko herbekijken! I just love this song ...



Ben het geheel eens met Tjoff 's: "Toegegeven, ooit dacht ik, als ze mij begraven, verbranden en onder de grond stoppen (schrappen wat niet past) mag dit nummer op mijn uitvaartplechtigheid gedraaid worden."

I'm Fly!!!

Bonus! Your ’80s knowledge is totally gnarly, dude. Like, you got the highest score possible—at least 13 out of 15 questions right. That bodacious ranking gives you Totally Awesome status! The only thing that would make you even more dope is a cast credit on the original Valley Girl movie. Now that would be killer.
How Well Do You Know Your '80s?

maandag 22 oktober 2007

I love silence

By the way, de stille meditatie was echt iets voor mij. Niet moeten spreken en vooral niet aangesproken worden: voor mij mag het heel wat langer duren. Prikkelarme omgevingen doen deugd. Echt. En het mediteren lukte redelijk. Ik streefde er ook niet naar om het "goed" te doen, wat al een hele stap in de goede richting is.

Zal ik nu verder lezen in Boeddhisme voor Dummies, die ik recent uitgeleend kreeg? Richard Gere smiles: go ahead ;-))))

Solutions

Moet me in de komende weken toeleggen op concrete oplossingen voor al die ADHD toestanden waar ik niet mee om kan. Nu ja, moeten is een groot woord, maar als niemand voor mij een streefdatum zet, doe ik het misschien best zelf.

Voel me droevig, boos, opstandig en geheel in de steek gelaten. Maar kom, da's al heel wat beter dan niks voelen en doordoen.

Body & Mind

Vorige week Mindfulness met Bjorn, Vinyasa Yoga, Bodypump, "Duitse" antroposofische yoga, een volle meditatiedag en een kennismaking met NIA, een soort van "holistische fitness" die er voor mij toch iets over was. Vrij bewegen en dansen: fijn fijn. Maar het expressief uitschreeuwen is so not me. Maar kom, ik ben in de les gebleven tot het eind.

Geen spinning gehad, het paste niet in de planning. En ik liep niet over van energie. Ketose maakt me toch effe iel.

vrijdag 19 oktober 2007

Stille meditatiedag

Voila, heb vandaag extra veel lawijt gemaakt want morgen wordt er gezwegen. Ik kijk er echt naar uit.

PRAKTISCH
Beginuur: 9u30, einduur: 17u30 de dag kan enkel in zijn geheel gevolgd worden.
Er is koffie en thee voorzien bij het onthaal en bij het afsluiten. Maaltijd en dranken zijn verder NIET inbegrepen
Breng een meditatiekussen of bankje mee
(op een stoel mediteren kan natuurlijk ook)
Breng deken en een yogamatje mee
PROGRAMMA
Voormiddag :
Introductie
Yoga
Bodyscan
Begeleide zitmeditaties
Begeleide stapmeditatie
Middagmaal in stilte
Namiddag :
Afwisseling van zit- en stapmeditatie
Liefdevolle vriendelijkheid
Nabespreking
Mogelijkheid tot stellen van vragen

Kind van de rekening

Leest u het magazine "Universiteit Gent"? Deze maand werd het eerste nummer van de nieuwe jaargang op heel wat plekken verdeeld. En het moet lukken dat dit nummer het verslag bevat van de info avond over de schadelijke gevolgen van het DES-hormoon als medicijn.

DES: de erfenis van een kwalijk medicijn, is de titel. En Bart Desomer schreef het. In het artikel haalt hij de cijfers van Prof. Dr. Petra De Sutter aan. En die zijn niet zo leuk voor DES dochters.

Is het omdat het oktober is en het Pink Ribbon magazine in het rek staat, dat ik er nog eens met mijn neus moet worden op geduwd?

Kom kom, het is niet allemaal kommer en kwel. De nieuwe posters van DES Centrum slaan alles, vind ik. Zeg nu zelf ... Dit is effe hard gillen. Héél direct. I love it. ;-))

C-spot

Terwijl dochter naar de provincieshow (eikes) kijkt, gaat mam op zoek naar online meerwaarde ;-)

A new hope

Heb met zoon episode IV herbekeken. Yessss!


FACTS 2007
Originally uploaded by batlock666


Quiet now

Delicious autumn! My very soul is wedded to it, and if I were a bird I would fly about the earth seeking the successive autumns.

George Eliot

Herfstwandeling

Eerlijk gezegd heb ik er al wekenlang zin in, in een mooie herfstwandeling. Maar dan bedenk ik me ook dat de tuin en de koer er vies bijliggen en ik beter daar wat zou aan werken, voor het herfstverlof. Oh oh, warmte en gezelligheid. Terrassen met vuurkorf en pompoensoep. Way too much Libelle, Flamant en Countryside beelden in mijn kop. ;-)

Autumn is my season.

Million Dollar Baby

Hele goeie film.

What was I thinking?

Hierbij timmer ik hard op mijn eigen smoel, maar dat moet dan maar: is het een goed idee om full-time "iets anders" te gaan doen en daarbij mijn "beperkingen" te verzwijgen? Euh ... Het lijkt aanlokkelijk. Maar wacht es ... Heb ik dat niet al een paar keer - meestal noodgedwongen - gedaan? En was dat de oplossing? Euh ...

Acceptatie. Jaja, ik lees en mediteer erover. En het lukt me aan geen kanten, dat accepteren. Ik ben nog steeds erg boos. Over elke suggestie dat ik "overdrijf", "de moed heb opgegeven" of "de schuld buiten me zelf zoek". Als ik zeg: het gaat niet over en het wordt ook niet beter, dan is dat een poging tot acceptatie. Een signaal dat ik het anders wil aanpakken dan er gewoon weer in te vliegen en zien wat het geeft ... Ik zie de struikelstenen wel niet liggen, maar ondertussen weet ik wel dat ze er zijn. En please, ik heb echt niemand nodig om me op te peppen. Om me poeslief voorstellen te doen voor "als het weer beter gaat".
Hoe je het ook wendt of keert ADHD heeft een biologische basis. ... Je kunt ADHD niet verhelpen door nog meer je best te doen of jezelf een nog strengere discipline op te leggen. (*)

Luister nu toch eens naar wat ik zeg. Staar je niet blind op mijn sterke verbaliteit en intelligentie. Want daar is niks mee aan de hand. Ik zoek heus geen medelijden.

De wijsheid van spreekwoorden

Van de weg naar de hel naar de ezel ... Feit: ik ben niet zo goed in leren uit ervaringen. Of eigenlijk: ik heb al heel lang het gevoel dat ik helemaal niks leer uit ervaringen. Ik stoot me en struikel en stoot me en struikel en stoot me en struikel ...

woensdag 17 oktober 2007

Ik weet het niet

aan Shoppingcenter Gent Zuid

maandag 15 oktober 2007

As always: young at heart


What Kind of Blogger Are You?

Discover the hidden secrets of the galaxy


FACTS 2007
Originally uploaded by batlock666
You bet I will!!!!
Nu nog in Londen, volgend jaar hier!!!

Weekendwarriors

De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens, als daar zijn: overbodige drukte mijden.

Het begon zaterdag nochtans vrij goed. Na de gebruikelijke aankleed- & lunchpakkettoestanden vertrokken W. en zoon behoorlijk vroeg naar de rugbymatch. Dochter, grieperig, was te slap voor paardrijden en kwam mee naar den Escape waar ze zich tijdens de breathtaking spinning combo in stilte bezighield. Nadien stopten we in 't Zuid voor brood, wat spul uit Kruidvat en een Diddl cadeautje, en tegen dat we thuis kwamen was het na 14 uur. Na wat keukenklussen nam ik de krant om die in ons park te lezen en gelijk stormden zoon en zijn vriend op me af. De rugby was goed geweest. En we waren uitgenodigd om 's avonds naar de Ierse pub gaan met de rugby vrienden. Yeah!
Maar eerst moest ik nog Aldiwaarts, om de frigo en de voorraad te vullen. En hielp ik met de Indische outfit van dochter die zich gelukkig gezond genoeg voelde voor haar eerste verjaardagsFUIF, van 18u30 tot 21u30.
Om 19u was wereldwijze dochter ("niemand komt op tijd voor een FUIF, het uur dat ze zeggen is het beginuur maar niemand komt dan hoor") ter plaatse en zoon, W. en ik repten ons naar Foley's. Waar het met de rugbyfans en hun kids al snel hyperdruk werd. En het lekkere eten en de ciders op slag naar de achtergrond verdwenen. Verloren in geschreeuw en gedoe van van pruik en schminck voorziene supporters. Tegen de tijd dat we naar kalmere oorden (dochter's fuif) uitweken, lagen de Engelsen al op kop. Het napraten met andere ouders liep ook daar nog wat uit. Thuis recht naar bed dus. Crash.



Op zondag op tijd eruit en snel onder de douche om met zoon en B. naar FACTS te gaan. Much fun maar een beetje weinig tijd, want om 13u werden we aan tafel verwacht in de Brandstraat voor de fancy fair van de Sint Antoniuskring – Franciskaanse werken. Opnieuw op de fiets dus en hup hup hup vol-au-vent met friet en familie. En dan zoon wéér op weg - nu met W. - naar de scouts die om 14 uur de vergadering aftrapten. Dochter en ik bleven achter bij kleding en rommel en véél drukte. We steunden het goede doel intens (cadeautjes vissen blijft werken) en besloten om FACTS links te laten liggen - er met veel plastic zakken rondsjezen is lastig, en we hadden ook niet zoveel tijd over...
En toen, en toen, toen zat het weekend er bijna op en maakten de kids nog wat ruzie en werd er nog wat geschreeuwd tot ik eindelijk voor CSI Miami neerzeeg en me bedacht dat Caruso's gestaar met zonnebril iets boeddhistisch heeft.

SSRI loos

Dit boek lag lang op het nachtkastje. Ik las erin en vergat vervolgens wat ik gelezen had. Mijn standpunt omtrent serotonine heropnameremmers is eigenlijk behoorlijk simpel. Als ik er neem - in het laatste decenium was dat vaker wel dan niet - vraag ik me af waarom ik er neem. Want ik ben niet depressief hé.
Als ik er geen neem, weet ik snel genoeg weer waarom ik er nam. Bij elke stop-na-afbouw voel ik me een stuk beter. Want ik "voel" weer. Héhé. Ik voel weer alles. Yesss! Ben vrolijker. Maar ook emotioneler. Mijn irritatiedrempel verlaagt zienderogen. En al snel voelen drukte en stress aan als schuurpapier in een open wonde. Been there, done that. Als ik dit met mindfulness te lijf wil, zal ik mogen oefenen. Véél oefenen, in plaats van de meditatie voor me uit te schuiven. Omdat ik het nu eenmaal moeilijk heb om in gang te raken. Want ik wil wel hé. Maar als er niemand klaar staat met een loaded gun tegen mijn kop, dan lukt het niet. En zie ik met lede ogen aan hoe mijn leven bestaat uit goede voornemens. Plannen maken kan ik als de beste. Maar er zijn genoeg dagen dat ik niet eens aan de eerste klus toe kom.

zondag 14 oktober 2007

Dieet

Yep, ik ga ervoor. Streng. Ben het beu, dat "zo veel sporten en toch zo zwaar?" Hey, 't is niet alsof ik het plezant vind hé?

zaterdag 13 oktober 2007

Functiebeperking

DONE Stap 1: naar mijn directeur
NEXT Stap 2: naar de Directie Personeel en Organisatie voor personeelsbegeleiding

vrijdag 12 oktober 2007

Educatief (2)

Zoon leest nu zelf voor het slapengaan ! AVI1 lektuur, van het éénlettergrepige soort.

Ikke: Je houdt van boeken hé
Zoon: Neen mama, niet van boeken maar van strippen!

vrijdag 5 oktober 2007

Educatief moment

Zoon had het over botten en skeletten. Dus haalde ik "Je wonderbaarlijke lichaam" boven, want daar zit zo'n leuke skeletposter bij. Voor het slapengaan bladerden we samen door het boek. Bij de vijf zintuigen staat een prentje mét vraag: "Welke lichaamsdelen gebruik je als je kijkt naar je lievelingszangeres?" Ik lees de vraag voor. Zoon bekijk het prentje en antwoordt: borsten!

Yeah right.

maandag 1 oktober 2007

Crazy signs

Vijftien jaar getrouwd: tijd voor wat tijd voor ons, dachten we. En zo vertrokken we naar Djerba, naar La Fidèle, een idyllisch all-in oord met zon, zee, zwembad en veel zand. Wat we van Club Med konden verwachten, wisten we niet echt. Veel sport en blijkbaar ook veel nachtleven, las ik vooraf op een paar sites. Omdat het de sluitingsweek van het clubdorp was en wij - Belgen - de laatste G.M.s ter plekke waren, zaten we in een uitzonderlijke positie: we zagen de - 99% Franstalige - bevolking dag na dag slinken, tot er voor het laatste diner nog een goeie 50 overschoten. Kwa rust viel het dus mee. Kwa weer ook: warm, warm, warm met af en toe een frisse zeebries en en gelukkig voor ons bleekscheten soms wat bewolking zodat we niet de hele tijd de beschutting van parasol of palmboom moesten opzoeken. We hebben samen zeker 750ml zonnecrème gesmeerd, om nog van de aftersun te zwijgen.

En hoe was't? Awel: leuk. Lekker mediterraan eten, de hele tijd vriendelijke G.O. binken en babes in de buurt: niks moet maar alles kan en is inbegrepen. Heb Body Sculpt, Body Combat, Body Pump en Aquagym in de branding gedaan. Heb gezwommen in zwembad en zee. Deed een poging tot kayakken op zee. Genoot van de hamman. Las 3 hele boeken. Luisterde wat naar muziek. W. ging zeilen en zwom en las en beluisterde ongeveer heel z'n ipod-van-60-gig. En we gingen naar een show en deden crazy signs. Nooit gedacht dat we ons zouden laten meeslepen in het Franse gedoe en de vakantiekamp ambiance, maar het was duidelijk dat er wel meer mensen de dwazigheid van de georchestreerde leute inzagen. En dat maakte het net weer funny.



Tja, we zijn niet de enigen met van die filmkes ;-))).

zaterdag 22 september 2007

Ready, steady, ... go!

Een hyperdrukke week vol geregel en gedoe. En elke dag een goeie daad ;-)
  • maandag Mindfulness
  • dinsdag Vinyasa Yoga
  • woensdag Bodypump
  • donderdag Bodysculpting
  • vrijdag Yoga
  • zaterdag Spinning Combo
Het ruikt hier naar bruin zonder zon, moppert the great white whale. Ik kijk tevreden naar mijn billen en bovenarmen. Dik :'-( maar strak! =)

Laat het komen. Zwembad. Palmboom. Boek. Drankje. Bijna ...

"U bent de derde"

Stel u voor: het is vrijdag in de vooravond en u heeft zin in een frisse pint, op een terrasje. Op de Vrijdagmarkt vlijt u zich neer op het teakhouten terras van een fancy etablissement. U drinkt een pintje en geniet van het avondzonnetje. En op het moment dat u even achteruitleunt om uw portefeuille uit uw achterzak te nemen, begeeft uw stoel het, waardoor u op zeer pijnlijke wijze op de grond terechtkomt. De stoel blijkt niet "gewoon" gebroken te zijn: nee, hij is uiteengevallen in zeker twintig stukken vermolmde (!) teak met lijmsporen. De kelner is er als de kippen bij om alle sporen van het incident te verwijderen. Geen woord van excuses, hij grinnikt mee met andere toeschouwers.

Aan de toog weet de eigenaar "dat het terras aan vervanging toe is". En op de vraag of dit al eerder gebeurde, flapt hij er het volgende (!) uit: "u bent de derde".

Het overkwam ons echt. En ik heb geen goesting om er nog weer te keren. Eden, my ass.

woensdag 19 september 2007

What goes up ...

Moodswings. Gelukkig herken ik ze ondertussen. De energievretende "high" ligt weer een eindje achter mij en ik doe dapper door. 's Ochtends doodmoe. Dan weer beter. Actief. Crashen tegen 19u. En na 21u wordt ik weer wakker. Tijdens mijn "actieve" uren doe ik veel. Klusjes, papieren, boodschappen, rondsjezen met de kids: alles passeert de revue. Ik prop de uren vol. Het lukt me nog niet goed om de mindfulness dagelijks te integreren. Vaak ben ik gewoon te moe: mediteren is niet ontspannen maar concentreren. Maar kom, ik ben weer aan het breien - wat een alternatieve meditatievorm is. Voor tv, dat wel. De twee samen bieden net genoeg prikkels om mijn hoofd vrij van eigen spinsels te houden. En voilà, mijn eerste vingerloze want (zoiets)- geheel op het gevoel gebreid - is af.

zondag 16 september 2007

Course of action

September: het terug naar school gevoel heeft me altijd héél erg aangesproken. De vrolijke nieuwigheid. A clean slate.
September: hét moment om cursussen te starten, plannen in gang te zetten. Alleen: heb ik op dit moment nog plannen die verder dan twee weken reiken? Niet echt. OK, de mindfulness loopt tot eind oktober. Maar voor de rest is alles extreem korte termijn geworden. Het dagdagelijkse vlot terug. Gaat zelfs goed. Maar er moet echt niet veel bijkomen om me in no time uitgeput te krijgen. Toch moet ik iets doen. Problemen benoemen. Heb ik problemen???? Doelen opstellen. Huh? Plannen. Hier ben ik echt goed in! Uitvoeren. OK! En opvolgen. Panic attack.

ADHD voor Dummies blijkt een goede leidraad te bieden. Ik ben er nog niet doorheen, maar begin eindelijk te zien dat een gestructureerde aanpak mogelijk is en dat ik mezelf niks te verwijten heb. Tenslotte heb ik het tot mijn 40ste - met vallen en opstaan - gered zonder diagnose en zonder aangepaste medicatie. Blijkbaar ben ik erg laat op de "muur" gebotst. Maar wel erg hard. Nu ik over de symptomen lees komen er weer massa's flashbacks van al die momenten waarop ik het op één of andere manier bestierf - over de jaren heen zijn de pijn en schuldgevoelens allerminst weggesleten. The horror! The horror! Ook al komt die minder vaak langs dan vroeger, toch slaat ie nog geregeld hard toe.

vrijdag 7 september 2007

Oh boy!


Voor wie graag eens iets onnozel doet op vrijdagavond ...

Lost in the supermarket

Hele grote supermarkten: daar blijf ik best uit weg. Ze werken als een magneet als ik snak naar véél afleiding. Ik kan er uren in dwalen en maar met een fractie van de boodschappen buiten te komen. Vandaag de Carrefour en de Lidl aangedaan. Uitgebreid.

I'm all lost in the supermarket
I can no longer shop happily
I came in here for that special offer
A guaranteed personality

I wasn't born so much as I fell out
Nobody seemed to notice me
We had a hedge back home in the suburbs
Over which I never could see

Episodes (1)

Films en series en soms een documentaire. Da's wat ik bekijk. Talkshows, kwissen en reality daar zap ik van WEG. Yuck.

Wat maakt dat ik een serie goed vind? Dat vraag ik me soms af. Effe proberen of er eigenlijk duidelijke criteria zijn. Want ik hou van véél series. Maar toch wat meer van de ene dan van de andere...

Op één: the willing suspension of disbelief.
Hoe gek het ook wordt, ik wil het kunnen geloven. Consistentie helpt. Whedon ook :-)

Op twee: de emo factor
Als ik kan meevoelen, begrijpen waarom iemand iets zegt of doet, gaat het de goede kant uit. Empathie en herkenning. 'Ik wou dat ik het was' en 'Dit kon ik zijn'.

Op drie: hunks & babes
Naar mooie mensen kijken heeft iets. Mooie mensen maken mijn leven in ieder geval aanmerkelijk mooier. ;-))

donderdag 6 september 2007

The mind of a Pentium 4 with the memory of a 286

Those who have ADHD tend to be low on “working memory”: the ability to hold information in memory that must be used to make decisions and to guide behavior. Working memory and executive functioning are closely tied. Executive functioning includes the abilities to plan, prioritize, organize, persist, multi-task, move toward a goal, delay gratification, and self-monitor. Executive functioning often involves inhibition and waiting.

Voila, ik heb een for Dummies gekocht. In het Nederlands zelfs. Omdat ik ambetant loop. Omdat ik nog altijd niet weet hoe het nu verder moet. Omdat ik vorig jaar in september met heel wat ondersteuning begonnen ben en ik die beetje bij beetje kwijtgespeeld ben tot ik weer patatboem op mijn gezicht eindigde. En de volgende maanden kon gebruiken om weer recht te raken... Daarom zit ik nu in dat boek te grasduinen. Hoofdstuk 7: De behandelingsmogelijkheden die het beste bij je passen. Ha! Kan ik er ook niet cynisch over zijn? Ik betwijfel het.

OK, goed, gisteren ging ik mediteren en volgende maandag start de Mindfulness (Björn Prins !! in de Shambho !!), maar voor de rest is het stillekes. Moet wennen aan de nieuwe coach - een vrouw - die het goed meent maar nog niet echt door heeft waar ze voor staat. Moet weer uitleggen dat ik jarenlang met kunst en vliegwerk de boel gaande kon houden en dat ik het nu ook nog kan maar ik er verschrikkelijk uitgeput van raak en binnen de kortste keren gewoon opbrand. En dat ik daar geen zin meer in heb. Het is genoeg geweest! Ik wil niet meer. Mag mijn leven draaglijk zijn? Is het al bijeen toegestaan? Of moet ik me al spartelend met het water aan de lippen blijven afvragen "is this as good as it gets?" Op dit moment lukt het. Het is niet druk druk druk. Ik zit heus niet de hele tijd te niksen.

woensdag 5 september 2007

Fitness kleuren

3 verschillende clubs in Gent. Rara, welke zijn het?