Practice what you preach (1)

't Is waar, ik ben hier - op den blog - niet zo vaak geweest in 2010. Misschien loont het de moeite om af en toe eens te laten weten waar ik dan wel uithing. Op LinkedIn bijvoorbeeld. Omdat ik me had voorgenomen om niet meer alleen - zoals ik altijd doe om iets nieuws te leren - massa's gortdroge non-fictie uit te pluizen. Neen, ik zou ook eens mensen aanspreken. Ze om advies vragen.



Want ik werk hier voor de Afdeling Gebruikersondersteuning en "Durf Denken" is het credo van de Universiteit Gent en - het is niet origineel, ik weet het - ik probeer de mensen een "Durf Vragen" attitude aan te praten. Het lijkt me dus logisch dat ik het dan ook doe: vragen stellen. En niet alleen aan mijn beste maat Google.

Als je me zoekt:  http://be.linkedin.com/in/kathelijnesierens

Enne, volgens mij is durftevragen ook meer dan een "trend".

PC fail (again)

Damn.

Hoe lang duurt het eer ik een Microsoft Windows PC om zeep krijg? Gemiddeld anderhalf jaar? En mocht ik nu nog iets speciaals doen ... Massa's prullen installeren. Een schijf volpompen met downloads. Vieze virussen inviteren.

Helaas: ik werk voor het grootste deel online en wat er op mijn schijf geparkeerd staat is voornamelijk html en tekst. Een paar Powerpoint presentaties die ik zelf maakte, wat pdfs voor "bevroren" spul en een pak screendumps. Vandaag was ik te vinden op onze helpdesksite, onze athena, onze minerva, en onze portaalsite, een paar Nederlandse universiteiten, wikipedia en een aantal officiële Microsoft sites omdat ik aan pagina's met software beschrijvingen bezig ben.

iGoogle stond open. En ja, ik had ingelogd op ping.fm en brizzly en hootsuite, om ze gelijk toe te gooien toen de boel plots trager ging.

Wat is in godsnaam de aanleiding van het vertragen en vervolgens compleet vastlopen? Net nu ik na anderhalve maand voorbereiden, les volgen en les geven en van hot naar her koersen me neerzet om verder te schrijven.

Windows rot. Zo heet het, denk ik.

Damn.

"De Verpersoonlijking van Literatuur"

Ze komen en masse binnen, de oproepen om te stemmen voor de "Wijste Prof '10" van de UGent. En ja, t' is alleen voor de studenten, denkt u dan. Maar eigenlijk kan iedereen die op Minerva in kan loggen meedoen, denk ik. Mij is het alvast gelukt.

Als ex-germaniste kies ik resoluut voor de L&W. Voor professor Bart Keunen dus. Mocht ik hem niet kennen, dan was ik zeker en vast overtuigd geraakt door het volgende:

"Als docent van het vak “Inleiding tot de Voornaamste Moderne Literaturen” is professor Bart Keunen voor veel studenten de verpersoonlijking van literatuur geworden. Deze specialist in vergelijkende literatuurwetenschap staat gekend als een bijzonder gepassioneerd en boeiend lesgever met een hart voor de studenten. Vier jaar lang offerde hij tijd op om als ombudspersoon voor de talenrichtingen in de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte te bemiddelen tussen studenten en lesgevers. Een jonge, enthousiaste prof die er niet voor terugschrikt om ook studentenbelangen te verdedigen verdient het dan ook om verkozen te worden tot Wijste Prof!"

Mocht u hem niet kennen en hem eens van dichtbij willen zien (en liefst geen al te trage internet connectie hebben): hier staat een grooooote foto. Enjoy. En stem! 't Is voor een goed doel.

Chrome is where the home is

1933

Ik mag niet klagen. Het is al erger geweest. Véél erger. Ik ga wel niet mee naar de rugbytraining straks maar ik ga toch een toer lopen, denk ik. Misschien maakt dat wat geheugen vrij. Misschien.

In ieder geval: ik ben niet in paniek of zo. Maar het is niet handig, om zo met een kop vol watte te zitten aan de vooravond van een nieuwe opleiding. Vroeger had ik me opgejaagd. Nu ben ik er meer gelaten over. "Acceptatie", zei de shrink gisteren. Maar dat vind ik een erg vies woord. Leg ik er mij bij neer, dat er dagen - weken - zijn waarop ik braindead ben? Neen! Maar het gaat toch wel allemaal beter nu dan pakweg drie jaar geleden. De cognitieve uitval is handelbaarder. En vooral: ik merk nu veel beter dat het cyclisch is. Dat ik evenzeer periodes van extreme concentratie en enorm véél output doormaak. En dat ik wel een beetje tegengas kan geven, maar dat het uiteindelijk weinig zoden aan de dijk brengt.

Dus probeer ik rustig te blijven. Me niet te veel te laten afleiden of opjagen. En al wat niet subiet noodzakelijk is uit te stellen.

Zoals het bellen naar 1933 om de boodschappen op de antwoordservice te beluisteren. Die van de voorbije weken.

Phishing voor beginners

Wij vragen u  met aandrang om dergelijke mails niet te beantwoorden. Want wij hier, wij doen dat niet,  u via e-mail vragen om uw wachtwoord door te geven. En ons Nederlands is ook ietske beter. Dank u wel !

Geachte klant,

Vanwege een aantal problemen in onze service-netwerk, wordt u verwacht voor een account houders opnieuw validatie proces in
Om te sorteren op enkele problemen die kunnen ontstaan in onze
e-mail service aan jou.
Dit proces is niet te lang duren en zal worden gekenmerkt
door bepaalde vervalt in onze e-diensten te optimaliseren.
De Universiteit Gent IT Support® zal u om de
account gegevens hieronder in en kies een test vraag en antwoord (tot
dienen als beveiligingscode die nodig zullen zijn om in te loggen bij uw
rekening dienst tijdens de duur van dit proces).

Volledige naam:
E-mail account login:
E-mail account Wachtwoord:
* Test Vraag:
* Antwoord:

U ontvangt een bevestiging alfanumerieke nieuw wachtwoord aan
dat is alleen geldig tijdens deze periode en kan worden gewijzigd
na het proces.

Bedankt voor uw begrip.

Klantenservice

No balls, no dances

Sportdag. Hoewel hyperventilatie en lage bloeddruk mij bleven plagen, heb ik mijn belofte aan zoon waargemaakt: ik heb rugby gespeeld. En ook cricket.

Twee balspelen dus, terwijl ik eigenlijk geen bal kan vangen noch raken. Want hand-oog coördinatie, dàt is mij niet gegeven. En choreografieën onthouden lukt me evenmin. Maar kijk, het moet niet altijd lopen, fietsen, bodypump, yoga of pilates zijn.

Durf proberen, dacht ik zo!



En neen, de man op de achtergrond maakte géén deel uit van het gelegenheidsteam. Hij kwam gewoon meedoen. Om op de foto te staan denk ik...

En het is hem blijkbaar gelukt.(1)(2)(3)(4)(5)

Who does the thinking if we don't? (1)

Had bovenstaande titel al maanden op een papierke staan en dan bots ik vandaag op pagina 9 in de Metro op dit, alwaar ze een stuk van mijn geplande argumentatie kracht bijzetten.


Neen, de tekst is hier niet leesbaar. (Hier wel - vandaag toch.) Ja, ze zijn er weer aan begonnen. Neen, er is blijkbaar nog geen site. Er hangt wel al iets op de buskotjes.