Dit is iets voor Fietsbult, eigenlijk

Het kind moet heen en terug van de Ossenstraat naar de Koningstraat of van de Ossenstraat naar de Kammerstraat (hij zet daar zijn fiets in het rek) en dan naar de Baaisteeg. Ik fiets mee en rij door naar het werk, via Sint-Baafsplein, over Sint-Pietersplein, richting De Pintelaan.

Er was een super eenvoudige, rustige & veilige fietsroute voor het hele traject; nu is er van het eerste deel, wat hij dus meefietst, geen 50 m meer heel. En zelfs het daarop volgende stuk, dat ik alleen afleg, is rampzalig.

Deze week is ie op dinsdagochtend voor mijn neus bijna twee keer opgeschept. Door chauffeurs die er in achterafstraatjes alsnog wat vaart achter willen zetten. Want er zijn momenteel wegenwerken aan de gang in Gent. Véél wegenwerken. En ook nog wat gevel- en dakreparaties die volledige straten blokkeren.

Waar ligt de boel open? Waar zijn er werven die voor fietsers levensbedreigend zijn? Aan de Zilverenberg, de Oude Beestenmarkt en het kruispunt met de Keizer Karelstraat naar de Bisdomkaai. De Barrestraat is weer open maar tussen tussen Koningstraat en Belfortstraat zijn de Kammerstraat en nu ook de Onderstraat volledig onderbroken. De Gouvernementstraat zit al maanden toe. En deze week kon je in de Kortedagsteeg - Walpoortstraat makkelijk een slag van een graafmachientje krijgen, op het trottoir waar je met je fiets aan de hand mocht passeren.

En dan zwijg ik nog over al de tijd dat ik in Ledeberg een ommetje maak omdat de Bisschopstraat aan het eind van de Fransevaart open ligt. En over die kerel in overall die met zijn plastiek lint het trottoir en het fietspad van de Gaston Crommenlaan stond af te spannen zodat ik met het verkeer mee de tunnel in mocht. Toeteren dat ze deden. Alsof ik degene was die zottigheden uithaalde.

En net voorbij het UZ, waar ze voor orthopedie Matton aan het bouwen zijn is het ook reuze gevaarlijk. Al maanden.

En de Heuvelpoort, die stond deze week keer op keer in een gridlock. Waar ik als fietser door kon laveren, ergens wel content dat ik niet in een auto zat.

"Samenvallende wegenwerken op de invalswegen en in de binnenstad veroorzaken grote verkeersproblemen in de stad." Jaja. Dat het verkeer in en rond Gent stilstaat, dat heb ik begrepen.

Dat we - alle 4 eigenlijk - als fietser dagelijks ons leven wagen, dat is er over. Ik zag nog geen foto's op Fietsbult. Maar ik hoop dat die er komen. For what it's worth.

BGGD35: Did you spend the day in a daze?

Ik ben al een beetje laat: ondertussen hebben Gentblogt  (Witch ) en Stijn Vogels verslag uitgebracht en staat er ook een impressie bij de BGGD zelf.  Ik moet dus al niet meer uitleggen wat een subtlemob is ...

De avond begon met een hap - een baguette funky Fitness met champignonsoep - @Foodmakers Gent en een "Meet & Greet" met Duncan Speakman - de artiest in kwestie, die zichzelf als “in the first place a musician”omschreef.
Karen  verzorgde de intro en Eva de uitleg over Almost Cinema 2010; hoe dat uit drie delen bestond en wat we er van zouden meepikken, de subtlemob en de projectie (van Pablo Valbuena) op de achterkant van het rectoraat.

Tijdens de "Meet & Greet" heb ik van alles op een papierke zitten krabbelen, over hoe Duncan denkt over flashmobs (“I think it’s a problem with novelty - we do not refine what we start - we often focus on new technology rather than on the content of the work”) om dan te besluiten “this is instruction based work, with headphone” en op zich niks nieuws.

Er werd hem ook gevraagd waarom de subtlemob area afgebakend was (“more chance of walking past other people who participate - it’s about trying to connect with strangers”) en wat de (originele en uiteindelijke) opzet was (“it’s about carpe diem, every day actions”).

Vooraf had ik naar de mp3 's geluisterd, één en ander over de vorige edities gecheckt en me toch sterk afgevraagd of meedoen wel iets voor mij was. “600 man”, las ik ook, in de berichten over de avond in Gent en dat leek me nogal véél. Ik had geen reet goesting om gefilmd te worden en heb de - TRY TO REMAIN INVISIBLE - notice dan ook zeer letterlijk opgevolgd.

De instructies - en het soort van awareness dat gecreëerd werd - deden me erg aan mindfulness denken. De vrouw op de opname heeft een mooie stem en een Brits accent om jaloers op te zijn. En de tekst zal vol met van die oneliners die ik op een papiertje krabbelde.

“right now you’re everyone”
“in this moment - savour it - as if it were the last time”
“you’re here and you’re not alone”
“around you are friends and strangers”
“we must not & shall not waver”
“did you find that sense of place you wanted?”
“we have this place to share”

Achteraf kregen we een glaasje cava aangeboden bij de projectie op de Muinkkaai en daar ben ik nog heel lang in de kou blijven staan zeveren met de mensen van Vooruit. It was fun!

Dank u Clo, Karen, Eva, Jeroen en alle anderen die hieraan meewerkten!