woensdag 30 mei 2007

The mouth of Sauron


Daarnet om en bij de vierhonderd euro tandartskosten betaald. Ouch. Mijn kaak en oor zinderen nog. Maar kom, voorlopig ben ik ervan af.
Niet dat ik tandartsbezoeken schuw. Oh nee. Maar de blonde juffrouw die me de laatste keren onder handen nam, heeft de onaangename neiging om pijnlijk ruw te werk te gaan. En daar ben ik niet voor. Hoe goed ze waarschijnlijk ook is, geef mij maar Johan!

Johan, buurjongen uit mijn kindertijd, werd tandarts en heeft een hele praktijk uitgebouwd, met kindertandartsen, tandartsen die instaan voor ontzenuwingen, en tandartsen voor de kleine klussen als schoonmaken en vullingen. Hijzelf doet het brug- en kroonwerk. Schitterend. Maar dat heb ik nu niet elke keer nodig, hé.

Buisje en amandelen

Met zoon naar de dagkliniek. Nieuwe buisjes erin en amandelen eruit. Zoon houdt zicht goed. Klaagt of zaagt niet, huilt zelfs niet. Belt zelf de verpleegster. Om een pijnstiller. Om een glas water. Het is een beer van een kerel.

dinsdag 29 mei 2007

Triathlon wishlist

De link zit al maanden in mijn gmail drafts: een lijst van spullen die je kan gebruiken om een triathlon voor te bereiden. Omdat ik al es loop en fiets en zwem, heb ik het meeste in huis. Enkel de Zoomers en de hartslagmeter nog. En die laatste staat al héél lang op mijn lijstje.
En voor de rest zijn er leuke spullen hier en hier.

maandag 28 mei 2007

Weekend

Zaterdag ben ik al vergeten.

Gisteren was het een kalme dag, de mannen waren op rugby tornooi en dochter verkoos de nabijheid van een vriendin. 's Avonds werd het nog gezellig; we zakten met bende rugby ouders af naar El Negocito voor een warme hap.

Vandaag traag op gang gekomen. Dochter had weer een gevulde agenda en vertrok rond half 2. Dus namen we zoon's beste vriend mee op "uitstap" naar het Braunplein. Beach volley! Plaktattoos! Een foto op een surfplank! Snoepkes winnen aan een "rad der fortuin". In een Smart cabrio zitten! Een hotdog eten! Wild springen op het springkasteel! Een opblaashand om mee te wuiven krijgen! Kortom: dingen die twee (bijna) zevenjarigen erg zagen zitten. Wat mijn standpunt omtrent uitstappen met kids bekrachtigt: het moet niet veel, moeilijk of duur te zijn.

zaterdag 26 mei 2007

Swim-cycle-run

Morgen loopt Valérie de 20 km. Niet echt iets voor mij. Maar wat me wel aanspreekt is haar intentie om aan de kwart triathlon mee te doen. Dat zie ik echt wel zitten.

Maar eerst herbronnen. Rust vinden. Detoxen.

Yoga, Pilates en Mindfulness oefenen. Opnieuw naar trilplaat en sauna. Naar de dokter. De tandarts. De osteopaat. De dermatoloog. De personal trainer. De nagelstyliste.

Hell, I want my life back. It's such a mess these days. I deserve better.

Battlestar

Yes, vanaf morgen op VT4. Beide weekend kranten (Morgen/Standaard) zijn lovend. Wel veel te laat op de avond geprogrammeerd. Zal nog eens de boxen lenen, denk ik. En ondertussen kijk ik naar season 3. Wowie, het is goed!

vrijdag 25 mei 2007

Square one

Mijn twee weken respijt om "zaken op orde te stellen" zitten erop. Arbeidsongeschikt, schreef de dokter. He's kinda right. Rusten en het gezin gaande houden nu. En dan eens opnieuw bekijken hoe het wel kan lukken.

丙午の女 (hi-no-e uma)

Niet dat ik enig geloof aan horoscopen hecht. Ik weet zelfs niet hoe ik erbij kwam. Juli 1966 kreeft of yang-paard-vuur

Imagine my surprise ...

"1966 was het jaar van 'hi-no-e uma', hetgeen 'oudere broer van vuur' met het jaar van het 'paard' betekent. Dit is een aanduiding van een jaar volgens de oude Japanse kalender, waar veel Japanners overigens nog rekening mee houden. Elke jaaraanduiding komt om de 60 jaar terug. Een meisje dat in een 'hi-no-e uma' jaar wordt geboren, zou een ongelukkige toekomst hebben, vandaar het geringere aantal geboortes, want al geloof je er niet echt in, je kunt er voor de zekerheid toch rekening mee houden."


"Er zijn sommige jaren die, vanwege de combinatie van het jaar met het element, door iedereen worden gevreesd. Zo'n jaar is bijvoorbeeld het Vuur Paard. Toen het voor het laatst kwam, in 1967, waren er heel veel vrijwillige abortussen in Azië, en het niveau van geboorten was aanmerkelijk lager dan normaal. Je kunt ook nu nog aannemen dat oosterlingen geloven dat, in het bijzonder vrouwelijke kinderen, die in het jaar van het Vuur Paard geboren zijn, ongeluk zullen brengen aan hun families en hun toekomstige echtgenoten. De manier waarom veel Aziaten reserve's hebben ten opzichte van het krijgen van Vuur Paard kinderen komt overeen met het idee dat een Westerling heeft over het onder een ladder doorlopen, of als een zwarte kat je pad kruist, zelfs als iemand zweert dat het nonsens is. Een ding is zeker: Vuur Paard mensen wijken dramatisch af van de rest maar er is geen enkele reden waarom Vuur Paard mensen geen erkenning zouden kunnen krijgen voor goede daden in plaats van voor slechte."

woensdag 23 mei 2007

The cost of living


"Daarnaast zijn ADDers in staat hun concentratie vermogen tijdelijk naar bewonderenswaardige hoogte te verscherpen (bewust aan te zetten / verhogen) hetgeen grote hoeveelheden energie kost maar tot uitstekende resultaten kan leiden."

Zou druivensuiker helpen? Moet ik een nieuwe batterij ... Of een geheugenextensie?

And you may ask yourself-well...how did I get here?

Zie mij hier nu staan. Verdwaasd, lichtjes verbaasd aan de zijlijn van mijn leven. Ik observeer: het is gedaan met participeren. Way past the panic now. Comfortably numb.

Het is mooi weer. Onze directeur is uit eten met beide secretaresses. Op het grasveld wordt gebarbecued. Ik heb wat eten gekocht in Delhaize. Broodje gegeten op de bank. Straks is er rugby. En tandarts. En weet ik veel ... Wat komt komt.

Airhead

Mijn kop is leeg, ik kan niks meer bedenken. Niet actief toch. Er waait er een storm van associaties en verwijzingen door mijn brein. Intertekstualiteit a gogo. Kinda fun. I like it.

"No airhead jokes," says Buffy.

dinsdag 22 mei 2007

Gone or inaccessible?


Do we forget because the information is gone, or do we forget because we can't access information that is still there?

Ik weet het niet. Ergens hoop ik op het tweede, want ik heb vaak de impressie dat er hele lappen van mijn leven foetsie zijn. Maar misschien is dat wel voor iedereen zo. Misschien draag je na je 25ste voornamelijk "highlights" met je mee. Wie weet. Ik heb het nooit nagevraagd.

Goed dat er foto's en dagboeken zijn. Foto's maak je als het goed gaat. Vandaar het album met de plaatjes die zo vals getuigen van een blijde jeugd. Schrijven is vaak voor de mindere momenten. Voor dilemma's en droefenis. Ook wel eens voor euforie. Voor de grote gevoelens, quoi.

En toch zijn het vaak dingen die niet verteld, gefotografeerd of beschreven zijn die het hardst blijven plakken.

En toch is niks belangrijker dan het nu. Dan: wees blij met wat je hebt en zo. Dan zen zijn.

Kat Kustomizes Kipling with Kylie


Mijn moederdagcadeau met wat extra bling.

Grace "Server" Park

Rudy,
Je mag de servers de volgende namen geven:

adama
baltar
thrace
valerii

(En ja, de spelling is correct.)

Shootout in Miami

Was er niet gerust in en heb het toch effe gecheckt: Eric Delko overleeft de schietpartij. Oef. Want het is niet voor H. dat ik kijk. Oh no! ;-)

Is dat nu gedaan met dat hoesten?

Jaja.

Vooral 's nachts in bed is droge kriebelhoest (prikkelhoest) om gek van te worden. Het houdt ons uit de slaap en we staan 's ochtends nog beroerder op dan we het bed ingingen.

Zorg goed voor jezelf, zegt men mij dan.

maandag 21 mei 2007

Gelak da gij daar zit, uw haren bekan wit

Yuck! Het is niet Fixkes maar diene Peleman die om de vijf botten op de radio komt met "Pa".

Begrijp mij niet verkeerd. Ik heb absoluut niks tegen het Antwerps. Zap niet direct weg van Debby en Nancy. Vind Stany Crets schattig. Val op Tom Van Laere. Ga om met uitgeweken Antwerpenaars te Gent. Was ooit close met een redacteur van Radio Centraal. %-)

Er zijn dialecten die ik véél lelijker vind. Ik kick alleen niet op mensen die zich enkel met een zwaar accent willen (of kunnen) uitdrukken. Of op krompraters, for that matter. De column van Hugo Matthysen hierover - in de vorige Humo - was trouwens hilarisch.

Is het germanistengedoe? Niet echt. Bij ons thuis werd steevast A.B.N. gesproken. Het Westvlaams (pa) en Gents (ma) was voor familiebezoeken. Het is wel subjectief, dat geef ik toe: den Axl werkt gewoon erg op mijn zenuwen. Griezel gruwel. Weg ermee.

Geef mij maar Henny.
jij was heel wat van plan maar daar kwam weinig van
ik lever geen prestaties
ik heb niet veel geleerd deed alles net verkeerd
heb moeite met relaties
ik loop niet in de rij ik breek en vecht me vrij
en doe de dingen die ik doe met m'n ogen dicht

Panic

Zolang ik niet op het werk ben, gaat alles goed. Eens daar slaat de blinde paniek toe. Ik begrijp niks meer. Kan kop noch staart krijgen aan de dingen die ik zou willen doen. Lezen en schrijven kan ik nog. Kleine klusjes ook. Zo van: pas dit eens aan en mail eens die en die. Maar the big picture is ribbedebie. Ik wil door de bomen het bos blijven zien. Maar het is lastig. Zowat alles ontglipt me. Er rest mij enkel verwarring. En angst. Want dit blijft maar duren. Het gaat niet vanzelf over. Ook al heb ik de voorbije dagen alles héél rustig aan gedaan. En was ik deze ochtend vol goede moed.

Shit zeg. Waarom toch?

zaterdag 19 mei 2007

Logisch toch!

De officiële uitslagen staan er. (Zie rugnummer 2047)

En het klopt als een bus voor mij:
5 km rond de Watersportbaan: 33'
10 km door Gent: 66'

donderdag 17 mei 2007

Gestadig, puur op conditie

Ondanks de allergie en verkoudheidsperikelen die aan het begin van de week weer opdoken, heb ik aan de stadsloop deelgenomen. Mijn neus zat dicht en mijn luchtpijp schuurde wat, maar voor de rest ging het vlotjes. Rustig, continu aan hetzelfde tempo. In het begin vlogen ze me dus voorbij. En op de Coupure stak ik er plots veel voorbij. De laatste bergop was iets te stevig voor mij: na een vlekkeloze Verloren Kost ben ik op Sint-Kwintensberg toch serieus vertraagd. Maar kom, toen was de finish heel nabij. Volgens wat ik zag ben ik op 67' binnengelopen. Preciesere cijfers volgen op de site. Niet dat het ertoe doet. Ik ben content. Voila, er zijn ook dingen die goed gaan.

vrijdag 11 mei 2007

Eindelijk ook in België!

Niet dat ik er momenteel nog mee bezig ben. We hebben ondertussen 2 grote schatten van adoptiekinderen. Maar het komt er nu toch eens van, en nog wel aan onze Alma Mater: een infoavond voor DES-dochters donderdag 24 mei om 19u, Universiteitsstraat 4 in Gent, auditorium A.

Ik weet in ieder geval dat de gynecoloog van Sint-Vincentius te Gent in de jaren '60 kwistig distilbene voorschreef, met alle gevolgen van dien...

Cognitive Failure Fun


Beep Beep. Overwhelmed. Oh oh. Brain failure! Bell jar experience! Will ignore external stimuli. Entering catatonia.

Laat ik het met humor benaderen, want er valt verder toch niet veel aan te doen. Ik weet nu, dat het over gaat. Met tijd en boterhammen en zo...

woensdag 9 mei 2007

Mindlessness

- Wat sport dat mens wat af tegenwoordig!
- Ach ja, want ze is nog enkel lichaam. Ze traint haar lijf omdat ze er zich goed bij voelt. Levend.
- Hoe bedoel je?
- Euuh, ik denk dat ze aan mindlessness doet. Of zoiets.

Drizzle run

Terwijl zoon rugby trainde, waagde ik het erop: een hele keer rond de watersportbaan! Met als enig doel: niet wandelen. Rustig blijven joggen dus. Veeleer sjokken, want die houtschilfers zijn goed voor de gewrichten maar wel een lastige ondergrond bij dit regenweer.

Mijn neusademhaling heb ik verleerd, maar ik raakte zonder problemen rond. Op 33 minuten. Ben meer dan lichtjes verbaasd, want ik rekende op 40-45 minuten. Tiens, het lukt dus, enkel op conditie! Ondanks de blauwe teennagel en mijn pijnlijk vastzittende nek.

Doe ik volgende week het dubbel? Misschien. Zou best eerst mijn nek laten losmaken. En nog wat duurtraining doen. Gisteren hield ik het na een goed uur spinnen voor bekeken. Viel zowat om. Een half uur voor de les pasta eten is niet zo'n goed idee. Achteraf de sauna induiken daarentegen wel.

We live in a world of multitasking and attention crisis

En zal ik es wat zeggen: ik slaag er niet in om de zaken te beredderen. 't Is op mensen. Allemaal op.

En nog iets: blijkbaar ben ik de enige die dat opmerk. En die het zich aantrekt.

Now sing along:

Hé waar is de chocolade
Op, op, alles is op
En waar is de limonade
Op, op, alles is op
Maar waar zijn de koekjes dan
Op, op, alles is op
Geen pannekoek meer in de pan
Op, op, alles is op[2x]

dinsdag 8 mei 2007

Memory leakage

Is het stress? Een gemis aan (zelf)zorg? Ik lijk wel dementerend.
- ik onthou niks als ik het niet opschrijf
- als ik iets opschrijf, duurt het een eind eer ik weer begrijp wat ik aan het doen was: mijn context switch verloopt al even traag als die van mijn pc
- ik begin honderd keer aan hetzelfde en raak er niet uit
- pas als ik iets opgelost heb, realiseer ik me dat ik het al eerder (bijna) opgelost had, op een zelfde manier

Sta aan de rand van het zwembad en twijfel. Zal ik springen? OK, verdrinken zal ik niet. Maar hoe die schoolslag ook weer ging ... geen idee.

Trimfiets

120', 51 km
En er was niks goeds op tv.

maandag 7 mei 2007

Ride4Life

Voor mijn 2 uur spinnen voor het goede doel werd ik uitstekend beloond, met fleskses Spa, blikske Aquarius, brikskes Alpro en bananen a gogo. Ik kon genieten van een gratis massage buiten in de zon, plus een warme douche achteraf. De Ride4Life was goed georganiseerd, dat moet ik ze meegeven. En tot gisterenavond was ik me geheel niet bewust van het feit dat HealthCity een soort mega-concern is dat door zijn agressieve overnamepolitiek zelfs de Passages bedreigt.

Buiten de spinning zelf, heb ik voornamelijk op mijn eentje rondgehangen, tot ik het verstand had om naar huis te keren. Allemaal zonder toestanden, maar eerder triest.

Maar kom, 2 uur spinnen en 6 km (Antwerpen centraal - waagnatie en terug) te voet, met een zware tas, op hakken (ouch, waarom wou ik zo nodig netjes uit de hoek komen?): het kan niet slecht zijn voor de conditie.

zaterdag 5 mei 2007

Weekend

We leven weer buiten en minder voor het scherm. Zien en horen buren, school- en rugby-ouders. Bollen van feestje naar feestje. Kletsen en drinken in de zon. Verwarrende weken, door de feestdagen en de - al dan niet - opgelegde vrije dagen tussenin. Morgen (oeps, vandaag) kinderfietsenmarkt, misschien paardrijden en dan Ride4life. En dan, en dan...

Het gaat niet zo best en dat weegt door. Crisis. Wegens inzichten. En geen oplossigen. Mijn ondersteuning (shrink, dokter, osteopaat, Mindfulness/meditatie, Pesso) zit in het slop. Momenteel zwerf ik. Ik zoek "comfortmomenten", momenten waarop de externe impulsen de interne overstemmen/verdoven/wegduwen en die zijn niet zo talrijk these days...
- krant/tijdschrift lezen met koffie erbij
- rondlummelen in winkels
- spinning
- tv: CSI, Grey's anatomy (er is nog weinig dat mijn aandacht vasthoudt)
- Fountains of Wayne op de ipod (repeat, repeat, repeat)

Maar kom. Nog (bijna) twee weken om van 0km naar 10km te trainen. Ik heb iets om me bezig te houden. Laat ik me daarop smijten. Op fysiek gezond zijn en stand houden.

Daarnet heb ik alvast een héél uur op de trimfiets gezwoegd. For what it's worth.

vrijdag 4 mei 2007

It's time to decide who you are


Season 3 ligt al weken op me te wachten, in een formaat dat ik thuis niet lezen kan.
Frak. Zal ik mezelf troosten met trailers en Episode Guides en spoilers?
I guess so.

Newsletter van de dag

Tussen alle newsletters die ik meestal gelijk wis, viel dit vandaag in de bus:

“Ik zou graag uw Start to Eat-eetplan volgen, maar ik heb een voltijdse baan en ook nog eens een man en twee kinderen. In de week en op zaterdag heb ik echt weinig tijd om te koken of om 's avonds dingen klaar te maken om mee te nemen naar mijn werk. En daarom zakt de moed me wat door de schoenen om eraan te beginnen...”

Real life sucks.

Gelukkig is er nu ook een Snelle versie van Start to Eat® voor drukke dagen. Hop hop! Daarheen!

Breakdown

Het is weer tijd voor reparaties en zo.

- de Senseo is al vervangen
- de afwasmachine is weer stuk (zucht, er staat een berg afwas)
- wc nummer twee staat met de spoelbak open; ik moet een nieuw toilet kopen
- de poetshulp is in tijdelijke onderbreking, tot er zich een vervangster aandient

dinsdag 1 mei 2007

Aanmoediging, gezelschap en een (haalbaar) doel

Dat zoek ik.

Normaal spin ik twee keer per week, op dinsdag OF donderdag 's avonds na 20u en op zaterdag om 11u.

Lopen (of buiten fietsen) kan tijdens de rugbytraining (Blaarmeersen, woensdag 18-19u30) of op donderdag over de middag, of op zondag, als dat gezinsgewijs past.

Op het werk gaat er een groepje geregeld op vrijdag over de middag aan de Blaarmeersen lopen (met GUSB als startpunt), maar ik vrees dat ik ze op dit moment niet echt kan bijhouden...

Mogelijke doelstellingen:

Wie doet mee? Of beter, wie sleurt mij mee?

The Picknick Pics

Van Ejiii, hier.


Life's a picknick

Het laatste woord ;-)

Hey gasten, maken julie geen foto's van de minibikkels??? Er staan er geen op de site hoor...
grtz
K


Hey meid,
Wij voelen ons niet verplicht om foto's te maken van leeftijdsgroepen
waar onze zonen niet in spelen, laat staan om die te publiceren op
onze EIGEN site. Het staat u vrij om die foto's ZELF te maken en
online te plaatsen bij uw favoriete internet hosting provider.

Overigens, benadert u andere rugby-ouders altijd op deze manier?
"Beste" komt net iets beleefder over dan "Hey gasten".
-L-

Beste,
Mijn excuses, de mail was geheel vriendelijk bedoeld. Mijn ervaringen met de trainers en andere rugby-ouders zijn tot nu toe uitstekend geweest. Ik vrees dat u een bijzonder stressvolle dag doormaakt. Sorry dat ik u onbedoeld op stang joeg.
Met vriendelijke groeten,
K



Beste,
Helemaal geen stressvolle dag -- ik sta gewoon op elementaire omgangsvormen en probeer deze ook mijn kinderen bij te brengen. Bij deze: geen probleem, het incident is voor mijn part gesloten.
Groeten,
-L-


Volgens mij is ROEPEN evenmin beleefd. Maar kom het incident is vakkundig gesloten. ;-)