donderdag 25 juni 2015

Trimalleolar fracture (1)

Twee weken liggen en zitten. Ongemakkelijk, van pijnstiller naar pijnstiller - duf en drugged. En ik die dacht dat het best wel OK zou zijn. Tijd om te lezen en zo. Of series te kijken.

De realiteit was dat ik enkel aan kranten- en tijdschriftenartikels toekwam. Heel traag probeerde verder te lezen in een moeilijk boek. Op Facebook en Pinterest zat omdat ik dat ook al liggend kon. Onbeholpen hulpbehoevend was. Pijn had. Geen reet uitstak.

maandag 22 juni 2015

Revalidatie (1)


Na deze rolstoel dagen staan me nog ettelijke maanden van revalidatie te wachten. En het ongeluk wil dat ik van ver kom.

Na maanden van spannende laarzen, pijnlijke billen, rare spiertrekkingen achter mijn knie en opstoten van hielpijn, werd het vorige zomer duidelijk dat mijn hele linkerkant echt niet meer mee wilde. In juni 2014 liep ik nog de middernachtsloop. Nadien ben ik langzaam uitgedoofd. De kine die ik toen al had, bracht geen zoden aan de dijk. Met enkel symptoombestrijding raakte ik uiteindelijk niet meer vooruit.

In januari 2015 meldde de verdacht dure UZ sportarts - tijdens de 5 minuten durende consultatie - dat het om “plantaire fasciitis”, een ontsteking van de peesplaat onder de voet ging. En dat er geen behandeling met garantie op beterschap bestond. "Maar het gaat over". Jaja, ik moest mijn "core" verstevigen en mijn heupflexibiliteit onderhouden, maar meestal lag ik strijk. Met mijn niet aflatende werklast en werkijver, kwam er van regelmatig sporten steeds minder in huis. Van al dat bureaustoel zitten ging het ook van kwaad naar erger met mijn nek, schouder en (rechter!)muisarm. 's Avonds te laat thuiskomen, te laat eten en dus te laat zijn voor de lessen in Escape: dat was het vaste scenario - waar ik ongelooflijk ongelukkig over was. En als ik me gefrustreerd en moe voel, ja dan eet ik meer en drink ik graag een glas. Als je helemaal de moed verliest, halen aangepaste steunzolen geheel niets uit. 

Om de wekelijkse loopsessies te compenseren, ging ik wel geregeld zwemmen. Iets waar ik nooit erg van hield omdat ik absoluut geen "techniek" had en bang was om te verdrinken, zo met mijn hoofd onder water. Maar zie, ik leerde - met brilletje, neusknijper en begeleiding - de schoolslag correct uitvoeren en er ook nog lol in te hebben. Op het gebied van vetverbranding was ik ondertussen de veldslag aan het verliezen ... De leeftijd en zo vereisen nu eenmaal meer inspanning voor een zelfde resultaat - niet minder. 

Dus mag ik me aan een serieuze uitdaging verwachten: met een aaneengevezen rechterenkel, een overbelaste linkervoet en zo'n 10% extra lichaamsgewicht (op 1 jaar aangewonnen) zal dat revalideren niet vanzelf gaan.

maandag 8 juni 2015

Broke my ankle in 3 places


and then I braked and put my foot down - while the bike was still moving