woensdag 3 februari 2016

dinsdag 2 februari 2016

State of mind don't look behind

carries wall

Hands on the Wheel, Eyes on the Road

Mooi zo. Ik blijf erin geloven dat ik stilval voor ik van de weg afraak.

maandag 1 februari 2016

I love Carrie

IS GREEN ELUSIVE?

Overwhelm

Voornemens voor het nieuwe jaar? Daar doe ik niet aan. Bah neen. Ik kies voor actie!
Dus schreef ik me gelijk in voor
  • een jaar vol Mindfulness bij Breathworks (zo blijf ik op zaterdag tenminste niet in bed liggen)
  • 3 super boeiende online cursussen bij FutureLearn (want wat is dat nu, 2-3 uur werk per week/per cursus?) 
    • INTRODUCTION TO CYBER SECURITY - THE OPEN UNIVERSITY (8 weken)
    • LEARNING ONLINE: LEARNING AND COLLABORATING - UNIVERSITY OF LEEDS (2 weken)
    • GET STARTED WITH ONLINE LEARNING - THE OPEN UNIVERSITY (2 weken)
  • en het online event "ADHD Women's Palooza", een hele week vol video sessies over ADHD bij vrouwen (want hey, ik kan gerust 's avonds de opnames bekijken en achteraf al fietsend/wandelend de audio herbeluisteren)
Het effect? Euhm, dat ik in overdrive ga. Heel hard ga werken ook. Elke vraag probeer te beantwoorden. Me alles persoonlijk aantrek. Iedereen van extensief advies voorzie. Elk probleem wil oplossen en liefst ook alle komende obstakels probeer in te calculeren.

Dat ik daarbij chronisch kortademig was en mijn bloeddruk de foute kant opging. Tja. Dat was niet verwonderlijk. Die ongemakken gingen ook over naarmate ik meer focus kreeg. Want - zonder verstikken - werd ik zo immens helder dat ik bergen kon verzetten. Van websites heel goed opkuisen tot uren aan een stuk brol opruimen, ik deed het in de voorbije weken. En ik schreef ook. Alleen mijn (kranten) lezen vlotte niet als anders. Maar soit, dat is ook niet productief. En output zal er zijn dezer dagen.

Goh ja. Ik zit nog in de hyper. Maar het wordt lastig. 's Ochtends word ik wakker met duidelijke herinneringen aan allerhande heftige dromen. De onrust is niet meer te dempen. Ik begin humeurig te worden. Van stil te zitten - op het werk. En stil te zitten thuis. Films kijken in plaats van naar buiten te gaan is dom, maar compleet logisch. Wanneer ik mijn dagelijkse meditatie oefening doe, kan ik alleen vaststellen dat de maalstroom niet te stoppen is. Ik begin ambetant te worden. Minder vriendelijk, om het eufemistisch te stellen. Hoewel dat ook iets heeft, zo eens mijn mond opentrekken op een vergadering. 

Maar het zal niet blijven duren en ik kijk niet uit naar wat komt. Waar is de voorbije maand heen? Hoe hard ga ik crashen? En: is er eigenlijk wel iemand die dit ziet gebeuren?

"Het wordt tijd dat het Krokusvakantie is", hoor ik thuis. Wat me toch doet vermoeden dat ze iets doorhebben.

Jaja, ik had het beter bij wat simpele voornemens gehouden, zoals treffelijk eten en genoeg slapen, en opnieuw een sportroutine opbouwen. (Waar is de tijd dat ik 3 keer in de week een spinning les deed? Of wekelijks meer dan 30 km liep? Nu moet ik mezelf al forceren om genoeg van die door de kine voorgetoonde oefeningen te doen.)

"Op mijn gezond letten" ware een schoon en simpel doel geweest.

But I don't roll that way

Aw heck. In 2016 heb ik al IMMENS veel geleerd.