maandag 23 juni 2014

A thousand women behind me

Een week geleden had ik er nog niet aan gedacht om aan de Midzomernachtloop deel te nemen. Het gaat niet zo goed met mijn sportieve bezigheden omdat ik me niet echt fit voel. Ik miste al meer spinninglessen dan ik er volgde en het in april gestarte loopschema (doelstelling: een halve marathon op 21 juni) hield ik maar kort vol. Chronisch hyperventileren is SLOPEND. Mentaal klaarwakker maar fysiek uitgeput, zo was ik meestal.


‘k Was al blij dat ik de (middelbare school) vakantie haalde. En dat dit weekend me eindelijk de kans gaf om uit te rusten. Maar toch, toen ik bij een facebook vriendin las dat ze haar “running bib” van de hand deed, besloot ik die over te kopen. Het loopt wel los, dacht ik zo. Ik heb het hele weekend toch niks te doen.

Dus ging ik gisteren om half zeven met de mijnen naar De Kaai en at ik friet met een visbrochet en bearnaise, om me achteraf thuis in de zetel neer te vleien en zappend op een idiote sexy David Boreanaz movie te botsen. Het was al negen uur toen ik in looptenue (magenta Nike shirt, lange ondertight en zwart looprokje, roze sokken, Saucony Triumphs ) en ietwat gestresseerd vroeg of ik snel naar de Blaarmeersen kon gevoerd worden (want daar stond nog een fiets in het rek waar ik mee naar huis kon) .

Geen eindtijd. Geen vooraf berekende splits. Geen gezelschap om me af te remmen. Geen plan tout court.

Ergens achteraan in het startvak hoorde ik een vrouw “een uur en een kwart” zeggen en ik dacht: “die moet ik in de gaten houden”. Rustig aan, nam ik me voor. Als ik mezelf hoor ademen, ga ik te hard. Dus liep ik niet te snel, maakte ik me niet druk om de wegversmallingen (aan de Groene Vallei ter hoogte van Volta was het ECHT ZOT) en hield ik mijn angst voor stampedes op fietsbruggen en -doorgangen onder controle (Zijn die wel voorzien op zoiets? Ik herinner me beelden uit Nederland, met een heleboel mensen in het water …)
Vlot lopen was het niet, maar ik liep alleen, en dan wil ik toch voorbijsteken. Bij het 5 kilometer bord hoorde ik iemand “28 minuten” zeggen en dat kon ik moeilijk geloven. Maar ik bleef cool en vertikte het om de lopende Nike+ registratie te checken. 

Al bijeen heb ik mezelf geen geweld aangedaan. En ben ik na 1 uur en 3 minuten over de finish gelopen. Met de correctie in gedachten, verwachtte ik me aan exact 10 kilometer per uur, mijn oude, “reguliere” tempo. Gezien de omstandigheden ging het dus behoorlijk. 

Na correctie bleek het resultaat 58:31 te zijn. Nummer 368 van de 1368 vrouwen op de 10 km.

Je ziet me in het finish filmpje afkomen, bijna helemaal achter een grote meneer verstopt.

zondag 8 juni 2014

A lifetime of ADHD failures


Hoewel ik het lang niet altijd met hem eens ben, vind ik vaak troost in de schrijfsels van Douglas Cootey. Zoals vandaag.

Hyperdrive

Het gaat al weer een eind niet zo goed. Mijn "symptomen" zijn erger dan ooit. Ik ben momenteel hyper (en dus heel heel erg helder en niet te stoppen) maar fysiek heel mottig. Kan niet hard sporten omdat mijn hart en bloeddruk niet meewillen - en dat jaagt mij angst aan. Ben bang dat er echt iets gaat mislopen, als gevolg van de enorme stress die ik constant voel. Want of ik nu sport of niet, permanente extreme stress IS de oorzaak van hartproblemen en zo meer ...



Zoals altijd heb ik het extreem moeilijk met STARTEN en STOPPEN. 's Ochtends raak ik absoluut niet in gang en 's avonds is er geen manier om rustig te worden. Koffie en suiker zijn zowat de hoofdbestanddelen van mijn dag, met alle gevolgen - ettelijke kilo's - vandien ... Ik weet ook dat alcohol "dom" is - daar word ik NOG dikker van - maar na een reeks van 18-uren dagen is een pint of een glas wijn niet anders dan zelfmedicatie, om toch wat te vertragen.

Tja, op dit moment zit ik ook te veel op een high om "verstandig" te gaan leven, met gezond eten en yoga en mindfulness en al die dingen die ik een paar jaar geleden nog min of meer in de hand had. Het zit me dwars, maar door die high ben ik ook ongelooflijk productief. En dat is fijn. Zowel op het werk als erna. Want ik lees het halve internet door, pin me te pletter en schrijf (blog drafts) a gogo.