zaterdag 26 juli 2008

Jesus in a camper van

The highlights, in een paar snapshots ...
Highlights (Gentse Feesten 2008)

vrijdag 25 juli 2008

Don't ride the wave: fight it

En plots midden in de Genste Feesten vroeg iemand op bezorgde toon: en hoe gaat het nu? En ik dacht ow, die leest mijn blog.

Goed goed, was mijn flauwe wederwoord. Want ik wil niet klagen - of veeleer: ik wil enkel online klagen. Deze week heb ik er me doorheen geslaan. Van complete lamlendigheid naar een leefbare toestand: het gaat de goeie kant op. Ook al raakte ik zeer slecht op gang, het vooruitzicht om in lethargie te blijven hangen, joeg me behoorlijk veel schrik aan. Verdikkeme: toen ik 3 jaar geleden eindelijk terug naar Toscane mocht, maakte ik er een episode van complete immobiliteit mee die gewoon afschuwelijk was. Ik kon mijn bed uit, en dat was het zo voor de dag. Als ik eraan terugdenk, krijg ik nog de creeps. Dat nooit meer!

Dus ging het deze week af en toe van koffie-koffie-red bull- cola. En liep ik ook mee op momenten dat ik liever thuis had zitten broeden op tal van pijnlijke, angstige of onrustige gedachten.

Maar hey, het is vakantie en als ik nu in panne val, verpest ik de vakantie. Ook voor de kids en voor W. En dat wil ik niet.

Observe the wave, don't ride it.


Jaja, grabbel naar die roeispaan en breek de golf.

inpaklijst.nl

Sinds 2 dagen run ik een wasserij annex strijkshop. No fun, nu de zon eindelijk schijnt. De kids zijn uit zwemmen met W. en ik overloop de ellenlange inpaklijst. Heb ik nog een boek waar ik zin in heb? Of neem ik wat knutselprutsel als een haakwerkje mee? Ben alvast blij dat ik alle nuttige links vooraf in één googledoc gekeild heb. 't Is een kwestie van organisatie hé.

Juist omdat ik zo'n flutgeheugen heb ben ik sinds jaar en dag een kei in lijstjes. Inpaklijst.nl kan van mij leren ;-)

Sfeerbeheer

Donderdag. Een hele en 2 stukken van miramiro performances meegepikt. Lekker dicht bij huis. Zoon weggebracht en hop naar den escape (het was een hele week geleden!) voor de spinning. Om half elf was ik er buiten, me niet bewust van het feit dat de spinners in groep naar Polé Polé trokken. Dus liep ik terug naar huis om mijn tas achter te laten en trok ik wat later de stad in. Alleen. Chin up. Ik ga het lot weer eens tarten. Zien of ik mensen tegenkom. Aan de praat geraak en zo.

Van de Bataclan, waar ik een studiegenote van W. ontmoette, ging ik op wandel: naar Baudelo, dan Vlasmarkt, St Jacobs, door de Belfortstraat, Klein Turkije, de Korenmarkt, over de brug naar de Jan Breydelstraat, over het Veerleplein en dan terug naar St-Jacobs. At onderweg friet special aan een kraam. Liep langs bij Steppe en Oase, mijn favoriete feestenplek. Dronk een tonic aan de Kinky Star en een cocktail aan Bar des Amis. Keek naar surfdudes op teensletsen. Zag hoe een zatte kerel héél erg snel - maar amicaal - door sfeerbeheer de andere kant werd opgestuurd. Zag mannen met vreselijke bierbuiken passeren. En jongens met debiele figuurscheersels en veel gel. Keerde nog eens naar Baudelo waar ik me snel uit de voeten maakte toen een ouwe bekende me wou aanspreken (zo ben ik dan weer). En toen ik besloot om over de Vlasmarkt huiswaarts te keren, kwam ik eindelijk een paar mensen tegen. Goed voor wel 20 minuten kletsen. Yay me! Ondertussen had W. gebeld - hij was terug uit Parijs - en we kwamen elkaar tegen aan de Beestenmarkt. En toen gingen we naar huis...

Tja, ik had kunnen voorspellen dat het stomvervelend zou worden, maar ergens is dat precies het punt van deze jaarlijkse uitstap: inzien dat sociaal doen niet mijn ding is. En gezien afspreken met de meiden - zoals ik vorig jaar deed op mijn vrije feestennacht - niet voor meer feelgood zorgt, doe ik maar voort met eenzaam en zielig zijn. Huh.

donderdag 24 juli 2008

Meer zinloos geweld

We doen het vaker, een tweede - soms zelfs een derde - krant meepikken naast ons abonnement op De Morgen. Als er tijd is, is het leuk. Om een andere invalshoeken of ander nieuws te lezen.

Deze keer hebben we een gratis maand Nieuwsblad in de bus. Met een telefoontje wijzigden we dat naar De Gentenaar. De krant waar ik mee opgroeide.

De eerste paar dagen vind ik dat best leuk. Maar het slaat snel om in ergernis. Dochter leest mee en is verwonderd: al die erge dingen staan niet in De Morgen? En dan moeten wij het uitleggen: zoetje, dat is geen echte krant maar een beetje een roddelblaadje. In De Morgen en De Standaard staan zo geen faits divers en accidenten en emo-troep.

Toen ik met de Gentenaar opgroeide, leek die nog op een krant. Niet op de Joepie. Nu sla ik gewoon achterover als ik een foto van Freya op de cover ontwaar. Is dit nieuws? Moeten de mensen het hiermee stellen? Blijkbaar wel.

En vandaag, op pagina 5, staat een kot met als titel "Meer zinloos geweld": een opsomming van incidenten sinds 2006.

Ik ben ervan overtuigd dat heel wat oudere mensen geruster zouden zijn mocht hen het Nieuwsblad (en alles in dat genre) ontzegd worden. Hun leven zou er op slag een stuk veiliger uitzien.

Soms ben ik geheel pro censuur.

Weg met De Gentenaar/Het Nieuwsblad. Out! Shoo!

Dag 5: woensdag 23 juli

Vandaag - neen gisteren - wakker geworden van ijselijk gegil. Zazou had in ons kot een muis gevangen en die poeslief aan dochter's voeten gepresenteerd.

Voor de rest: Baudelo, Bataclan, Gorki en weer Bataclan. Meer volgt ... Eerst slapen.

dinsdag 22 juli 2008

Erop uit

Hop naar de feesten! Hop hop. Don't be shy. There's fun to be had.


Wat is er trouwens spannender dan een slakkenrace op Bataclan?

Doesn't make no sense

De "up" afremmen: het kost me massa's energie en neemt soms heroïsche proporties aan. Me against my hyper-self. Het is dan ook een "up", hé.

De "down" opkrikken is een ander paar mouwen. GEEN energie. Ik kan niks, verdraag niks en wil absoluut met rust gelaten worden. Zou echt graag de feesten willen meemaken, maar dan vanuit een rolstoel of zo. Met een infuus Irish coffee. En ne knappe attente verpleger...

Gentse Feesten, dat zijn tradities

We blijven er voor thuis en zetten elke dag een stap in de stad, da's zeker. Maar dit jaar is mijn goesting beperkt. Te moe, te koud, te regenachtig. En tegenwoordig zijn de feesten geheel van uit mijn zetel te volgen. AVS op de buis en een vijftal Firefox tabs open en amai, ik geraak er zelfs niet door, door alle verhalen, foto's en recensies.

Op dit moment hoor ik muziek in de verte en ik ben eerlijk gezegd blij dat ik thuis ben. Maar kom, het slaat vast nog toe, het feestenvirus. Ik reken erop.

Tot nog was ik - met het hele gezin - hier te vinden ...

Zaterdag 19 juli
van 13u tot wel na 17u op het Braunplein voor de openingsstoet. (Voici, gefilmd bewijs.) Daarna aan de jenever in de Donkersteeg en vervolgens traagjes afgezakt naar het Baudelopark waar we van de laatste avondzon genoten.
Zondag 20 juli om 23u aan de Watersportbaan voor het vuurwerk. Ik hou van vuurvliegjes, wriemeltjes, vallende sterren, staarten en fonteinen, bij voorkeur in geelgouden tinten en dit jaar was er veel van datte. Het was héél schoon. En de muziek paste.
Vandaag, maandag 21 juli om 16u30 in het Zuidpark waar er door de nattigheid zo goed als geen opgeblazen springkastelen te vinden waren. Later op Polé Polé waar we een vriendin met haar kids ontmoetten, het einde van Brahim's optreden meemaakten en in de motregen bleven staan om naar Fixkes te luisteren. Het geluid stond op zijn zachtst uitgedrukt wel héél stillekes. Op ponton 2A, vlak vooraan, konden we rustig doorkeuvelen zonder dat we overstemd werden. Maar kom, ik hou wel van Fixkes en was content dat ik ze eens live kon zien, zo zonder stampen of duwen in een mensenmassa.

W. en de kids zijn al naar Bataclan geweest en brachten foto's mee - zo gaat dat these days - life gets documented.

Morgen zetten we vast iets vroeger in. Het zou mooier weer worden. Ik hoop erop.

En héél misschien kan ik ook dit jaar mijn jaarlijkse alleen-naar-de-feesten-avond arrangeren. Als ik een babysit vind ...

maandag 21 juli 2008

Pet

Always wanted one ...


Star Wars Ren at www.worth1000.com

zondag 20 juli 2008

No social butterfly

Terwijl the family naar Bataclan is, lees ik eindelijk eens wat er de laatste tijd op Facebook binnenkwam. Tja, erg actief ben ik er niet hoor.

Crossposting here, maar ik vind em funny.

Before the internet friendship was so tough
you actually had to be in people's presence and stuff ...




Jaja, "server not found" is niet iets wat ik graag zie ;-)
En terwijl we toch bezig zijn. Onderstaande rocks. "It's a really briliant joke". It is.

Back online

Trouwfeest, verjaardag en start Gentse Feesten liggen achter ons. Nu effe mail checken en zo.

dinsdag 15 juli 2008

Je Beste Dag

OK, ik geloof er niet in. Meestal wis ik de mail zelfs zonder die te lezen. En neem ik me voor om van die lijst af te raken want ik krijg al genoeg marketing prul binnen. Maar daarnet ging ik toch es kijken. En van het één kwam het ander: ik plaatste wat recente blog entries naast mijn zogenaamde "bioritme" en stond versteld. Het is natuurlijk pure bullshit, net als horoscopen. Maar mocht dit ups en downs kunnen voorspellen, dan wil ik er best rekening mee houden. For what it's worth ...



Vandaag is voor jou een matige dag met als totaalcijfer een 3.7. De score is als volgt opgebouwd:

Je lichamelijke vorm
Vandaag is het dieptepunt bereikt. Je voelt je uitgeput, afgepeigerd en waarschijnlijk heb je nergens kracht meer voor. Pluspunt: vanaf morgen gaat het weer beter!

Je emotionele vorm
Er zullen vandaag momenten zijn dat je het even niet meer ziet zitten. Hou je taai, over een paar dagen zit je weer beter in je vel.

Je intellectuele vorm
Moet je een moeilijke beslissing nemen en kom je er niet helemaal uit? Stel het nog Stel het nog maar even uit, over een paar dagen kun je weer helder reageren.

Conclusie
Het is dus een beroerde dag vandaag, maar de rest van de week ziet er gelukkig beter uit.

maandag 14 juli 2008

Proud parent

Veel heb ik nog niet gehoord over Werchter Boutique. Ik sliep toen ze thuiskwamen en deze ochtend kwamen we allemaal heel slecht op gang. Alleen dit: dochter heeft een aanbod om naar de meet-and-greet met Tokio Hotel te gaan afgewimpeld. Geen interesse...

zondag 13 juli 2008

Day off / off day

"Vrije" dagen: het blijft een moeilijk gegeven. Als ik niks op voorhand plan, steven ik meestal af op dikke ellende. Want er is zoveel wat ik wil doen dat ik door het te veel aan keuzes geïmmobiliseerd raak en daardoor niks doe, buiten mij heel erg opjagen. Maar kom, nadat zoon op dagtrip en W. met dochter naar Werchter Boutique vertrokken waren, heb ik toch nog een paar uur - onrustig - geslapen. Naar de Escape ben ik niet meer geraakt. Ik ben ook niet gaan lopen of fietsen en heb - op wat wassen na - geen klussen gedaan. Heb gewoon met mijn iPod en wat kranten op de koer gezeten. En toen het seintje eraan kwam, ben ik naar Gent St. Pieters gewandeld om zoonlief op te pikken.

Het valt me niet mee, zomaar tijd verdoen.

zaterdag 12 juli 2008

One week to go (of ietske minder)

Een dikke 3 weken geleden nam ik me een en ander voor. Effe kijken waar we nu staan.

Ging goed:
  • geregeld sauna, scrubben en smeren
  • spinning: zeker 2x per week
  • bodycoach ("trillen met de billen"): zeker 2x per week
Ging minder:
  • opnieuw gaan lopen, liefst 2x per week: heb niet gelopen, maar serieus veel gespind en met de fiets gereden, dus dat compenseert.
  • genoeg water drinken: ik drink nog steeds meer koffie dan water maar dat is de schuld van de persoon die voor onze directie een espressomachine kocht en die in de keuken installeerde, aan de overkant van de gang recht tegenover mijn deur en dus geen 10 meter verwijderd van mijn bureaustoel. Mensen, mocht u zulke koffie thuis hebben, u kwam niet meer buiten.

F*cked up
Opnieuw héél erg oppassen met eten: ben 1 week erg flink geweest; anderhalve kilo eraf als gevolg. En toen was er weer veel stress en gedoe en de voorbije week was een aaneenschakeling van vreetbuien. Massa's muesli, fitness flakes en all bran gezemel, cashewnoten, okkernoten, aardbeien, kiwi's, een avocado, een mango, een zak ontdooide gemengde bessen, potjes yoghurt, schellekes light kaas, mozarella, kipfilet, honing, tomaten, latten zwarte chocola en nog veel meer: alles wat ik thuis tegenkwam moest eraan geloven. Heb zelfs met witte suiker gestrooid (wie preekt er tegen de kids over "suiker is een drug"?) Buitenshuis kwam het tot 3 ijsjes na shopping trips, één carré confiture, één candy bar uit de automaat en schepsnoep in de bioscoop. Now shoot me!

"I eat when I'm upset", zegt Po de panda. Ik kan alleen maar zuchten bij dit inzicht. Could use a shifu. Tja.

Weet niet of dit nog in orde komt. Misschien blijf ik beter thuis. Want ik wil me niet in die jurk moeten wurmen. Oh no! Voor de rest zijn mijn wensen wensen gebleven. Maar eerlijk gezegd had ik niks anders verwacht. En ja, ik ben nog steeds verkouden. Mét snot en hoest. Bweikes.

A little Buddhism never hurt anyone

Met zoon naar Kung Fu Panda. Ja, het beviel ons. Mama aspireert een meer Boeddhistische attitude en kijkt graag naar Wuxia. Zoon houdt van tekenfilms. En van panda's.


Yesterday is history, tomorrow is a mystery, but today is a gift. That is why it is called the present.

woensdag 9 juli 2008

Voor dummies

Ik ga naar een rockfestival ...


STAP 1: Identificatie
Tegen de mevrouw aan het persloket: "Hallo, ik ben Kat en ik sta op de lijst."
STAP 2: Authenticatie
De mevrouw kijkt op de gastenlijst om te zien of mijn naam erop staat.
Hoera, ik sta op de lijst en krijg dus een bandje.
Het bandje heeft een bepaalde kleur en op het bandje staan een aantal letters. Elke letter stemt overeen met een deel "area" van het festival.
STAP 3: Autorisatie
Als ik op de festivalweide kom, wordt mijn bandje gecontroleerd op kleur.
Als ik een van de afgesloten areas in wil (marquee, persdorp, frontstage, ...) moet ik elke keer tonen dat ik de juiste letter voor de area in kwestie op mijn bandje staan heb.

Duidelijk zo?

dinsdag 8 juli 2008

Sitting here I'm eating my heart out ...

Zet een groepje veertigers samen op de spinningbike en draai disco hits als:
  • You're the first, the last, my everything - Barry White
  • Papa Was A Rolling Stone - The Temptations
  • Hot Stuff - Donna Summer
  • Never Can Say Goodbye - Gloria Gaynor
  • Don't Leave Me This Way - Thelma Houston
  • I will survive - Gloria Gaynor
  • YMCA - Village People
Ambiance troef. Iedereen lachend in de kleedkamer achteraf.

Was effe weer 13. Toen danste ik me te pletter op deze schijf.

Time will never be on my side

Ik ben altijd en overal te laat. Altijd gehaast. Kom altijd lopend, puffend aan. Of ik nu een uurwerk aan heb of een gsm op zak: het maakt niet uit. Mijn tijdsbesef is gebrekkig.

Vroeger durfde ik helemaal nooit loslaten. Was ik constant erg gestresseerd. Zal ik er geraken? Krijg ik het af?

Tegenwoordig durf ik het aan om de tijd uit het oog verliezen. Stresseer ik me nog enkel over de gevolgen van het te laat zijn. Gevolgen, die voor mij zwaar doorwegen. Al zijn de concrete gevolgen nihil, ik vergeef het mezelf niet.

Dat ik de wekker niet hoorde. Niet ging checken hoe laat het precies was. Elke 6 maand begin met vroeg naar het werk gaan en na een eind weer - zweterig en in halve paniek - als allerlaatste arriveer.

maandag 7 juli 2008

Hugh en Matthew

Heb ik een chance dat dochter zich op romantische komedies heeft gestort. Zeg nu zelf: Music & Lyrics en The Wedding Planner, op 2 dagen tijd! What more can a girl want? (buiten nog wat Dafalgan en een dekentje)

WarmKoudKoppijnSnot

Hier zit ik nu. Ben op het werk geraakt, heb wat geschreven en getest en zou straks naar huis moeten maar 'k voel me gewoon veel te mottig.

Het ziet er buiten erg winderig uit. Vanochtend raakte ik al nauwelijks vooruit op mijne vélo.

Denk dat ik nog wat blijf. Misschien laat ik mijn fiets wel hier en zoek ik een lift huiswaarts.

Moet ook nog boodschappen doen voor de lunchpakketten van morgen, pffft.

zondag 6 juli 2008

Sniff

De voorbije dagen met dochter waren erg leuk en zoon is in één stuk, erg gebruind en weldoorvoed terug van zijn eerste scoutskamp. Straks komt ook W. huiswaarts, van Werchter.

Ik kuch en snotter al 2 dagen en voel me echt mottig. Luchtpijpontsteking. Loopneus. Koppijn.
Ik hoop op een kalme week, maar maak me niet te veel illusies... Blijf uitkijken naar rust, rust, rust.

vrijdag 4 juli 2008

Sick?

In de werk mailbox: "Leer alles over REST en RESTful Web Services als alternatief voor full-blown SOA"

Huh?

Moet kunnen. Maar erg aanlokkelijk lijkt het toch niet.

donderdag 3 juli 2008

Still love Adam Duritz

Ok, net als bij Eels moet ik Counting Crows doseren. Want Adam is - net als E. - tekstueel niet altijd even opbeurend.

Maar kom "Hop on my choo-choo I'll be your engine driver in a bunny suit" doet het nog altijd. Het was fijn, met W. en dochter gisteren in de AB. En ja, ik schrok wel effe toen ik hem zag: zowat de helft van Adam Duritz is weg (foto's en roddels hier.)

Voor zij die naar Werchter trekken: enjoy Counting Crows!

Kot vrij

Zoon is op kamp. Dochter gaat uit logeren. W. is naar Werchter. Deze namiddag vrijaf. Héhé! Ik ben helemaal alleen, tot morgennamiddag. Hoe lang is dat geleden?

woensdag 2 juli 2008

Bloat

Paskotjes, ik ben er niet zot van. Ge staat daar in uw ondergoed in dat gruwelijk licht en de goesting om kleren te kopen is rap over. Oei: eerst 5 à 10 kilo afvallen en dan eens terugkomen, is vaak mijn eerste reactie op de weerspiegeling. Op betere dagen laat ik me niet uit mijn lood slaan. Zo erg is het nu ook weer niet met mij gesteld, denk ik dan. Andere keren hou ik gewoon voet bij stuk: het moet maar, ik wou iets kopen en passen hoort erbij. En heel soms maak ik gelijk rechtsomkeer.

En in dat laatste had ik echt wel zin vandaag. Gisteren had ik al het gevoel dat ik aan het opblazen was. Vanochtend keek het Michelinmannetje terug. Een activiaatje haalt hier niks uit, het zijn de hormonen. Zucht. Mooi bloot, my ass.

De wereld is soms hard. ;-) Zeker nu ik weer vaak ga sporten. En dus vaker geconfronteerd word met keibruine 45-plussers met maatje 36. As if they stopped eating altogether, quoi.

Joepie, solden!

  • Voor zoonlief een last minute run naar de Zeeman voor shorts en zwembroeken.
  • Accessoires gescharreld in de bakken op de H&M kinderafdeling.
  • Een raid op de Groove Factory en de kinderafdeling van de JBC.

I loooove solden. Het gedoe en het gescharrel. Ik kan er compleet loos in gaan. Niet dat ik massa's spullen koop. Eigenlijk breng ik alleen mee wat echt past en min of meer in "de planning" zat. Maar het is een fun bezigheid. Exciting!

En gij nu...