donderdag 31 augustus 2006

Slapen

Nog één keer slapen en de schoolvakantie zit erop. Het leven komt terug op gang. Ik zal weer mensen zien. September is een sociaal drukke maand. Veel cultuur. Veel feesten. Veel mensen. Ergens kijk ik ernaar uit. Maar dan ook weer niet. Pfft. Slapen. Dat moet ik doen.

woensdag 30 augustus 2006

Peuten

Het is zo ver: binnen een aantal weken "moet" ik terug aan het werk. In het licht van de voorbije maand heb ik daar zo mijn twijfels over. Want ik sla mezelf ternauwernood door de dag. Kan een hele hoop hulp en coaching gebruiken, als je 't mij vraagt. Maar kom, het moest ervan komen. En voor het zo ver is heb ik nog een afspraak met een nieuwe peut. Een Pesso-peut. De site doet me alvast gruwelen. Tjonge, tjonge, wat een moeilijkdoenerij.

zaterdag 26 augustus 2006

Werk eraan! Nu!

Om de dip waar ik me sinds begin augustus in bevind enigszins te verhelpen, ben ik gisteren eindelijk naar de bib gestapt, om therapeutisch/informatief leesvoer.
Wat voel ik eigenlijk? en Emotioneel in balans bracht ik mee om de laatste DGT module wat uit te diepen. ADHD bij volwassenen en ADHD bij vrouwen zijn dan weer puur ter informatie.

Eigenlijk heel verwonderlijk dat ik - met het internet als mijn voornaamste levensruimte - tot voor kort ver weg bleef van sites en boeken over ADHD. Misschien leer ik nu pas aanvaarden dat "het" er is. En wat belangrijker is: leer ik nieuwe strategieën om het er in de toekomst iets beter van af te brengen. Want het is balen. I can tell.

Pride!



Hoera! Dochter (8) heeft deze morgen met vrucht de praktische proef voor het BLOSO wandelbrevet of A-brevet afgelegd. Vrij vlotjes eigenlijk. Maar toch stonden we - samen met alle andere ouders - te zweten en zenuwachtig te wezen bij de piste.

Wat dat nu precies voorstelt? Wel, om met een paard op de openbare weg te rijden moet je een A-brevet hebben EN 11 jaar oud zijn.

Een externe jury - van BLOSO - komt het examen afnemen. Er dient een rijproef en een springproef (!) afgelegd te worden in groep. En daarbij beoordeelt de examinator het contact met het paard, doorzitten, maken van overgangen, de verlichte zit, cavaletti in stap en draf, de eerste sprong, verzorging van het paard en het onderhoud van het harnachement.

Er is ook een schriftelijk examen over de theorie (kennis van paarden, kennis van het gebruik van de rijbaan, kennis van de hulpgeving, kennis van het verkeersreglement) maar daar mocht ze niet aan meedoen. Niet dat het niet gelukt zou zijn. Maar ze is te jong. Dus moet ze wachten.

update: foto's


Eerlijk gezegd kijkt ze al uit naar de praktische proef voor het B-brevet, die ze al twee keer zag afnemen en die - volgens wat ik zie - binnenkort ook binnen haar kunde zal vallen. Maar ze moet wachten, tot ze 11 is. Je mag ook niet autorijden op je veertiende hé.

Wij zijn fiere ouders. En 'haar' pony heet Pride.

woensdag 23 augustus 2006

Speaking of wishlists


Mood Alert and Make Me Happy Message Pads: hoe simpel kan het leven zijn?

Shoes are the cure for lots of things

Als het wat minder gaat, ga ik naar schoenen kijken. Niet dat ik er nodig heb. Er staan toch wel een 15-tal paar in de kast (schat ik, het kunnen er ook meer zijn :-) ) Kleren mogen gerust uit de H&M en de Mango komen. Maar schoenen: die moeten picco bello zijn. En liefst ook afgeprijsd. Want ik heb een dure smaak. Alberto Fermani (swoon), Sergio Rossi, Patrick Cox, Fornarina: daar heb ik al "footwear" van. Maar ik blijf dromen. En aan de rekken bij Bethsabee twijfelen. Is honderd euro veel voor een soldeke??

Bloated

Voel me de laatste dagen een beetje zo:

vrijdag 18 augustus 2006

Total Recall

Ha, de laatste dagen besef ik terug goed waarom ik thuis ben. Distractibility & restlessness. Zap. Zap. Zap. September komt in zicht en de weekplanning voor ons vieren - ervan uitgaand dat ik terug aan het werk ben - verlamt me nu al. Ik maak lijstjes en werk er per dag - als het goed gaat - één punt van af. Zoals: de kleerkast van zoonlief uitsorteren. Schoenen kopen met dochter. Boodschappen doen (maar niet genoeg voor de hele week). Opruimen, koken, strijken: onoverkomelijke klussen. Het huis is een bende. En ik loop verdwaald in mijn leven. Surf op het net, maar weet niet waarheen. Zit uren op ebay naar rommel te staren. Blader honderd keer door hetzelfde tijdschrift en duid met een stift de leuke dingen aan. Weet niet wat doen. (Kan nergens aan beginnen.) Verveel me. (Kan me geen half uur aan een stuk bezighouden) Voel me erg geïsoleerd. Life sucks this way. Alles is zo fragmentarisch.
Zap. Zap. Zap. 's Avonds ouwe films op tv, die ik - tegelijk - volg. Total Recall. The Bone Collector. Enemy of the state. Eigenlijk kijk ik alleen nog de CSI's uit. En het valt me op dat ik tegenwoordig op reruns bots. Zoals die van vandaag. En hey: ik wist nog precies hoe het afliep!

maandag 7 augustus 2006

Moon over Jackson

Het was al lang gepland dat ik met W mee zou gaan naar Jackson Browne op Lokerse Feesten. Maar ik had nooit gedacht dat hij voor mij ook een backstage armbandje zou kunnen regelen. En dat ik Jackson dus van héél dichtbij zou kunnen zien. Nog dichter dan de keren dat ik op de eerste rij van de Elisabethzaal zat, recht tegenover de man.
Tja: ik hou erg van zijn muziek. En het is ne schone jongen. Een pietje precies on stage: ook deze keer stonden er 13 gitaren klaar en zag zijn haar er zeer verzorgd uit. Ik vermoed dat de man ijdel is. En dat de baard een manier is om de tekenen des tijds te verdoezelen. Maar kom, ik was er ook om te luisteren, hé. En om met een permanent marker en twee cd-boekjes (Running on Empty en mijn favoriet I'm Alive) in aanslag, klaar te staan toen hij van het podium kwam.

"Mr Browne? ..."

En toen signeerde hij, zeer relaxed, beide hoesjes! (OMG, he's cute)

W stond enige meter verder en kon - door zijn Tom Petty T-shirt - Jackson tot een gesprekje verleiden. Plus het "gepersonaliseerd" signeren van nog 2 cd's.

Voor de rest: tijdens het eindeloze gefiedel van de Waterboys heb ik op het terrein rondgestruind. Naar mensen gekeken, Cola plaktattoo's verzameld en polaroid fotookes laten maken bij BASE. En backstage met Rob , de goformusic fotograaf van dienst en de verslaggever voor de Gentenaar gekletst.

zondag 6 augustus 2006

What's been missing

Twee weken geen regelmatige, intensieve workout en ik zit op het randje van mijn verdraagzaamheid. Kom nu met niets af mensen: ik heb mijn best gedaan. De vakantie gevierd. Plonsen, spelen, koken, eten, drinken, lezen en luieren. Geen zware inspanningen.

Gevolg: Mijn conditie pijlsnel bergaf en mijn irritabiliteit schiet de hoogte in.

Gelieve kalm en stil te blijven in mijn nabijheid. Zoniet: zoek dekking.

zaterdag 5 augustus 2006

Zucht

Het zou beter kunnen gaan. Te veel hooi op mijn vork gekregen sinds we weer thuis zijn. Maar kom, het is niet allemaal kommer en kwel: ik botste net op de DaVinci method (!!).
The ADHD gene affects the brain's relationship with dopamine. This difference causes one to crave stimulation just to feel alive. When you crave stimulation you are more likely to seek thrills, take risks, discover new ways to do things, be bolder, and have more charisma.

;-)

donderdag 3 augustus 2006

Trouble

Trouble op het werk - waar ik geheel niet ben maar waar mijn afwezigheid wel als argument wordt gebruikt.
Heel de nacht enge dromen. Ben al een paar nagels armer. En ook heel wat van de moed die ik opbouwde om terug aan het werk te gaan.
Zucht.

Trug

Het was warm op de Veluwe. Zéér warm! Maar door de bomen en de zwembaden hebben we niet echt afgezien.We hebben zeer veel gezwommen (allé, geplonsd), een huifkartocht en een 25 km lange fietstocht gemaakt. De kids hebben op een pony rondjes gereden en dochter heeft een rit gemaakt met een groep ruiters (ze was in de wolken). Alleen zoon zijn verjaardag - in dolfinarium Harderwijk - was nogal heet en zoon had het lastig. Thuisgekomen bleek hij een dubbele oorontsteking te hebben, maar zoals altijd is dat met een nutteloos doktersbezoek en een zestal suppo's over de voorbije dagen, weer geheel van de baan. De dokter zei me nog: "da is nen beer, hé." Voila, een paar foto's!