Een tijdje geleden nam ik me voor om wat minder te zagen en klagen hier. Om wat meer "relevante" content te leveren. Ge weet wel, blogposts die "ergens" over gaan.
En juist dat voornemen, zorgde ervoor dat ik minder blog. Want ik liep vast. Begon me van alles af te vragen. Als: waar zal ik het in godsnaam over hebben? En: is er wel iets waar ik iets "relevants" over kan vertellen?
Want:
- ik lees niet genoeg (op jaarbasis zo goed als geen fictie en helemaal geen Nederlandstalige romans, NOOIT.)
- ik doe niks cultureels, genre toneelstuk of tentoonstelling of serieuze film, want ik heb daar geen goesting in, tiens.
- ik hou niet van koken (en gaan eten zegt me ook niet veel)
- ik ben wel beroepsmatig met ICT bezig, maar niet met fancy nieuwe technologieën of zo.
"Ahum: mijn blog is een ego blog. Meestal heb ik het over uiterst belangrijke zaken als: schoenen, tv programma's, muziek, boeken en gazetten, uitstapjes en (schone) venten. En ook over het immense plezier om als volwassene met ADHD door het leven te sukkelen. Ik ben ook moeder van 2 maar mom-blogs zijn - voor alle duidelijkheid - niet aan mij besteed." schreef ik enige maanden geleden. Voor ik me bedacht dat het hier toch eens "interessanter" mocht worden. Voor ik lichtjes panikeerde over mijn gemis aan "content".
Of dat nu wil zeggen dat ik momenteel geen inspiratie heb, dat durf ik niet te beweren. 't Is veeleer dat ik geen tijd maak om te bloggen. En ik heb tijd, echt wel. Ook al run ik een huishouden met kids - inclusief was en plas, eten kopen en serveren, brengen en halen en zo meer. Want mijn huisgenoten zijn allen 9+ ("bijna tiener", blijft zoon herhalen) en die wassen en kleden zich al helemaal alleen. Ze kunnen een petfles openvijzen, hun eigen boterhammen smeren en blijven al graag eens een uurtje alleen thuis (om ongestoord TV te kijken, wat dacht ge).
Maar ik vul de tijd met andere dingen.
- Met spinning, striding, lopen en bodypump of yoga of Pilates. Ik bewaak mijn 3-4 uur sport in de week. Da's nodig. Voor mij eigen goed. En als het lukt, doe ik er graag nog een uurtje bovenop. Want sporten helpt.
- Met tv kijken. Man man man, ge kunt niet geloven hoeveel uren ik voor de lichtbak kan zitten. Na 21 u, dat wel. Als ze in bed zitten. Als hij thuis is, dan bekijken we samen heelder boxen series op DVD. Is hij er niet, dan bekijk ik wat ik eerder - op de digicorder- opgenomen heb. Zomaar zappen? Zelden. Ik zal wel even zoeken naar iets wat me interesseert, maar als er niets is, zet ik een DVD op. Of move ik naar het andere scherm. Om een keer te kijken naar wat er nu weer op stick werd toegeleverd.
- Of om wat rond te cruisen op 't internet. Om te lezen dus, want ik behoor niet tot de YouTube generatie. Als ik op een nieuwssite een newscast krijg in plaats van tekst, dan sla ik die zo goed als altijd over. Ik lees best veel, van tech stuff over social media stuff over fashion blogs, film, boek en tv recensies en nerdy zottigheden allerhande. Niet alleen online. De krant, de Humo, Glamour, Nest en stapels vrij te verkrijgen drukwerk: ik verslind ze.
Maar 't is natuurlijk niet alsof ik dagelijks iets nieuws uitprobeer. En daar een opinie over heb.
En ik heb wel 2 kids - de beste van de wereld trouwens - maar nog steeds geen enkele neiging om veel info over hun bestaan vrij te geven. Facebook heeft op dat vlak al genoeg veranderd, vind ik.
Terwijl de de boel hier wat stil stond, heb ik wel serieus nagedacht. Op veel nieuwe onderwerpen ben ik niet gekomen. Maar da's niet erg. Ik weet nu dat mijn blokkage op drogredenen stoelde. En ik ben aan 't schrijven getogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten