Nog twee dagen en ik heb vakantie, 3 weken lang, als ik me niet vergis. Jaja, het is tijd om wat te recupereren, ik wéét het. Maar ik heb er zelden zo tegenop gezien als nu. Want vakantie, dat is véél erger dan werken. Omdat ik geen opgelegde structuur heb. Niet moet opstaan. Niemand moet brengen of halen. Niet naar het kantoor moet.
Als het op dit moment al moeilijk is om elke dag 's middags te eten, om me aan mijn sportschema te houden en om 's nachts meer dan een paar uur te slapen, hoe wordt het in de komende weken?
Ik heb er begot geen greintje goesting in. Om de tijd die voor me ligt te vergooien aan ontregeld en besluiteloos zijn. Ik heb de moed niet om van alles op poten te zetten. Veel te lastig, veel te complex. En ik heb eigenlijk ook geen flauw idee wat ik zou willen doen. Buiten met rust gelaten worden.
Mag ik naar de opvang?
woensdag 14 juli 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
eens goed uit de sleur van alledag gaan kan deugd doen.
De rest van het jaar hebben we tijd zat om weer in de sleur te komen
Een reactie posten