Pretend it isn't so

Weekend en ik ben vóór​ 9u de deur uit. Met spierpijn in mijn linkerkuit waar ik geen enkele verklaring voor heb, maar soit. Ik breng de fiets weg en ga lopen met de groep. Alles gaat vlotjes. Dat is wat ik wil dat het doet. Maar op de terugweg overvalt het me. Te veel mensen, te veel gepraat en ook te veel nadenken over het voorgaande. Ik zit nog steeds op niveau "uitgewrongen". Ook al doe ik alsof dat een te minimaliseren detail is.