Roaming

Eindelijk: de dialectische gedragstherapie training gaat toch ergens heen. Een beetje laat, want ik dacht al dat ik van deze module gewoon niks opstak. Meer zelfs, dat ik het gewoon niet begreep. Maar toch: inzichten dringen zich op. Oef.

Gisteren hadden we het effe in de pauze over onrust. Met tips en technieken en medicatie doen we ons best om de "pijn van het zijn" te doorstaan. En dat valt niet mee.

Als ik mag kiezen: doe mij maar fysieke onrust. Die sport ik er wel af. Geestelijke onrust is VEEL erger. I can tell. Want het is weer erg met me gesteld. My mind roams, op zoek naar een provider. Een aansluiting.

Oeps, "geen netwerk" !

Maar kom: de mindfulness, hoe lastig dat het geregeld oefenen ook is, werpt al vruchten af. My spirit grows wherever it may roam *. Jaja.