Het heeft me weken gekost, maar ik heb doorgezet. Want ik vond het een goed boek. Ben blij dat ik het uitlas, ondanks de concentratieperikelen en de overweldigende vermoeidheid.
Neen, ik wist niet waar dit boek over ging. De laatste jaren schuw ik recensies en boekbijlages, omdat ik er toch nauwelijks in slaag om fictie te lezen en die dingen me dan frustreren. Het was een cadeau, van zeer belezen een vriend die schitterende keuzes maakt. 'k Had enkel de flaptekst gelezen.
Waarom dit boek me zo lag? Euh. Wacht es. Eén: het is een academic novel. Ik heb een zwak voor de departementen van de L&W. Voor hun muffe bibliotheken en weirde docenten. Voor al wat Engels is. Twee: associaties, as usual. Ik googlede daarstraks "Forster" en "Austen"en kwam tot mijn verbazing bij Zadie Smith terecht. En kijk: hier zetten ze gewoon mijn favorieten Britten op een rijtje. "Jane Austen, E. M. Forster, and Virginia Woolf, and our contemporaries David Lodge and Zadie Smith". Het is dus geen toeval.
Voila, en nu op naar "Elementaire deeltjes". Da's de enige die we bij De Morgen bijnamen. (Ge kunt tegenwoordig geen gazet meer kopen of er zit wat bij. Ronduit ergerlijk, vind ik dat) En neen, ik weet begot niet waar het over gaat. Dat zal ik al lezend uitvinden. Ha!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten