What goes up ...

Moodswings. Gelukkig herken ik ze ondertussen. De energievretende "high" ligt weer een eindje achter mij en ik doe dapper door. 's Ochtends doodmoe. Dan weer beter. Actief. Crashen tegen 19u. En na 21u wordt ik weer wakker. Tijdens mijn "actieve" uren doe ik veel. Klusjes, papieren, boodschappen, rondsjezen met de kids: alles passeert de revue. Ik prop de uren vol. Het lukt me nog niet goed om de mindfulness dagelijks te integreren. Vaak ben ik gewoon te moe: mediteren is niet ontspannen maar concentreren. Maar kom, ik ben weer aan het breien - wat een alternatieve meditatievorm is. Voor tv, dat wel. De twee samen bieden net genoeg prikkels om mijn hoofd vrij van eigen spinsels te houden. En voilà, mijn eerste vingerloze want (zoiets)- geheel op het gevoel gebreid - is af.