Paskotjes, ik ben er niet zot van. Ge staat daar in uw ondergoed in dat gruwelijk licht en de goesting om kleren te kopen is rap over. Oei: eerst 5 à 10 kilo afvallen en dan eens terugkomen, is vaak mijn eerste reactie op de weerspiegeling. Op betere dagen laat ik me niet uit mijn lood slaan. Zo erg is het nu ook weer niet met mij gesteld, denk ik dan. Andere keren hou ik gewoon voet bij stuk: het moet maar, ik wou iets kopen en passen hoort erbij. En heel soms maak ik gelijk rechtsomkeer.
En in dat laatste had ik echt wel zin vandaag. Gisteren had ik al het gevoel dat ik aan het opblazen was. Vanochtend keek het Michelinmannetje terug. Een activiaatje haalt hier niks uit, het zijn de hormonen. Zucht. Mooi bloot, my ass.
De wereld is soms hard. ;-) Zeker nu ik weer vaak ga sporten. En dus vaker geconfronteerd word met keibruine 45-plussers met maatje 36. As if they stopped eating altogether, quoi.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten