Gentse Feesten, dat zijn tradities

We blijven er voor thuis en zetten elke dag een stap in de stad, da's zeker. Maar dit jaar is mijn goesting beperkt. Te moe, te koud, te regenachtig. En tegenwoordig zijn de feesten geheel van uit mijn zetel te volgen. AVS op de buis en een vijftal Firefox tabs open en amai, ik geraak er zelfs niet door, door alle verhalen, foto's en recensies.

Op dit moment hoor ik muziek in de verte en ik ben eerlijk gezegd blij dat ik thuis ben. Maar kom, het slaat vast nog toe, het feestenvirus. Ik reken erop.

Tot nog was ik - met het hele gezin - hier te vinden ...

Zaterdag 19 juli van 13u tot wel na 17u op het Braunplein voor de openingsstoet. (Voici, gefilmd bewijs.) Daarna aan de jenever in de Donkersteeg en vervolgens traagjes afgezakt naar het Baudelopark waar we van de laatste avondzon genoten.
Zondag 20 juli om 23u aan de Watersportbaan voor het vuurwerk. Ik hou van vuurvliegjes, wriemeltjes, vallende sterren, staarten en fonteinen, bij voorkeur in geelgouden tinten en dit jaar was er veel van datte. Het was héél schoon. En de muziek paste.
Vandaag, maandag 21 juli om 16u30 in het Zuidpark waar er door de nattigheid zo goed als geen opgeblazen springkastelen te vinden waren. Later op Polé Polé waar we een vriendin met haar kids ontmoetten, het einde van Brahim's optreden meemaakten en in de motregen bleven staan om naar Fixkes te luisteren. Het geluid stond op zijn zachtst uitgedrukt wel héél stillekes. Op ponton 2A, vlak vooraan, konden we rustig doorkeuvelen zonder dat we overstemd werden. Maar kom, ik hou wel van Fixkes en was content dat ik ze eens live kon zien, zo zonder stampen of duwen in een mensenmassa.

W. en de kids zijn al naar Bataclan geweest en brachten foto's mee - zo gaat dat these days - life gets documented.

Morgen zetten we vast iets vroeger in. Het zou mooier weer worden. Ik hoop erop.

En héél misschien kan ik ook dit jaar mijn jaarlijkse alleen-naar-de-feesten-avond arrangeren. Als ik een babysit vind ...