Alles viel uit mijn pollen. Op de fiets raakte ik niet vooruit. Ik kon maar moeizaam lezen, typen en spellen en begreep ook maar de helft van wat er mij verteld werd (sorry daarvoor). Maar kijk, op zo'n dagen klaart de mist altijd 's avonds op. En juist dat maakt het onbegrijpelijk.
Kijk nu, ze zit te bloggen!
Terwijl ze de hele dag als verlamd ronddoolde.
Tja.
maandag 20 oktober 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten