De hele toestand - op het sanitair na - leek wel een festivalcamping. We hadden pizza's, slaatjes, BBQ, wijn, fris, verse koffie en koeken van de bakker. En het was ook een beetje een reünie, met ouwe studiegenoten, buurtbewoners en kennissen die we vanaf volgend schooljaar misschien iets vaker zullen zien of horen.
Neen, mij ga je niet horen klagen over het "vreselijke" feit dat je bijna 22u voor een schoolpoort moet aanschuiven. Dat laat ik liever aan anderen over. Want dat kamperen op zich, dat doe ik best graag. Ik maal niet om comfort - slaap om zeggens net zo lief op het trottoir.
Wat voor mij wel benauwend was, was de hoop volk op een kluit en de stress die deze hoop - door een niet aflatende stroom van ongenoegens en innuendo - wist op te bouwen.
Maar kijk, ik hield het hoofd redelijk koel door goed deel van de tijd te lezen, dronk geen sloten, sliep behoorlijk vast en was om 5u50 vanochtend niet eens mottig toen ik voor de deur plaatsvatte. Buiten de zonnebrand op mijn armen, heb ik dus niks te klagen.
Waar ik niet op gerekend had, was dat er na de inschrijving en het rugbytornooi - zonder tussenstop thuis - nog eens een dik aantal uren op de diergeneeskunde zouden worden doorgebracht. Want ik had op een douche gerekend en mocht dus 6 uur langer wachten. En dat vond ik niet leuk. Maar kom: de 979 pagina's Tommyknockers zijn uit. Ha!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten