Alsof ik daar een tekort aan heb.
Wilskracht is wat me in gang houdt, wanneer ik door mijn "ADHD gedoe" al heel erg moe ben. Wanneer de uitputting - mentaal en fysiek - nabij is. Wilskracht doet me voortdoen, voorbij dat punt.
Wilskracht is mezelf opleggen dat er geen limieten zijn. Dat ik altijd mijn best moet doen en moet doorduwen.
Ik ben er veel te lang in getrapt, in dat “willen is kunnen”. Tot ik niks meer kon.
Wat ik nu ook wil, maakt weinig verschil. Wat ik nu al kan, is beperkt. En wees gerust: ik ben er niet blij mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten