Unrequited

The Saturday Boy op m'n iPod. Heerlijk. Waarom luister ik niet vaker naar Billy Bragg? Ik vind zijn lyrics schitterend. Maar ze stemmen me niet echt vrolijk. Billy is grappig. Maar ook knal erop als hij het over mensen en hun gedragingen heeft. Pijn, afzien, en er humoristisch over zingen.

The temptation
To take the precious things we have apart
To see how they work
Must be resisted for they never fit together again (Must I paint you a picture)


That love between two people must be based on understanding
Until thats true youll find your things
All stacked out on the landing, surprise, surprise (Valentine’s Day Is Over)


In the end, it took me a dictionary
To find out the meaning of unrequited (The Saturday Boy)

Soms is mijn brein een grote hond die me hard vooruit sleurt, van associatie naar associatie, door het lexicon, de thesaurus, de taxonomie

unrequited: it says a lot about how I usually feel when it comes to people - I covet - I long for salvation - I am needy - I crave for attention - hé denk es in het Nederlands - juist omdat ik zo verdomde "awkward" ben met mensen hebben ze geheel niet door hoe hard ik wel probeer...

Streef niks na, klonk het gisteren bij de Mindfulness, en ik pende het woord "behoefteloos" neer. Een woord dat me achtervolgt en ergert. Nu ja, niemand zegt dat ik behoefteloos moet worden. Ik leer alleen dat ik beter af ben als ik geen energie stop in zaken "willen". Wat voor mij bepaald een opdracht is.