10 jaar Escape lid en wat doe ik? Een dikke tien dagen wegblijven.
Geen spinning, geen loopband, geen yoga, geen trilplaat, geen sauna: in no time van bijna strak naar pudding.
De eerste spinning combo na mijn ik-lig-weer-helemaal-aan-diggelen break ging nochtans vlot. Conditie blijft. The body remembers. Ik bleef natuurlijk fietsen en liep toch één keer een toerke rond de Watersportbaan.
Maar toch. Een aantal weken geleden was ik nog wakker, alert, actief in de omgang met mensen, nu kan ik ternauwernood een gesprek blijven volgen. Het is alsof mijn energie wegsijpelt, alsof alles gedempt wordt, alsof ik mist in mijn kop heb, alsof ik onder water tegenstroom crawl zwem en steeds minder boven water kom om naar lucht te happen.
Ik voel me niet de hele tijd "slecht"; soms gaat alles vrij gewoon, soms ben ik zelfs effe heel goed. En dan slaat ze weer toe. De verlamming.
Het rare is: ik heb geen idee van wat de ommekeer veroorzaakte. Hatelijk, dat is het.
zaterdag 19 april 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten