Hmmm.
Smooth Criminal van Michael Jackson steekt goed in mekaar.
In de auto zit ik voortdurend aan de radio, tot ik iets tegenkom wat ik wil horen. Cd's uitluisteren da's véél te moeilijk voor mij. Dus switch ik van zender tot zender tot er iets
upbeat passeert.
Altijd goed zijn:
- disco stampers
- zwaar vuilbekkende rap
- pretpunk à la Green Day
Nostalgie is me vreemd. Ik hoef niet terug in de tijd. Laat maar, echt. Maar het valt me wel op dat eighties songs - genre
Hall & Oates en zo - me nog steeds vrolijk maken. Misschien omdat ik toen nog - al doende - aan het leren was dat de meeste grote verlangens op een teleurstelling uitdraaien.
1 opmerking:
Ah wijs! Toch iemand die niet opspringt en halsoverkop lyrisch wordt bij het horen van het woord "nostalgie".
Een reactie posten