zondag 13 september 2009

Ride the wave, don't fight it.

Zeven weekends buurtfeesten, het kruipt in de kleren. Maar zie, vandaag bleven we thuis. Om daar te werken. Met z'n allen. Want het was nodig.

Dozen uitsorteren. Vuilniszakken vullen. Meubels ineensteken. Afwasmachine legen. Eten koken. Tafelonderdelen lazuren. Wasmachine vullen. Meubels verslepen. Afwasmachine vullen. Wasmachine legen. Tijdschriften stapelen. Elpees op volgorde zetten. Karton en isomo scheiden. Stof afnemen. Foto's afladen. Oud speelgoed verhuizen. Nieuwe lades vullen. Foto's online zwieren. En huiswerk maken, dat ook. Want daar ben ik "officieel" nu nog mee bezig. En 't vlot niet zo best.

Maar kom, het resultaat van de dag mag er zijn: de bureau heeft weer een zichtbaar tapijt (maar 3 kleine dozen een één draagtas, alles van mij dus door mij op te kuisen, blijven over). En ook dochter-die-nu-in-het-middelbaar-zit heeft geen excuus meer om haar kamer vol te gooien: er staan twee nieuwe ladeblokken die we samen ineen hebben geknutseld. Hoe goed wij samen IKEA klussen klaren, is bijna miraculeus want we durven anders wel eens kibbelen. Maar zie, ze knutselt graag. En ik ook. En ze leest eerst het papierke. Gelijk ik. En we kunnen samen lachen om de ultieme relatietest.

Nu ja, ook al had ik vandaag een Red Bull in plaats van Rilatine-dag ingelast, ik was rond een uur of acht moe genoeg om geen goesting meer te hebben in veel denkwerk. Maar ik kan er niet omheen, om mijn taken voor "Vorming opzetten en begeleiden" morgen, om die die de shrink me goedbedoelend meegaf en om die voor de opleidingen die ik zelf ga geven. Terwijl ik gewoon toeklap en er al een tijdje niks zinnigs meer uitkrijg. En ik ook wel weet dat doordouwen niet helpt. Maar toch: het moet af hé. Er zijn deadlines waar ik niet van weg kan lopen.



Voici, het invulblad om na te gaan bij in welke situaties ik panikeer/aan het doemdenken sla/extreem cynisch reageer/boos word/meppen verkoop. Met gedragstherapeutische trucs kan je leren om je gedrag af te stemmen op de situatie, en niet op de gedachten of gevoelens die je er zelf bij creëert. Niet dat dat een origineel inzicht is - in de Mindfulness en bij de boeddhisten slaan ze je ermee om de oren en zelfs Shakespeare wist ervan - maar het systematisch opschrijven en analyseren - en dan ook bespreken, zou moeten helpen om nieuwe gewoontes in te bedden. And I could use some.

Maar nu eerst nog wat vragen beantwoorden ...

Geen opmerkingen: