Yoga in GENT

Na de vorige BGGD hadden we in de auto een uitgebreide conversatie over yoga in Gent. Want er zijn nogal wat mogelijkheden, en wat de een leuk vindt, is niet noodzakelijk leuk voor de ander. Bij Vooruit waren ze erg te spreken over Eva Kamala Rodenburg. Een bevriende rugby-mom volgt er ook les en is zeer content. Shambho bleek evenzeer te bevallen. En mijn goesting stak weer op om de "markt" in Gent wat verder te verkennen.

Maar eerst iets over mijn "visie" op yoga.

Persoonlijk heb ik niet de neiging om yoga lessen in te delen volgens de traditie (Hatha, Iyengar, Vinyasa, Ashtanga, Prana, Kundalini, Raja etc.) maar eerder op hun invalshoek. En die invalshoek stel ik voor als een continuum van spiritueel over sportschool tot hard cash.

Yoga met een guru, daar heb ik geen ervaring mee. Precies omdat ik zulks als de pest schuw. Maar yoga-met-veel-uitleg, over spirituele kant van de zaak en/of de traditie, dat wel. Het voordeel aan dit soort - in mijn ervaring - is dat het kleinschalig en niet duur is. Meestal rustig en traag, zonder spiegels. Je probeert de asana's volgens eigen kunnen en je wordt een beetje bijgestuurd. De lesgevers geloven in hun "heilzaam" doel en leggen alles goed uit. Soms wordt het iets te zweverig. Maar er zijn ook mensen die het precies daarvoor doen...

Sportschool yoga is vaak "dynamisch". Je leert er series van asana's uitvoeren, meestal aan een bepaald tempo, in een bespiegeld lokaal. Gezien de nadruk toch op meekunnen ligt, zitten er risico's aan vast. Hoe harder het vooruit moet, hoe groter de kans dat je maar wat aanklooit en de asana's vrijelijk interpreteert. Kortom: alles staat of valt met de lesgever. Maar kom, het is in dit soort lessen dat ik al het meest heb opgestoken.

"Hard cash" of "California style" yoga, gaat nog een stapje verder. Hier is gezondheid een commodity die je - tegen een aardige vergoeding - kan aanschaffen. De lesgevers zijn verbonden aan een commerciële organisatie. Ze worden continu bijgeschoold. Het zijn professionals die een kwaliteitsstandaard hanteren. Mensen die na 3-4 jaar yoga ervaring een eigen studio durven opzetten. En hun kunde duur verkopen.

----

Zelf heb ik in de voorbije decennia af en toe aan yoga gedaan. Ik volgde een paar lessenreeksen bij Rob Mostert en de CM en had periodes waarin ik op het juiste uur in den Escape arriveerde om een (power) yoga of Pilates les mee te pikken. Heel soms pikte ik een workshop (Boustany bij Soma) of een losse les mee en een paar keer ging ik op verkenning, om te zien of iets me goed genoeg beviel om het in mijn weekschema op te nemen.

Een ervan was Shambho, waar ik ooit mijn tweede reeks mindfulness volgde. Shambho bevalt me erg: het is er mooi, ze kiezen voor goede lesgevers en de lessen die ik er volgde waren ok. Maar ik raakte er nauwelijks want de uren lagen slecht en het was net iets te ver om vlot heen te fietsen en vooral: Shambho is heel DUUR. Geen optie voor af en toe dus. En al zeker niet interessant in combinatie met een ander sportschool abonnement.

Nu wist ik al een hele tijd dat er in Gent "nieuwe" spelers (Hot Yoga Gent, Studio Groene Vallei en Iyengar Yoga Centrum) opgedoken zijn, maar verder dan plannen om er eens heen te gaan was ik nog niet geraakt.

Tot vorige week! Jaja, ik heb er ondertussen 6 uur hot yoga op zitten. Een verslag volgt ...