"New Age Step" WTF is dat nu weer? Aha: het is traag steppen, op rustige muziek. De eerste tien minuten zijn wel leuk. Geen van dat "step op luide beats, tot je erbij neervalt" gedoe waar Fabrice in uitblinkt. Fijn, ik voel het in mijn benen: deze spieren train ik duidelijk onvoldoende. Maar dan gaat de juf van dienst over tot een choreografie: we moeten over de step springen en draaien en ik wil wel en ik snap wel wat ze beoogt maar mijn coördinatie reikt niet zo ver. Ik step dus ietwat ontstemd verder en probeer door te doen ondanks mijn geklungel. Maar het gelijkt er niet op. Ik kan dat niet. Waarom mag ik niet gewoon een uur rechtoe rechtaan op en neer stappen? Da's vast ook wel efficiënt voor de kuiten en de bips.
Gelukkig duikt Friedle op met de boodschap dat ze muziek nodig heeft voor het spinnen. Zo rap als kijken laat ik mijn step in de steek en ga ik mijn spds aantrekken. En ik pak gelijk een van de testfietsen. De fiets zit lekker - een zacht breed zadel - en trapt ook goed, maar het stuur wiebelt en de hele zaak maakt lawaai. Zo erg dat ik op een zeker moment geen weerstand meer bij durf te draaien. Tja, als één nieuwe fiets al zo hard kreunt, wil ik me liever geen zaal vol intensief gebruikte bikes voorstellen. En er is ook iets raars aan: om weerstand bij te draaien, moet je in de "foute" richting draaien. Very confusing!
Na een goed half uur stevig doorfietsen, besluit ik om naar de trilplaat te gaan voor de krachttraining. Zweten!
Daarna een frisse douche en 2 saunagangen en ik kan er weer tegen. Wow. Deze week heb ik al hard gefietst. Misschien moet ik weer wat afwisselen, met andere lessen en met buiten lopen. Tegen de eentonigheid. Maar anderzijds: ik spin zo graag ;-). Voor mij mag er elke dag een combo zijn. En nu maar hopen dat Paul niet ziek blijft.
vrijdag 23 juni 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten