Mannen

Tja. Me zomaar iets over de helft van de wereldbevolking laten schrijven, is niks meer dan een uitnodiging om u, argeloze lezer, te confronteren met mijn vooroordelen. Want wat weet ik nu over mannen? Als een soort? Een bevolkingsgroep?

Van antropologie en sociologie heb ik geen kaas gegeten. Dus vooroordelen zullen het zijn. Gekruid met enige decennia ervaringen. Met mannen ...

Over het algemeen genomen, hou ik van mannen. Ook al nam ik me bij tijden - wanneer ik na een pijnlijke crush compleet aan vodden lag - voor om lesbisch te worden, het zit er niet in, dames. Ik val - behoorlijk hard - voor venten.

Voor mijn vent bijvoorbeeld, u genoegzaam bekend als W. Na meer dan 19 jaar samen, kan ik alleen maar zeggen dat ik met hem heel erg oud wil worden. Voila!

Op het werk deal ik meestal met mannen. Wat ik best vind. De informaticasector is typisch erg mannelijk. Aan de universiteit werken er wel relatief veel vrouwen in ICT, maar ik kan me genoeg lezingen en conferenties herinneren waar ik de zaal afspeurde naar andere vrouwen. Die er nauwelijks waren.

Nerds en zo: no problem. Er is maar één ding dat ik absoluut verafschuw en dat zijn vieze nerds. Het soort - vaak welopgeleid - dat zich niet vaak genoeg doucht. Of uit zijn bek stinkt. Of altijd kleren met muffe luchtjes draagt. Maar kom, tegenwoordig blijf ik ook daarvan gespaard.

Vooroordelen? Euh... Ik geef mannen meer krediet. Ben minder achterdochtig. Verwacht geen toestanden, gedoe en verborgen agenda's. Voel me meer op mijn gemak.

Mannen zeggen meestal wat ze bedoelen. Wat eigenlijk de enige toegestane vorm van communicatie zou mogen zijn. De finesses van "is je haar anders?", meaning: "eikes, er zit een dooie rat op je kop", beheers ik niet.

Nog vooroordelen? Niet echt, enkel flauwekul.

Ik heb een zwak voor beefcake. Voor "strandneukers" zegt W., en daar heeft hij helemaal gelijk in. Ik zwijmel voor testosteron.

Maar voor hetzelfde geld val ik in blinde adoratie voor een "intelligente typ". En zweet ik dat een tijdje uit. Neen, trouwen maakt je niet immuun.

In 2004 maakte ik "my top ten of shaggable men". Omdat ik geen absolute voorkeur heb - die varieert - zette ik ze op leeftijd.

Alan Rickman (February 21, 1946)
Anthony Stewart Head (February 20, 1954)
Viggo Mortensen (October 20, 1958)
George Clooney (May 6, 1961)
Brad Pitt (December 18, 1963)
Adam Duritz (August 1, 1964)
Evan Dando (March 4, 1968)
Dave Grohl (January 14, 1969)
Robbie Williams (February 13, 1974)
Orlando Bloom (January 13, 1977)

Nu, 4 jaar later zou ik er heel misschien Josh Holloway (July 20, 1969) en Ethan Hawke (November 6, 1970) durven bijzetten. Niet zeker.

Een ding: mannen hebben gewoon een betere user-interface.


Dit is een postje in het kader van wijvenweek. Blijf hier vooral niet hangen, en check ook wijvenblogs.be voor meer van hetzelfde, maar dan helemaal anders.