maandag 17 maart 2008

Sara (I'm so naive)

W. is al twee zondagavonden de deur uit waardoor ik wat tv tijd kreeg. Zo kwam het dat ik vorige week op De week van Sara botste. En het vermoeden kreeg dat de ontknoping nabij was. Dus zette ik gisteren, terwijl ik CSI Miami bekeek, de digicorder in gang, om vervolgens mét FFW mogelijkheid en laptop ter afleiding op de schoot Sara's week te checken.

Vraag me niet hoe het verhaal in elkaar steekt. Vraag me niet hoe ze allemaal heten. Ik kan het bakkes van Kürt Rogiers en Olivier de Smet (die ik nochtans aan de schoolpoort zie) amper uiteenhouden. Het enige wat ik wil is dat dat schaap hare hunk aan de haak slaat.

Ik merk dat ik blijkbaar erg naief ben. Of in een zeer beschermde omgeving vertoef. Want ik ken zo geen slechte mensen die mekaar de duvel aandoen. Geen zakenmannen in kostuum die hoogst onaangenaam blasé zijn. Geen gemene bimbo's als Sandrine André.

Wat ik tegen dochterlief zeg over "Familie" en "Thuis" houdt dus steek. Schatje, het argument dat je "iets leert over het echte leven", klopt niet.

Want wij kennen zo geen mensen.

Jaja, het is fictie. Ik weet het.

Geen opmerkingen: