Op vakantie lees ik boeken. Bij voorkeur bij het zwembad. En ik kan met blijdschap melden dat ik daar in de voorbije week erg goed ben in geslaagd. En hoewel ik al weken van plan ben om de vooruitgang van het lijstje ernstig (!) te bespreken, wil ik nu eerst iets kwijt over die die er tussen sloop, omdat ik hem in de kast zag staan en dacht: laat ik ook iets luchtigs meenemen.
Het zit zo: lang geleden, toen ik nog geregeld naar horrorfilms keek en veel Stephen King las, kwam ik met Weaveworld van Clive Barker thuis. (Volgens de prijssticker van de Fnac moet het in '90 geweest zijn.) Ik herinner me dat ik erg onder de indruk was en nadien ook Imajica en The Thief of Always aanschafte en las, om tot de conclusie te komen dat "het genre" zich niet leende tot verdere verdieping omdat die verhalen uiteindelijk altijd volgens eenzelfde stramien opgebouwd zijn. Maar kom, precies daarom is het ook een genre hé.
Wat ik vergeten was, was hoe dik het boek wel is. Kwa zwembadlectuur kan het tellen: het verhaal is erg gedetailleerd en gaat traag vooruit; als ge dus om de vijf voet van uw pagina geroepen wordt door "mama mama kijk es ik ga duiken", zijt ge niet gelijk den draad kwijt - iets wat mij meestal erg kribbig maakt. Wat nog meer: het zit verdomd goed ineen. Ik zie die mens al zo voor een groot bord staan, namen, tijdslijnen en allerlei schema's noterend, alvorens hij aan het schrijfwerk begon. Zo'n verhalen bouwen, is een "craft". Ze goed schrijven is een gave, en die heeft Barker wel. Zijn Engels is ook niet te simpel. Als de leesindex te laag ligt, wordt het pulp en dat is het niet. Ik wist niet veel meer van het verhaal en het kwam ook niet terug al lezende, dus hield ik het tot de eindmeet vol, zij het een beetje gefrustreerd omdat ik geen tijd meer had voor de andere "serieuze" boeken in de valies. Maar kom, alle lof voor Weaveworld.
En terwijl ik het nu toch over dikke pillen van het niet-literaire soort heb: Memoirs of a Geisha is er ook een die ik ooit doorploegde. 'k Heb daarnet de film op DVD bekeken en ik moet zeggen dat de verfilming erg close is. Wel onnozel dat ze allemaal Engels spreken in plaats van Japans, maar kom, 't is entertainment, en 't was goe.
En nu ga ik slapen. De batterij van de laptop is bijna leeg.
maandag 4 augustus 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
jep memoirs of a geisha de film vond ik ook goe, nu nog de boek lezen
Vriendin in een coma, wat ik ervan vond: Deel 1 en 2: zeer goed!! Knap. Deel 3: (einde van de wereld en spook dat verschijnt) hmm daar ben ik helemaal afgehaakt. Ok het blijft super geschreven maar de ongelooflijke ommezwaai in het verhaal was me toch ff teveel.
Wat vond jij ervan?
BTW: nu deze uit is, heb jij nog leestips? Een boek dat ik ECHT gelezen moet hebben? Je persoonlijke favoriet aller tijden? Kwil eens een echt goed boek lezen. Is al zolang geleden. Anders pluk ik wel een uit je leeslijstje
ja, ik weet nog dat Girlfriend in a coma raar liep op het eind - was er ook niet zot van toen ik het las
Leestips? Pfft. Als student zou ik zeker The Secret History lezen. En iets van by John Irving, bij voorkeur A Prayer for Owen Meany. Deze site vind ik leuk om te zien of iets de moeite is. Wat Nederlandstalig betreft: I have no frigging clue ;-) Kristien Hemmerechts of zo??? LOL
Een reactie posten