Hoard

Wow, zie nu: in Engeland heeft een man met een metaaldetector een schat gevonden. Zomaar 1500 stuks, 5 kilo goud en 2,5 kilo zilver. "The detail on the artefacts (...) is so intricate that one expert cried because she was overcome by their beauty" lees ik ergens. En ik ben er zeker van dat ik ook had gebleit, want die neiging heb ik nog steeds als ik in het British Museum sta. Completely overwhelmed.


De vondst - "the Staffordshire Hoard" genaamd - is groter dan die van Sutton Hoo, waar ik eerder dit jaar toch nog eens ging naar kijken. Want ik heb een zwak voor everything Anglo-Saxon. Yup. Lang geleden - nadat ik ernstig geschiedenis en archeologie had overwogen - koos ik voor taalkunde. Tolkien achterna. En neen, ik ben geen krak in Oud-Engels geworden. Dat was allemaal niet zo gemakkelijk. Maar mocht ik opnieuw beginnen - wetende wat ik nu weet - dan zat ik weer in de Germaanse. En deed ik er vast geschiedenis bovenop. Want hoe dat je het draait of keert: nieuws als dit maakt me blij. Gewoon het idee alleen al, dat al die mensen daar nu op gaan studeren en daardoor het beeld over die periode zullen herzien. Boeiend is dat.