Uitval

Ging een vrouw naar de supermarkt. Een beetje gehaast en zo, want het ene kind moest nog worden overhoord en het andere kind wachtte op de sporttas en een belegd broodje. En toen aan de kassa, was ze het kwijt. Het nummer van de bancontact kaart, allé: de pincode, zo heet dat nu. Ze dacht dat ze het wist. Want ze had die middag nog 50 euro gehaald aan de automaat. En ze had een half uur eerder ook nog iets betaald, aan een andere kassa. Ze tikte dus het nummer in. En nog eens. En toen eens met wat nummers omgekeerd, maar toen wist ze het eigenlijk al.

Het was weg. Foetsie. Uit het geheugen gewist.

Best mogelijk dat het nooit meer weerkomt, wist ze uit ervaring.

Gelukkig stond er een kennis in de rij die dan maar in haar plaats betaalde. Met wie ze ondertussen netjes afgerekend heeft.

Ze heeft er nadien niet over gestresst. Het was maar een code. Vier cijfers! Pfft. Ze had het vandaag wel een beetje moeilijk om op woorden te komen. Maar ze was ook blij dat ze nooit een kind op de achterbank is vergeten.