Niet dat ik aan eindejaarsdinges doe of zo, maar daarnet, terwijl ik ongelooflijk hard aan 't kuisen was, bedacht ik me dat het voorbije half jaar eigenlijk geen uitschieters met zich meebracht. Ik kan dat natuurlijk toeschrijven aan de medicatie die zijn werk doet, of aan mijn verstandig gedrag - ik ben niet zo vaak mijn kot uit gekomen en heb me nergens door laten onderuithalen - maar er is meer aan de hand dan dat, begreep ik plots. Ja: een paar issues die me al jaren bezighielden - dingen die ik anders wou maar waar ik tot mijn vreselijk grote frustatie niks kon aan doen - losten zichzelf op. Hoezeer ik ook probeerde om er mindful mee om te gaan, hoezeer ik me ook toelegde op het boeddhistische pad: bijtijds vraten ze me op.
En zie, nu durf ik spreken van closure . Gelijk in de afleveringen van Dollhouse (Needs) en BSG (Maelstrom) die ik gisteren zag.
Blijkbaar is het toch waar dat uiteindelijk alles zichzelf oplost.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten